Οι εκπαιδευτικοί δεν μπαίνουν στο «μαντρί», κύριε Αβέρωφ…

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ*

Μένω, πραγματικά, έκθαμβος με όσα λέγονται σχετικά με την Παιδεία και τους εκπαιδευτικούς, τις τελευταίες μέρες. Λες και δεν υπήρξε η κρίση του καλοκαιριού. Λες και η κυβέρνηση, με περισσή αλαζονεία και πρωτόγνωρο αυταρχισμό, δεν την προκάλεσε με τις μονομερείς αποφάσεις της. Λες και ο ίδιος ο ΠτΔ, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ο πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας, ο Υπουργός της Παιδείας και η σειρά δεν έχει τέλος, δεν απαξίωσαν και δεν πρόσβαλαν ανεπανόρθωτα τους εκπαιδευτικούς με ακατονόμαστα επίθετα.

Οι πρωτεϊκές μεταμορφώσεις των τελευταίων ημερών έχουν ξεκάθαρο στόχο το περιμάζεμα ψήφων εν όψει ευρωεκλογών, επιτείνουν την προσβολή προς τους εκπαιδευτικούς και εντείνουν το κλίμα απαξίωσης προς τους πολιτικούς και την πολιτική.

Εξανίστασαι όταν ακούς τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου να διαλαλεί: «Ίσως δεν λάβαμε υπόψη όσο θα έπρεπε τις απόψεις των ανθρώπων που καλούνται να εφαρμόσουν κάποιες από τις σχεδιαζόμενες πολιτικές. Και αναφέρομαι ιδιαίτερα στους εκπαιδευτικούς και τον κόσμο της υγείας. Αν κάναμε κάποιους λάθος χειρισμούς, δεν ήταν από πρόθεση και το ξέρουν. Αντιθέτως, υπήρξαν προϊόν της αγωνίας μας…»

Και φρίττεις όταν, έχοντας υπόψη το ρόλο που διαδραμάτισε την κρίσιμη περίοδο, διαβάζεις τον κ. Χατζηγιάννη: «Ισοπέδωση του έργου των εκπαιδευτικών κι απαξίωση σημαίνει άρνηση, μηδενισμός των ανθρωπιστικών αρχών και αξιών. Όσοι επιμένουν ακόμα και σήμερα να απαξιώνουν και να μηδενίζουν το έργο των εκπαιδευτικών είναι αυτοί που δεν το γνωρίζουν και δεν εκτιμούν την προσφορά τους στην κοινωνία».

Καλά, τώρα τα θυμηθήκατε αυτά; Τώρα συνειδητοποιείτε πως «το έργο των εκπαιδευτικών είναι δύσκολο, πολυεπίπεδο και ποικιλόμορφο;». Τώρα αντιλαμβάνεστε πως «όλοι όσοι τυγχάνει να είμαστε δημόσια πρόσωπα κι επηρεάζουμε με τις δηλώσεις μας, τις απόψεις των πολιτών, ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί;»

Ούτε προσεκτικοί είστε ούτε συνεπείς στις δεσμεύσεις σας.

Τα πράγματα έχουν βαλτώσει στην ΜΕΠΕΥ και στους διαδρόμους του Υπουργείου Παιδείας και κυρίως των Οικονομικών, επειδή εκεί παίρνονται οι αποφάσεις. Αλήθεια, πού χάθηκε ο Υπουργός της Παιδείας να μας πει τι γίνεται με:  

• Τον ουσιαστικό εξορθολογισμό της δημόσιας παιδείας, μακριά από οικονομικίστικες προσεγγίσεις. Για το σχολείο της χαράς και της δημιουργίας χωρίς το άγχος του εξετασιοκεντρισμού, που εκπέμπει ο θεσμός των τετραμήνων. Για μια, παιδαγωγικά ορθή, αξιολόγηση του καθηγητή και του μαθητή.
• Τις προχειρότητες και τα αποσπασματικά μέτρα της υγείας και της ασφάλειας. Τα σχολεία πλημμύρισαν  με τις πρώτες βροχές και στέγες σχολείων γκρεμμίζονται.
• Την ειδική εκπαίδευση που αποτελεί ντροπή για την κοινωνία μας.
• Τα αυξανόμενα, με γεωμετρική πρόοδο, κρούσματα βίας και παραβατικότητας, που αντιμετωπίζονται με πενιχρά κονδύλια και ανεπαρκείς μηχανισμούς.
• Την αναιμική Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση που αδυνατεί να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών.
• Τα Εσπερινά Λύκεια και Τεχνικές Σχολές, που λειτουργούν με προδιαγραφές της δεκαετίας του 1980.
• Το Νέο Σύστημα Διορισμών που θυματοποιεί χιλιάδες νέους πτυχιούχους, σκοτώνοντας τα όνειρά τους για αξιοπρεπή εργασία. Τι θα απογίνουν οι 5.000 που εργοδοτούνται με την απεχθή αγορά υπηρεσιών;
• Τη φοιτητική μέριμνα που πετσοκόβεται όταν εκατοντάδες φοιτητές εγκαταλείπουν τις σπουδές τους.
• Τα σοβαρά κρούσματα και την έξαρση του εθνικισμού- σοβινισμού στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, ή μήπως συνάδουν με τις οβιδιακές  μεταλλάξεις του Νίκου Αναστασιάδη στο Κυπριακό;

Τελικά, μπορεί να έχει δίκαιο ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου: «Δεν είναι «μαντρί» ο Συναγερμός»…Οι εκπαιδευτικοί μας έχουν και μνήμη και τόλμην και αρετή. Γι’ αυτό κανένας δεν θα μαντριστεί με τις γλυκανάλατες, επιτηδευμένες γαληφιές της τελευταίας στιγμής…

*Βουλευτής Λάρνακας

ΑΚΕΛ , Αριστερά, Ν.Δ