Ο Πέτρος Πασιαρδής, Καθηγητής εκπαιδευτικής ηγεσίας στο πρόγραμμα Επιστήμες της Αγωγής του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ) ήταν μεταξύ των κεντρικών ομιλητών σε ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή συμπόσια για θέματα Εκπαιδευτικής Ηγεσίας και Πολιτικής με τίτλο «Education 5.0? The Future of Learning- The Future of Schools». Το συμπόσιο, με κεντρικό θέμα τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα τα πεδία της εκπαίδευσης και της εκπαιδευτικής ηγεσίας και τον ρόλο των ηγετών στη βελτίωση της μαθησιακής διαδικασίας και την παροχή καλύτερης εκπαίδευσης, πραγματοποιήθηκε μεταξύ 5 και 8 Σεπτεμβρίου 2017στο Institute for the Management and Economics of Education of the University of Teacher Education Zug της Ελβετίας, με συμμετοχή περίπου 1.000 ατόμων από 60 διαφορετικές χώρες.
Ο Πέτρος Πασιαρδής ήταν προσκεκλημένος κεντρικός ομιλητής στο «Συμπόσιο μέσα στο Συμπόσιο» με θέμα τις «Διεθνείς τάσεις και προοπτικές στην Εκπαίδευση και στην Ηγεσία», με άλλους τρεις επιφανείς ομιλητές, τους καθηγητές Philip Hallinger (Mahidol University, Thailand), Alma Harris (University of Bath, England) και Rc Saravanabhavan (Howard University, USA). Στην ομιλία του αναφέρθηκε στα σημαντικά θέματα που απασχολούν το χώρο της εκπαιδευτικής ηγεσίας, τα αντικρουόμενα πορίσματα των σχετικών ερευνών και τις διεθνείς τάσεις στο χώρο. Επεσήμανε την ανάγκη για την υιοθέτηση ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού μοντέλου εκπαιδευτικής ηγεσίας, όπως αυτό που έχει αναπτύξει με τον Καθηγητή Stefan Brauckmann (University of Klagenfurt), το οποίο μπορεί να προσαρμοσθεί με βάση τις ανάγκες των διαφόρων εκπαιδευτικών συστημάτων και τόνισε το ρόλο του σύγχρονου ηγέτη, ο οποίος πρέπει να δέχεται επιρροές και ταυτόχρονα να έχει επίδραση στο περιβάλλον (εξωτερικό και εσωτερικό) για να θεωρείται επιτυχημένος και αποτελεσματικός.
Ο Καθηγητής Πασιαρδής έκλεισε την παρέμβασή του υπενθυμίζοντας ότι η εκπαίδευση είναι είναι ένας πολιτισμικός θεσμός και ότι η κοινωνία συνεχίζει να υφίσταται και να αναπαράγεται μέσω των «συνηθισμένων» μελών της γύρω από τον «μέσο» όρο αλλά μπορεί να βελτιωθεί και να προοδεύσει μόνο με τις μειονότητες, που συνήθως θεωρεί «περιθωριακές».