Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα, τη Δευτέρα 9 Μαΐου 2016, η παρουσίαση του επιστημονικού τόμου «Διά ἀνθύμησιν καιροῡ και τόπου: Λογοτεχνικές αποτυπώσεις του κόσμου της Κύπρου», που εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού και το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Τη φιλολογική επιμέλεια του τόμου είχε ο Καθηγητής Μιχάλης Πιερής.
Κατά την εκδήλωση μίλησαν οι: Νάντια Στυλιανού, Ανώτερη Μορφωτική Λειτουργός του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ο Μιχάλης Πιερής, Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου, και ο Νίκος Καραπιδάκης, Καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και Διευθυντής του Περιοδικού Νέα Εστία. Την εκδήλωση προλόγισε η Μορφωτική Ακόλουθος στο Σπίτι της Κύπρου, κυρία Μαρία Παναγίδου.
Μέσα από την παρουσίαση του τόμου υπογραμμίστηκε ότι σ’ αυτό το παλίμψηστο των πολιτισμικών ψηφιδωτών που ονομάζουμε Ενωμένη Ευρώπη, η Κύπρος έχει διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο και έχει συμβάλει με το δικό της τρόπο στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτισμικού προτύπου.
Ο τόμος περιέχει 32 από τις 43 ανακοινώσεις που παρουσιάστηκαν στο διεθνές επιστημονικό συνέδριο «Διά ἀνθύμησιν καιροῡ και τόπου: Λογοτεχνικές αποτυπώσεις του κόσμου της Κύπρου», το οποίο έγινε στη Λευκωσία από τις 6 έως τις 9 Οκτωβρίου 2012 και αποτέλεσε την κεντρική εκδήλωση της Κυπριακής Δημοκρατίας στον τομέα Γραμμάτων κατά τη διάρκεια της Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο τόμος περιλαμβάνει ανακοινώσεις κορυφαίων και αξιόλογων μελετητών της κυπριακής γραμματείας από 23 πανεπιστήμια και 11 ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίοι αναζήτησαν την πνευματική και πολιτισμική ταυτότητα της Κύπρου σε λογοτεχνικά κείμενα και αρχεία των τελευταίων πέντε αιώνων. Ο κ. Καραπιδάκης έδωσε το στίγμα μέσα από μια εμβριθή και λεπτομερή ανάλυση των θεματικών ενοτήτων της έκδοσης, ενώ βασικό πόρισμα υπήρξε η πολύπλευρη τεκμηρίωση ότι η «γλυκεία χώρα Κύπρου» ανέκαθεν ανήκε οργανικά στην Ευρώπη, έχοντας αφομοιώσει το ευρωπαϊκό πνεύμα στην πλούσια πολιτιστικής της κληρονομιά.
Μετά το τέλος των ομιλιών υπήρξε ένας γόνιμος διάλογος με το κοινό.
