Να ανακατέψουμε και να ξαναμοιράσουμε την τράπουλα


Να την ξανασημαδέψουμε
με σημάδια άλλα, άγνωστα
στους παίκτες που για
την ώρα αλωνίζουν

ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*

Δεν γνωρίζω τίποτα από χαρτιά. Η πράσινη τσόχα δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση κάποιο από τα αξεσουάρ του σπιτιού μου. Μην δεχτείτε όσο και αν πιεστείτε να είμαι το ζευγάρι σας στην πιλότα, αφού μόνο ακουστά την έχω.  Δεν κρύβω άσσους στο μανίκι, δεν ξέρω να μπλοφάρω. Ο τζόκερ και εγώ δεν συναντηθήκαμε ποτέ και πουθενά. ..Αλλά το παιχνίδι έχει χοντρύνει σε όλα τα επίπεδα και είπα να ψάξω που παραδίδουν ταχύρυθμα μαθήματα μπας  και καταλάβω τι μου γίνεται.

Με ένα ΓΕΣΥ που από μονοασφαλιστικό γίνεται σε μια νύχτα  πολυασφαλιστικό για να μπουν μέσα ασφαλιστικές εταιρείες που θα μας ασφαλίζουν όπως τις προσφορές  των υπεραγορών. Ασφαλιστείτε κοντά μας και μαζί με την υγεία σας θα σας ασφαλίσω σπίτι και αυτοκίνητο, με κερασάκι στην τούρτα και μια ασφάλεια σπουδών. Καλό ή κακό δεν ξέρω, αφού δεν σκαμπάζω από χαρτιά, το σίγουρο είναι πως οι δικές μας μικρές ασφαλιστικές δύσκολα θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν και μάλλον από το παραθυράκι, άλλες ασφαλιστικές θα εισβάλουν…

Με την μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης που θα καταλήξει μάλλον και εκείνη σε ένα κούρεμα των δήμων και των κοινοτήτων (όχι γεωγραφικό, αυτό το έκαναν με απόλυτη επιτυχία οι Τούρκοι το 1974). Αντί να εκμεταλλευτούμε το χαστούκι που φάγαμε και να ανασκουμπωθούμε να συγυριστούμε, με λευκοπλάστες προσπαθούμε να διορθώσουμε τα αδιόρθωτα.

Με το Κρεμλίνο και τη Wall Street, να συμμαχούν για την Τράπεζα Κύπρου(;!)

Με τον Βέργα να παραιτείται; Και την Γιωρκάτζιη να αρνείται. Αλλά να δηλώνουν και οι δύο στο «Δεύρω Έξω» που τους φωνάζουν τα κόμματα, ένα «Μολών Λαβέ», το οποίο ακολουθείται από το «αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας!»

Με τις εκθέσεις που διαρρέουν να μπαίνουν στα αζήτητα και με την κατανομή ευθυνών να γίνεται σε όσους την ευθύνη μικρήν έχουσα, δεν θα συμπαρασύρουν στην πτώση τους και όσους άλλους γενναία και για καιρό τους στήριξαν  στηρίζουν ποικιλοτρόπως.

Με το εκπαιδευτικό μας σύστημα το οποίο δεν μπορεί να πληρώσει πλήρως τους αντικαταστάτες και δεν τα βρίσκει με τις εκπαιδευτικές οργανώσεις, να συζητά μεγαλόπνοα συστήματα αξιολόγησης και επιμόρφωσης και διορισμών, το οικονομικό κόστος των οποίων δεν είδαμε (τι να λέει άραγε η σχετική οικονομική μελέτη) αλλά οι φορείς που θα εμπλακούν, ή και θα δημιουργηθούν, ή και οι εργατοώρες που επενδύθηκαν και θα επενδυθούν,  μας κάνει να φοβόμαστε πως τελικά για να βρεθούν τα λεφτά, ή θα πρέπει να πληρώνουμε από τον κουτσουρεμένο μας μισθό, που δόξα να έχει ο ύψιστος (και η Τρόικα),  ακόμα παίρνουμε, ή θα πάμε σε καινούριες αποκοπές. Εκτός και αν στοχεύουμε φυσικά στα έσοδα από το φυσικό αέριο…

Με τον Μπάιντεν να δηλώνει μετά τον Ντολμά Μπαξέ φυσικά (ποιος ξέρει τι ακριβώς περιλάμβανε η φιλοξενία, μόνο η φαντασία μας μπορεί στη συγκεκριμένη περίπτωση να οργιάσει), την χαρά του γιατί πάντα με ειλικρίνεια τα βρίσκουν με την Τουρκία, και να καλέσει και τις δύο πλευρές να μην προβαίνουν σε προκλήσεις. Να καλέσει και τις δύο πλευρές να βρουν τη χρυσή τομή! Γιατί όπως χαρακτηριστικά αφέθηκε να νοηθεί, ο χρόνος θα ωριμάσει και ο αγωγός θα περάσει από εκεί που πρέπει, από την Βόρεια Κύπρο, μέσω Τουρκίας…

Βοήθεια! Χανόμαστε! Να ανακατέψουμε και να ξαναμοιράσουμε την τράπουλα παρακαλώ. Και ας είναι και «σημαδεμένη». Να την ξανασημαδέψουμε, με σημάδια άλλα, άγνωστα στους παίκτες που για την ώρα αλωνίζουν. Και αν δεν μας βγει το σημάδεμα, γράφουμε και ένα σημείωμα που να αποδίδει ευθύνες και ας μην ξέρουμε το ποιος και γιατί το έγραψε αφού όπως όλα τα σημειώματα θα χαθεί στους φακέλους της ανευθυνότητας και της γραφειοκρατίας που μας χαρακτηρίζει. Είτε δεν θα βρεθεί  ποτέ, είτε αν παρ’ ελπίδα βρεθεί,  δεν θα ξέρουμε ποιος και γιατί, ή θα μείνει στα αζήτητα αρχειοθετημένο, αν υπάρχει φυσικά αρχείο αφού ακόμα και πανεπιστημιακά ιδρύματα σε αυτό τον τόπο δεν αρχειοθετούν (τυχαίο;), και φυσικά οι εκθέσεις που διαρρέουν, αν διαρρέουν και αν δεν αφήνονται σκοπίμως την κατάλληλη στιγμή (για κάποιους, γιατί για κάποιους άλλους είναι παντελώς ακατάλληλη) δεν οδηγούν και πουθενά, αφού κάποια «χρυσά αγόρια», παραμένουν ακόμη στο απυρόβλητο.

Να ανακατέψουμε και να ξαναμοιράσουμε την τράπουλα παρακαλώ. Αφού φυσικά περάσουμε από σεμινάριο χαρτοπαιγνίου, ίσως τα καταφέρουμε τελικά να επιβιώσουμε. Θα μου πείτε η Κύπρος, με τόσα καφενεία και τόσους συλλόγους, όσους  μπλε άλλους τόσους κόκκινους, θα έπρεπε να θρύβει από μεγάλους παίχτες. Να μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω, κρίνοντας φυσικά εκ του αποτελέσματος…

* Εκπαιδευτικός

 




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










209