ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΛΗ*
Σε μια εποχή που οι διορισμοί δίνονται με το σταγονόμετρο ή είναι ανύπαρκτοι, σε μια εποχή που το μνημόνιο ως δαμόκλειος σπάθη απειλεί με απολύσεις, είναι πραγματικά προκλητικό να δίνονται παρατάσεις σε δασκάλους κοντά στο όριο της αφυπηρέτησης. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά και να δούμε τα πραγματικά γεγονότα:
Μέχρι την 31η Αυγούστου 2013 οι δάσκαλοι αφυπηρετούσαν υποχρεωτικά στα 60 τους χρόνια. Η ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης αυξάνεται σταδιακά με βάση το Νόμο 216(Ι)/2012 που έφερε το μνημόνιο. Για το σχολικό έτος 2013-2014 ο Νόμος αυτός προνοεί τα ακόλουθα:
Νοείται ότι η ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης δασκάλου ο οποίος συμπληρώνει την ηλικία των 60 ετών μεταξύ της 1ης Σεπτεμβρίου 2013 και της 31ης Αυγούστου 2014, και των δύο ημερομηνιών συμπεριλαμβανομένων, είναι η ηλικία των εξήντα (60) ετών και έξι (6) μηνών
Δεν φτάνει όμως η εξάμηνη παράταση που επιβάλλει η Τρόικα, επιπλέον παρατάσεις επιτρέπει η ΕΕΥ αφού όλοι οι δάσκαλοι, ανεξάρτητα από το μήνα που γεννήθηκαν, αφυπηρετούν υποχρεωτικά την 1η του Σεπτέμβρη που έπεται της ημερομηνίας συμπλήρωσης του ορίου αφυπηρέτησης. Έτσι η ΕΕΥ δίνει δικαίωμα επιπλέον παράτασης μέχρι ένα έτος. Το εκπληκτικό είναι ότι η παράταση αυτή δίνεται με τη σιωπηρή συναίνεση των κομματικών κινήσεων εντός της ΠΟΕΔ.
Σύμφωνα με τους περί Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμους, κάθε εκπαιδευτικός αφυπηρετεί την 1η του μήνα που ακολουθεί την ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης. Ένας εκπαιδευτικός που γεννήθηκε την 10η Σεπτεμβρίου 1952 έπρεπε να αφυπηρετήσει υποχρεωτικά την 1η Οκτωβρίου 2012. Παρόλα αυτά η ΕΕΥ του έδωσε την ευκαιρία να αφυπηρετήσει την 1η Σεπτεμβρίου 2013 δίνοντας του παράταση έντεκα μηνών. Την παράταση πλήρωσε ένας νέος δάσκαλος με 11 μήνες επιπλέον ανεργία.
Ας δούμε τώρα ένα πιο πρόσφατο πραγματικό παράδειγμα. Εκπαιδευτικός που γεννήθηκε το Μάρτη του 1954, έπρεπε κανονικά να αφυπηρετήσει την 1η Απριλίου 2014. Η Τρόικα όμως επέβαλε εξάμηνη παράταση στην ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης του εν λόγω συναδέλφου και έτσι η ημερομηνία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης του μετατίθεται στην 1η Οκτωβρίου 2014. Εδώ όμως γίνεται κάτι απίστευτα εξωφρενικό αφού η ΕΕΥ επιτρέπει στον εν λόγω συνάδελφο να μείνει στην υπηρεσία μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου του 2015!! Ενώ διορίζονται εκατοντάδες αντικαταστάτες δασκάλων που απουσιάζουν, για ένα ακατανόητο λόγο θεωρείται έγκλημα καθοσιώσεως να αφυπηρετήσει κάποιος στη μέση της σχολικής χρονιάς. Η κοινή λογική λέει ότι κανένας μας δεν είναι αναντικατάστατος! Μερικοί όμως εξαντλούν και το τελευταίο λεπτό παράτασης που μπορούν να κερδίσουν, εις βάρος των ανέργων νέων μας!
Στην περίπτωση που εξετάσαμε πιο πάνω, ενώ η Τρόικα δίνει εξάμηνη παράταση, η ΕΕΥ επιτρέπει επιπλέον παράταση 11 μηνών. Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να δει κάποιος ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα. Κάποιος άνεργος νέος δάσκαλος ο οποίος θα μείνει στην υποαπασχόληση άλλους 17 μήνες. Κάποιος συμβασιούχος δεν θα μπορεί να μονιμοποιηθεί για ίσο χρονικό διάστημα. Κάποιος μόνιμος δεν θα πάρει προαγωγή. Τόσοι νέοι μένουν άνεργοι όχι μόνο λόγω της αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλά και γιατί κάποιοι υπερήλικες συνάδελφοι έχουν ριζώσει πάνω στις καρέκλες τους και δεν σκέφτονται τη νεολαία που μένει άνεργη.
Η ΠΟΕΔ πρέπει να λάβει σαφή θέση κατά των παρατάσεων. Όταν τόσοι νέοι δάσκαλοι είναι άνεργοι είναι έγκλημα να δίνονται παρατάσεις σε άτομα που ουσιαστικά δεν έχουν τίποτε να χάσουν αν αφυπηρετήσουν, αφού η σύνταξη και το εφάπαξ που θα πάρουν τους επιτρέπει να διατηρήσουν το επίπεδο ζωής που διάγουν. Ας μην κατηγορούμε μόνο την τρόικα. Ας κριτικάρουμε και κάποιους από εμάς που νομίζουν ότι είναι αιώνιοι και δεν κάνουν τόπο στα νιάτα.
Η όλη υπόθεση περιέχει και την πτυχή της άνισης μεταχείρισης των ίδιων των εκπαιδευτικών που βρίσκονται στα πρόθυρα της αφυπηρέτησης . Δεν είναι δυνατόν αυτός που γεννήθηκε την 1η του Σεπτέμβρη να παίρνει ένα χρόνο παράταση, ενώ αυτός που γεννήθηκε μια ημέρα ενωρίτερα, δηλαδή την 31η Αυγούστου, να φεύγει ένα χρόνο ενωρίτερα με τις ανάλογες επιπτώσεις στα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα.
Κανένας δεν είναι αναντικατάστατος και το να φύγει ένας διευθυντής στη μέση του χρόνου δεν σημαίνει ότι δεν θα αντικατασταθεί επάξια από τον βοηθό διευθυντή του σχολείου του. Ίσα- ίσα αυτό θα είναι και ωφέλιμο, αφού ο βοηθός διευθυντής θα αποκτήσει πολύτιμη πρακτική πείρα διεύθυνσης που κανένα master ή σεμινάριο δεν μπορεί να του δώσει.
*ΒΓΓ ΑΚΙΔΑ
