ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ*
Οι βουλευτές απέδειξαν για ακόμη μία φορά πόσο προβλεπτός είναι ο τρόπος που προσεγγίζουν καίρια ζητήματα που αφορούν το μέλλον του τόπου. Το έπραξαν επανειλημμένα, το κάνουν και τώρα. Με απίστευτη προχειρότητα, θυμοειδή αντίδραση, εκδικητικότητα, συμπλεγματικότητα, επιτέθηκαν λυσσαλέα κατά του Πανεπιστημίου Κύπρου (αναφέρομαι στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ως μέλος ΔΕΠ σε αυτό το ερευνητικό ίδρυμα), με τροπολογίες του «ποδαριού», για να καταστρέψουν, να αποδομήσουν, να συντρίψουν ό,τι καταφέραμε μέσα σε μια εικοσαετία.
Προσχηματικά, με απροκάλυπτα ευτελή τρόπο, με την επίκληση «επιδομάτων» και προνομίων, επιδόθηκαν σε ένα παιγνίδι λαϊκισμού: ποιος θα εισαγάγει τις περισσότερες τροπολογίες για να καταργήσει την αυτονομία αυτού του «ενοχλητικού» ιδρύματος, που έχει το θράσος να παραμένει έξω από το κομματικό κατεστημένο, να στηλιτεύει τα κακώς έχοντα, να δημιουργεί κάτι που να επισκιάζει το μεγαλοφυές και εξαίσιο έργο των εκπροσώπων της παραδοσιακής βουλευτοκρατίας; Ακόμη και ο Πρόεδρος της Βουλής σχολίασε σκωπτικά τον αριθμό των τροπολογιών!
Λαϊκίζοντας και αποπρασανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τη διαπλοκή και τη διαφθορά, στράφηκαν εναντίον ενός ερευνητικού Πανεπιστημίου που κατάφερε μέσα σε 20 χρόνια να συμπεριληφθεί στα καλύτερα 1.000 ερευνητικά ιδρύματα του κόσμου. Πώς; Υποσκάπτοντας την ερευνητική του κουλτούρα και υποδομή, δεσμεύοντας τα «ίδια έσοδα», που συνεπάγεται πως οποιαδήποτε πράξη που σχετίζεται με τα ερευνητικά κονδύλια θα πρέπει να εγκρίνεται από την κομματική νομενκλατούρα, μετά υποκλίσεων προς το πανίσχυρο κατεστημένο. Όχι, δεν αρκούσε η κατάργηση του επιδόματος, ήταν πολύ λίγο: θα έπρεπε να μαστιγωθεί το Πανεπιστήμιο Κύπρου, «να πάρει το μάθημά του». Έτσι, υπονομεύοντας το Πανεπιστήμιο ως ερευνητικό ίδρυμα, οι άμωμοι βουλευτές το οδηγούν σε ένα είδος διδακτικού κολεγίου, το αποψιλώνουν και το αποδυναμώνουν.
Την ίδια στιγμή, το οδηγούν στο βυθό, εκεί που θα οδηγήσουν και την αξία των πτυχίων και των προγραμμάτων του. Διότι η διολίσθηση του Πανεπιστημίου Κύπρου θα έχει σοβαρότατο αντίκτυπο στην εγγυρότητα των πτυχίων του και, συνεπώς, στην επιτυχή εγγραφή των πτυχιούχων μας σε μεταπτυχιακά προγράμματα του εξωτερικού. Με μια μονοκοντυλιά, θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την εργοδότηση νέων επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου μέσω ερευνητικών προγραμμάτων. Με μια μονοκοντυλιά, απαξιώνουν το Ίδρυμα, το εξοντώνουν. Και φαίνονται τόσο ήσυχοι με τη συνείδησή τους ... Από άγνοια; Από φθηνό λαϊκισμό; Μάλλον όχι. Εσκεμμένα βεβαίως – στόχος είναι η υποταγή του Πανεπιστημίου Κύπρου στην χρονίζουσα και παρωχημένη κομματοκρατία.
Οι αξιόλογοι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Κύπρου δεν ανησυχούν καθόλου –διαβεβαιώ τους εκπροσώπους του λαού. Έχουν αποδείξει τις ικανότητες τους με την συμβολή τους στο διεθνές ακαδημαϊκό γίγνεσθαι. Και είμαστε περήφανοι που συμβάλαμε, ο καθένας και η καθεμιά, στην πρόοδο του ερευνητικού ιδρύματος. Κάποιοι από εμάς θα αναζητήσουν άλλη ακαδημαϊκή στέγη, σε ένα υγιές εργασιακό, ερευνητικό περιβάλλον. Το ζήτημα όμως είναι οι μελλοντικές γενεές επιστημόνων. Πώς διαγράφονται οι δικές τους προοπτικές; Σε καθοδηγούμενα, κομματικά ελεγχόμενα ιδρύματα, οι πόρτες θα ανοίγουν στους διδακτορικούς «του περιπτέρου», που θα διορίζονται με την αποστολή λιστών στο Συμβούλιο, και στους υποτακτικούς των κομμάτων. Γι’ αυτούς τους λόγους, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους φοιτητές μας, στους νέους επιστήμονες, στους γονείς και την κοινωνία, θα αντισταθούμε σε ενέργειες που οδηγούν νομοτελειακά το Πανεπιστήμιο Κύπρου στην παρακμή, τον εκφυλισμό και την υποδούλωση στο πελατειακό σύστημα.
Διότι, εκεί οδηγούνται τα πράγματα, με μαθηματική ακρίβεια. Διότι μου είναι αδύνατον να αντιληφθώ άλλα κίνητρα πέραν των κομματικών κινήτρων. Διότι δεν πιστεύω στην ύπαρξη της συλλογικής βλακείας.
*Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστήμιο Κύπρου
