ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ* ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΜΑΓΙΔΟΥ**
Στις 2 Ιουνίου, μπήκε η ταφόπλακα στο πολύκροτο Νέο Σύστημα Διορισμών, ως συνέχεια της ιστορικής μέρας, στις 9 Ιουλίου του 2015. Ουσιαστικά ζήσαμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Με πρωτεργάτες τα κόμματα ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ, ολοκληρώθηκε το θέατρο του παραλόγου και αποσαφηνίστηκε πως η μοναδική έγνοια ήταν η παραπλάνηση της κοινωνίας προς άγραν ψήφων και μόνο.Ίδιοι θήτες και τότε, ίδιοι θήτες και τώρα. Εκείνο που συνδέει και τα δύο κόμματα, είναι πως κατέρχονται στις προσεχείς προεδρικές εκλογές με δικούς τους υποψηφίους, οπότε είναι εμφανής η στόχευση στην πολύ μεγαλύτερη δεξαμενή ψήφων των άνεργων εκπαιδευτικών που αποζητούν την «ελπίδα» για είσοδο στην εκπαίδευση. Την ίδια ώρα στο βωμό των ψήφων και των επικοινωνιακών παιχνιδιών, καθίσταται αμφίβολο ή καταδικασμένο το επαγγελματικό μέλλονσυναδέλφων με χρόνια προσφοράς στην εκπαίδευση, που απλά ποσοτικά είναι λιγότεροι.
Ξεκάθαρα, τα κόμματα που επέμειναν και τελικά ολοκλήρωσαν το έγκλημα απέναντι στην παιδεία του τόπου, αγνόησαν τις νομικές παραμέτρους που συνδέονται με το σχέδιο και που θα έπρεπε να έχουν μελετηθεί σε βάθος[1]. Το Υπουργείο Παιδείας, αρνήθηκε να προχωρήσει στη ρύθμιση του θέματος των εκπαιδευτικών με 30μηνη προϋπηρεσία, επικαλούμενο νομικές γνωματεύσεις που δεν τις είδε κανένας!Φυσικά η ιστορία μας έχει δείξει πως οι νομικές γνωματεύσεις του Υπουργείου Παιδείας, στην πορεία τείνουν με ευκολία να αλλάζουν, χωρίς να προβληματίζουν κανένα ή να εγείρουν θέματα αξιοπιστίας ή εγκυρότητας. Εξάλλου, ενώ τα νομικά επιχειρήματα και πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις, έθεσαν το σχέδιο εν αμφιβόλω, σε καμιά περίπτωση αυτά δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στην αναστολή ή αναθεώρηση του Σχεδίου!
Η απόφαση της Βουλής, αλλά και η εμμονή του Υπουργείου, έστειλε επίσης ένα ξεκάθαρο μήνυμα, πως ο εργοδότης ποσώς ενδιαφέρεται για το ανθρώπινο δυναμικό που εργοδοτεί. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός πως το Υπουργείο στο όνομα του «εκσυγχρονισμού» επέλεξε να εργοδοτεί άτομα τα οποία έχουν ημερομηνία λήξης, ή καθώς θα ασκούν τα καθήκοντά τους, θα αναγκάζονται να προετοιμάζονται για τις δαιδαλώδεις διαδικασίες εισδοχής στους καταλόγους διορισίμων. Είναι τραγικό να αγνοείται το εργασιακό άγχος που αναπόφευκτα θα ζήσουν εκατοντάδες συνάδελφοι, την ίδια ώρα που θα αναμένεται από αυτούς να είναι παραγωγικοί.
Η καραμέλα της επιλογής των αρίστων με το πλέον αξιοκρατικό σύστημα, που έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον τα τελευταία δύο χρόνια, είναι άτοπη και δεν στηρίζεται σε κανένα επιστημονικό τεκμήριο. Δεν μπορούν να αποδοθούν ποσοτικά, οι ικανότητες και δυνατότητες ενός επαγγελματία με ποιοτικά χαρακτηριστικά. Το Υπουργείο Παιδείας σε καμιά περίπτωση δεν κατάφερε να στηρίξει το όλο εγχείρημα με επιστημονικά δεδομένα, παρά το γεγονός πως τη μεγαλύτερη βαρύτητα στην όλη διαδικασία κατέχει η εξέταση. Αγνοήθηκε επίσης, η εμπειρία των εκπαιδευτικών που ήδη βρίσκονται στα σχολεία, αφού η βαρύτητά της είναι αντιστρόφως ανάλογη με το σημαντικότερο κριτήριο που είναι οι εξετάσεις.
Η δε καθορισθείσα εξεταστέα ύλη, έγινε πρόχειρα, χωρίς ξεκάθαρα κριτήρια και με μια εμφανή τάση να συνδυαστεί με άλλες πολυδιαφημισμένες «καινοτομίες» του Υπουργείου Παιδείας[2]. Η ύλη περιλαμβάνει τους ημιτελείς και υπό συζήτηση Δείκτες Επιτυχίας και Επάρκειας, ενώ σε άλλους κλάδους η ύλη αφορά τα αναλυτικά προγράμματα ή νομοθεσίες[3]. Είναι άξιο απορίας πώς αναμένεται από κάποιον να διασαφηνίσει τι ακριβώς πρέπει να κατέχει ως γνώση, την ώρα που όλα είναι αφηρημένα, ελλιπή ή ασαφή. Προσθετικά, οι υποψήφιοι καλούνται να αποδείξουν πως κατέχουν τις γνώσεις που αποκόμισαν σε προπτυχιακό επίπεδο, εξευτελίζοντας ουσιαστικά το πτυχίο τους. Αξίζει να σημειωθεί πως ενώ η ύλη έχει ανακοινωθεί από το Δεκέμβρη του 2016[4], ακόμη δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας δείγματα δοκιμίων, που να ξεκαθαρίζουν κάπως το θολό τοπίο.
Η τελεσίδικη αλλαγή στο Σύστημα Διορισμών της Εκπαίδευσης, δυστυχώς δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να θεωρηθεί ιστορική μέρα. Μόνο «μαύρη» μπορεί να χαρακτηριστεί για την πολύπαθη Κυπριακή Εκπαίδευση. Το κράτος δεν πήρε κανένα μέτρο για να ελέγξει την ισορροπία προσφοράς και ζήτησης εκπαιδευτικών, ενώ δεν λήφθηκε υπόψη πως στα αμέσως επόμενα χρόνια οι διορισμοί είναι ελάχιστοι. Ενώ η Πολιτεία δεν εφάρμοσε καμιά εθνική στρατηγική για το θέμα και δεν έχει ληφθεί υπόψη κανένα προληπτικό μέτρο, εκβιαστικά και πρόχειρα, επιβλήθηκε το νέο σχέδιο, ως η πανάκεια όλων των προβλημάτων της Εκπαίδευσης. Οι λόγοι είναι προφανείς! Δίνεται ώθηση στα Πανεπιστήμια να συνεχίζουν να διατηρούν κορεσμένες σχολές και να παράγουν μαζικά ανέργους, πουλώντας ψεύτικες ελπίδες. Παράλληλα, οι κλάδοι μεταπτυχιακών σπουδών παίρνουν τεράστια ώθηση αφού οι μεταπτυχιακοί τίτλοι αποτελούν κριτήριο πριμοδότησης στη μοριοδότηση, ενώ δημιουργείται ένα επικερδές σύστημα ετοιμασίας/εκμετάλλευσης υποψηφίων για τις εξετάσεις.
Αντί επιλόγου, καλό είναι να γίνει αναφορά σε πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας, στην προσπάθεια του να πείσει τη Βουλή και την κοινή γνώμη για τη σπουδαιότητα του Νέου Συστήματος Διορισμών. Σε δηλώσεις του είχε αναφέρει πως το Σύστημα έπρεπε να αλλάξει επειδή «προτεραιότητα πρέπει να είναι το συμφέρον των παιδιών και αυτό επιβάλλει την αλλαγή του συστήματος που δεν λαμβάνει υπόψη ποιοτικά κριτήρια για την επιλογή των καλύτερων εκπαιδευτικών[5]». Ανάλογες τοποθετήσεις έκανε και ο πρωτεργάτης της αλλαγής, ο ΔΗΣΥ[6]. Προκαλεί απορίες, πως γίνεται ένας Υπουργός ή το κόμμα που κυβερνά, να χρησιμοποιεί τους μαθητές για να πείσει την κοινή γνώμη κυρίως, ενώ δεν έχουμε δει σχεδόν καμιά προσπάθεια στήριξης του Δημόσιου Σχολείου στην πράξη. Πέραν από τις εξαγγελίες και τους εύηχους τίτλους, ουδέν! Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός πως η παραβατικότητα κατατρώει τα σχολεία, ο αλφαβητισμός στηρίχθηκε επιδερμικά και «πειραματικά» σε ένα μικρό ποσοστό σχολείων και άρα μαθητών, πολλά σχολικά κτίρια προκαλούν ντροπή, οι παρεμβάσεις από εξωγενείς παράγοντες γίνονται σύνηθες φαινόμενο, ενώ τα νηπιαγωγεία βρίσκονται διαχρονικά στο έλεος του Θεού. Αποτελούμε ως κράτος μια παγκόσμια πρωτοτυπία, όπου οι μεταρρυθμίσεις γίνονται στη θεωρία και οι καινοτομίες απλά στοχεύουν τον Τύπο, τους πηχιαίους τίτλους στα Μέσα και όχι τη βελτίωση της σχολικής καθημερινότητας στην πράξη.
*Μιχάλης Αλεξόπουλος, Γεν. Γραμματέας Α.Κί.ΔΑ, Μέλος ΔΣ ΠΟΕΔ.
** Αναστασία Μαγίδου, Αντικαταστάτρια Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης, Μέλος ΔΣ Α.Κί.ΔΑ.
