ΤΗΣ ΖΗΝΑΣ ΠΟΥΛΛΗ*
Έχει ήδη φύγει ο παλιός ο χρόνος 2012. Η απελθούσα χρονιά δεν μπορεί να θεωρηθεί ως καλή αφού ήταν μια χρονιά στην οποία πρωταγωνιστούσαν καινούργιες λέξεις όπως Τρόικα και οικονομική κρίση. Ήταν μια χρονιά κατά πολλούς καταστροφική και μοιραία, αφού πολύς κόσμος έχασε τις δουλειές του και πλούσιοι «εφτώχευσαν και επείνα- σαν». Η έλλειψη εργασίας οδηγεί στην απόγνωση, στον εξευτελισμό, στην ανέχεια, στην απελπισία. Η εποχή της υπερκατανάλωσης, της δανεικής ευημερίας σταμάτησε απότομα, αφού τα υπέρογκα δάνεια που πολλοί ανέλαβαν απερίσκεπτα έγιναν αβάστακτα και επήλθε φτώχεια. Η απόγνωση είναι πλέον ζωγραφισμένη στα πρόσωπα πολλών συνανθρώπων μας και οι σκηνές με διαδηλώσεις που βλέπαμε στις τηλεοράσεις μας να γίνονται αλλού άρχισαν να μεταφέρονται εδώ.
Περισυλλογές παντού, εκτός φυσικά για τα ίδια, όπως πάντα, ευνοημένα άτομα, που τρώνε και πίνουν με δημόσια έξοδα και ταξιδεύουν συνεχώς, δήθεν υπηρεσιακά (κατά προτίμηση από το δικό «μας» ταξιδιωτικό γραφείο). Όμως, «ουδέν κακόν αμιγές καλού».
Ο κόσμος άφησε την ησυχία του και το βόλεμά του και αναγκάστηκε να διερωτηθεί τι μας έχει οδηγήσει στην οικονομική κρίση, πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Αναζητούνται οι αίτιοι και ο κόσμος άρχισε να αποζητά, έστω και δειλά, απόδοση ευθυνών. Το 2012 σήμανε και το τέλος της αθωότητας του απλού πολίτη της «λαϊκής» κυβέρνησης. Μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων ίσως να πειστήκαμε τελικά ότι πρέπει να υπάρχει λιγότερη ανεκτικότητα, λιγότερος ραγιαδισμός και ότι χρειάζεται ο καθένας μας να πάρει την τύχη του στα χέρια του.
Το κυριότερο όμως είναι ότι ανακαλύψαμε τον πλησίον μας, τον δυσπραγούντα γείτονα. Επανήλθαν στο λεξιλόγιό μας οι λέξεις αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια, συνεργασία και μπήκε για πρώτη φορά η λέξη κοινωνικά παντοπωλεία. Δημιουργήθηκαν νέα δίκτυα για βοήθεια και αναπτύχθηκαν πρωτοβουλίες. Συνειδητοποιήσαμε πλήρως τις αξίες των αγαθών του λιτού βίου (εκτός βεβαίως από τις λαμπερές κυρίες των περιοδικών).
Στη διάρκεια του 2012 δημιουργήθηκαν νέες δυνάμεις, διαμορφώθηκαν νέες συνειδήσεις και συγκροτήθηκε μια νέα βάση αντιλήψεων και αρχών. Το 2012 αφήνει πίσω του αυτή τη θετική κληρονομιά, στην οποία μπορεί να «κτίσει» το 2013 ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε και πάλι.
Να ελπίζουμε ότι το 2013 θα υπάρχει αξιοκρατία, ότι δεν θα υπάρχουν σύμβουλοι και παρασύμβουλοι (λέγε ευνοημένοι), ότι το επίπεδο της παιδείας θα ανεβεί, ότι δεν θα υπάρχει κάτοχος αφρικανικών σπουδών προικοδοτημένος με θέση κλειδί που τα «ξέρει όλα», ότι δεν θα υπάρχουν εισαγόμενοι «σοφοί» και παντογνώστες, ότι οι επίτροποι θα μας αφήσουν ήσυχους, ότι δεν θα χρειάζεται να έχεις κομματική ταυτότητα για να κάμεις χαΐρι, ότι κανένας κλαμένος δεν θα διατάξει έρευνα παρόλο που τον διαβεβαίωναν ότι δεν υπάρχει θέμα λέγοντας «δεν πειράζει, να πάρει ένα μάθημα».
Τέλος ας ανυψώσουμε όλοι μαζί το δημόσιο σχολείο, τη βάση του μέλλοντός μας, ώστε να στηριχτεί η κοινωνία μας. Και κάτι τελευταίο: Εύχομαι σε όλους ευτυχία για το νέο έτος, αφού η ευτυχία είναι το πραγματικό μέτρο της προσωπικής επιτυχίας του καθενός μας. Κάμετε σχέδια για το μέλλον, προγραμματίστε και βάλτε προτεραιότητες. Πέστε μια καλή κουβέντα, έναν καλό λόγο σε όλους, δεν κοστίζει τίποτε.
Τρώτε σωστά και υγιεινά. Μην ανησυχείτε για γεγονότα που δεν μπορείτε να ελέγξετε, αλλά προσπαθήστε να αλλάξετε τα κακώς κείμενα που περνούν από το χέρι σας. Αρχίζετε κάθε μέρα με προσδοκία ότι κάτι καλό θα συμβεί και θα αξιοποιήσετε τη μέρα. Αν πάλι η μέρα σας απογοητεύσει, δεν πειράζει, γιατί αύριο θα είναι μια νέα μέρα.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
*Διευθύντρια Μέσης Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού
