Αργότερα εισέπραξε χωρίς καμία διαμαρτυρία ή επιφύλαξη και το εφάπαξ της
Το Ανώτατο απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή Βοηθού Διευθύντριας Μέσης Εκπαίδευσης κατά της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, η οποία δεν αποδέχτηκε το αίτημά της για ανάκληση του προηγούμενου αιτήματος για πρόωρη αφυπηρέτηση. Η αιτήτρια παρά την άρνηση της ΕΕΥ να δεχτεί την αλλαγή εισέπραξε κανονικά αργότερα το εφάπαξ της χωρίς καμιά επιφύλαξη.
Σημειώνεται ότι από τον Αύγουστο του 2012 η ΕΕΥ «με γνώμονα τη διασφάλιση της εύρυθμης και ομαλής λειτουργίας των σχολείων, αποφάσισε ότι μετά από απόφαση της για πρόωρη αφυπηρέτηση ενός εκπαιδευτικού, δεν θα ικανοποιήσει κανένα αίτημα για ακύρωση/ανάκληση της εν λόγω απόφασης».
Παραθέτουμε την περιγραφή των γεγονότων από τη Δικαστή Τάσια Ψαρά Μιλτιάδου.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: «Δια της παρούσης, η αιτήτρια (Μ.Μ.) εξαιτείται «δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση (ΕΕΥ)που γνωστοποιήθηκε αρχικά στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 26.10.2012 και μετά από παραστάσεις της ως επανεξέταση ημερ. 21.11.2012 και με την οποία απέρριψε το αίτημα της για ανάκληση της υποβληθείσης προηγούμενης αίτησης για πρόωρη αφυπηρέτηση της είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος».
Εκτός του θέματος της προδικαστικής ένστασης που εγείρουν οι καθ΄ων η αίτηση ότι δηλαδή η αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος προσβολής της ως άνω πράξης καθότι έχει προβεί στην αποδοχή της δια της είσπραξης της σύνταξης και του εφάπαξ, παρατίθενται τα γεγονότα της υπόθεσης τα οποία και δεν αμφισβητούνται. Τα γεγονότα αυτά είναι τα ακόλουθα:
Κατά τη συνεδρία της την 31/8/2012, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (στο εξής η Επιτροπή), με γνώμονα τη διασφάλιση της εύρυθμης και ομαλής λειτουργίας των σχολείων, αποφάσισε ότι μετά από απόφαση της για πρόωρη αφυπηρέτηση ενός εκπαιδευτικού, δεν θα ικανοποιήσει κανένα αίτημα για ακύρωση/ανάκληση της εν λόγω απόφασης.
Στις 11/9/2012, η αιτήτρια, η οποία ήταν Βοηθός Διευθύντρια Α΄ Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, με επιστολή της προς τη Διευθύντρια Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, υπέβαλε αίτημα για πρόωρη αφυπηρέτηση από τις 30/9/2012.
Στις 19/9/2012, η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού (στο εξής η «Γενική Διευθύντρια»), με επιστολή της προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής υπέβαλε πρόταση για πρόωρη αφυπηρέτηση της αιτήτριας.
Στις 21/9/2012, η Επιτροπή, κατά τη συνεδρία της, εξέτασε την πρόταση της Γενικής Διευθύντριας και αποφάσισε να ικανοποιήσει το αίτημα της αιτήτριας για πρόωρη αφυπηρέτηση από τις 30/9/2012.
Στις 4/10/2012, (ημερομηνία μεταγενέστερη του χρόνου κατά τον οποίο ζήτησε η αιτήτρια όπως αρχίσει η περίοδος πρόωρης αφυπηρέτησής της, δηλαδή 30.9.2012), η αιτήτρια με επιστολή της προς τη Διευθύντρια Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ανακάλεσε το αίτημα της για πρόωρη αφυπηρέτηση. Η επιστολή κοινοποιήθηκε και στην Επιτροπή. Αντίγραφο της πιο πάνω επιστολής ημερομηνίας 4/10/2012 είναι το Παράρτημα 5. Στις 15/10/2012, η Γενική Διευθύντρια ενημέρωσε με επιστολή της προς το Πρόεδρο της Επιτροπής για το αίτημα ακύρωσης της πρόωρης αφυπηρέτησης της αιτήτριας.
Στις 16/10/2012, η Επιτροπή κατά τη συνεδρία της αποφάσισε ότι το αίτημα της αιτήτριας για ακύρωση της οικειοθελούς πρόωρης αφυπηρέτησής της δεν είναι δυνατό να ικανοποιηθεί.
Στις 25/10/2012, η Επιτροπή κατά τη συνεδρία της, αφού επανεξέτασε το αίτημα της αιτήτριας, επικύρωσε την προηγούμενη απόφαση της ημερομηνίας 16/10/2012.
Στη συνέχεια, η Επιτροπή, με επιστολή της ημερομηνίας 26/10/2012, ενημέρωσε την αιτήτρια ότι αποφάσισε να ικανοποιήσει το αίτημα της για πρόωρη αφυπηρέτηση από τις 30/9/2013, το οποίο υποβλήθηκε στις 11/9/2013. Ενημέρωσε περαιτέρω την αιτήτρια για την απόφαση της ότι το αίτημα της για ακύρωση της οικειοθελούς πρόωρης αφυπηρέτησής της δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.
Με επιστολή του ημερομηνίας 6/11/2012 προς την Επιτροπή, ο δικηγόρος της αιτήτριας ζήτησε αναθεώρηση της απόφασης ημερομηνίας 16/10/2012 και 25/10/2012.
Στις 15/11/2012, η Επιτροπή σε συνεδρία της, μετά την επιστολή του δικηγόρου της αιτήτριας, επανεξέτασε το όλο θέμα, επαναβεβαιώνοντας τις προηγούμενες της αποφάσεις με ημερομηνίες 16/10/2012 και 25/10/2012, όπου η Επιτροπή έκρινε ότι το αίτημα της αιτήτριας για ακύρωση της οικειοθελούς πρόωρης αφυπηρέτησης της δεν είναι δυνατό να ικανοποιηθεί.
Την 1/1/2013 καταβλήθηκε στην αιτήτρια η πρώτη της σύνταξη, η οποία περιλαμβάνει αναδρομικά τη σύνταξη της για την περίοδο 30/9/2013 έως 31/12/2012 και το εφάπαξ της, ποσά τα οποία η Αιτήτρια εισέπραξε χωρίς καμία διαμαρτυρία ή επιφύλαξη.
Η πλευρά της αιτήτριας αναφέρει ότι στη συνεδρία ημερ. 21.9.2012 η Επιτροπή αποδέχτηκε μεν το αίτημα της αιτήτριας χωρίς να γνωστοποιήσει την απόφαση της σ΄ αυτή και η αιτήτρια ακριβώς χωρίς να γνωρίζει το αποτέλεσμα ανακάλεσε και ή απέσυρε με επιστολή της 4.10.2012 προς τη διευθύντρια Μέσης Εκπαίδευσης την προηγηθείσα παραίτηση της. Η δε Γενική Διευθύντρια ενημέρωσε σχετικά την καθ΄ης η αίτηση με επιστολή της 15.10.2012. Όταν η Επιτροπή συνεδρίασε και επιλήφθηκε του θέματος αποφάσισε ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το αίτημα για ανάκληση επικυρώνοντας την απόφαση αυτή στις 25.10.2012».
Στο σκεπτικό της απόφαση της η δικαστής αναφέρει:
«‘Ένας διάδικος στερείται εννόμου συμφέροντος όταν ταυτόχρονα επιδοκιμάζει και αποδοκιμάζει την προσβαλλόμενη απόφαση
Αυτό, κρίνω, ότι συνέβη και εν προκειμένω δια της αποδοκιμασίας της απόφασης δια της προσφυγής και της επιδοκιμασίας και άρα της αποδοχής της μη ανάκλησης της παραίτησης δια της αποδοχής της σύνταξης και του εφάπαξ, χωρίς διαμαρτυρία.
Συνεπώς η αιτήτρια, ως εκ της συμπεριφοράς της, στερείται εννόμου συμφέροντος στην παρούσα προσφυγή».
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη.΄Εξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση εκ ποσού €1.200»
Ολόκληρη η υπόθεση ΕΔΩ
