«Λένε, πως τα νερά ενός ρυακιού δεν περνούν δύο φορές από το ίδιο μέρος. Έτσι, και κάθε αφυπηρέτηση είναι ένα πέρασμα ζωής που δεν ξανάρχεται».
Αυτά ήταν τα λόγια με τα οποία ξεκίνησε το χαιρετισμό του στη χθεσινοβραδυνή εκδήλωση τιμής 18 μελών του Επαρχιακού Γραφείου ΠΟΕΔ Λεμεσού, που αφυπηρετούν κατά την παρούσα σχολική χρονιά 2012-2013, ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ Λεμεσού Μάριος Παντελή.
Το χαιρετισμό του Υπουργού Παιδείας ανέλαβε να μεταφέρει ο Α’ Λειτουργός Εκπαίδευσης, Ονησιφόρος Ιωάννου, όπως επίσης και τις ευχαριστίες της πολιτείας προς τους τιμωμένους:
«Δεν μπορώ να ξεχάσω, ανέφερε χαρακτηριστικά, ότι ξεκινήσατε οι πιο πολλοί σε τάξεις με 30 ή 35 μαθητές, ή σε πρόχειρα διαμορφωμένες τάξεις, κάποιοι σε τάξεις αντίσκηνα με πρωινή και απογευματινή φοίτηση και με ένα μισθό που ονειρευόταν τις £100 το μήνα. Ιδιαίτερη η προσφορά σας κατά τα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή, η οποία έδινε νόημα στη λέξη ‘λειτούργημα’. Δεν το θεωρώ καθόλου υπερβολικό να πω ότι στην ανοικοδόμηση της προδομένης και πονεμένης πατρίδας, δε βάλατε απλά το λιθαράκι σας, αλλά είχατε συνεισφορά στη θεμελίωση. Αναμφίβολα κανένας μας δεν θα πίστευε, ότι ακόμα και με την έξοδό σας από την υπηρεσία θα βιώνατε μιαν άλλη εισβολή, οικονομική αυτή τη φορά, αναίμακτη, αλλά και αμείλικτη. Είμαι βέβαιος ότι θα τη διαχειριστούμε ενωμένοι και αυτή.»
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ Φίλιος Φυλακτού εξέφρασε εκ μέρους της οικογένειας των δασκάλων Δημοτικής, Προδημοτικής και Ειδικής εκπαίδευσης που εκπροσωπεί η ΠΟΕΔ, «έντονα την ανάγκη, διπλά, τριπλά και τρίδιπλα, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προσφορά σας στην εκπαίδευση και στην παιδεία του τόπου, για την προσφορά σας στην κοινωνία ευρύτερα, την προσφορά σας με πολλούς και διάφορους τρόπους στην Οργάνωσή μας. Η εργατικότητά σας, η αφοσίωσή σας και η αστείρευτη πηγή αγάπης που επιδείξατε, προς τα παιδιά αποτελούν αναμφισβήτητα φάρο και οδοδείκτη για όλους εμάς τους εκπαιδευτικούς που σας διαδεχόμαστε. Οφείλουμε ταυτόχρονα να κρατήσουμε ακόμη κάτι από την πορεία σας. Αυτό πρέπει να είναι η συσπείρωση, η ενότητα, η αλληλεγγύη και η αλληλοστήριξη που σας διέκρινε σε όλους τους αγώνες που διεξήγαγε κατά καιρούς η ΠΟΕΔ με σκοπό, την προάσπιση αφενός, των συμφερόντων των μελών της, αφετέρου στην προάσπιση και προαγωγή του δημόσιου σχολείου. Στοιχεία που είναι απαραίτητα για την οργάνωση και τα μέλη μας, ιδιαίτερα γι’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς.»
Με ιδιαίτερη συγκίνηση, εκ μέρους των αφυπηρετούντων εκπαιδευτικών, ο Αντρέας Πιττάκαρας ανέφερε:
«Νομίζαμε ότι αυτή η στιγμή, όπως την αποψινή, ότι δεν θα ερχόταν για μας, αλλά μόνο για τους άλλους. Και να που ήρθε λοιπόν το 2013 και μας έφερε στην αφυπηρέτηση. Για αρκετούς έγινε φυσιολογικά, λόγω ηλικίας, για άλλους λόγω Τρόικας και με πρόωρη αφυπηρέτηση ….Αφυπηρετούμε μέσα σε δύσκολες συνθήκες για την οικονομία, την εκπαίδευση και την ημικατεχόμενη πατρίδα μας. Ευχή μας να περάσουν σύντομα τα σοβαρά προβλήματα που βασανίζουν την κοινωνία.»
Τους πιο κάτω επίκαιρους στίχους αφιέρωσαν στους αφυπηρετούντες συναδέλφους τους οι παρευρισκόμενοι «με την ευχή και την παράκληση», όπως αναφέρθηκε, «να συνεχίσετε από την καινούργια σας θέση να σμιλεύετε τη μορφή της αρετής πάνω στον κρύσταλλο της νιότης.»
*Μη μ’ ενοχλείς
τη σκέψη μου σεβάσου που ερευνάει
δεν μ’ ενδιαφέρει τίποτα
το βλέμμα μου ρουφάει.
Εκείνο το άσπρο, το λευκό, το άψυχο λιθάρι
που ως το κοιτώ μαζεύομαι
και λέω πως θα πάρει ζωή
θα γίνει με φτερά, άγγελος να πετάει
κι ίσως καρδούλα και ψυχή
στο στήθος του χτυπάει.
Έτσι θαρρώ όταν εγώ γλύπτης, σφυρί και σμίλη
θα το λαξεύσω και λευκή μορφή αγγέλου γίνει.
Τώρα το ξέρω πως κι εσύ είσαι αποφασισμένος
Δάσκαλος σ’ ένα όνειρο με βλέμμα καρφωμένο
πάνω στα ακατέργαστα μικρά – μικρά παιδιά μας
σμίλη σου η γνώση που εσύ χαρίζεις κι είναι θαύμα
γιατί μεταμορφώνονται και από άψυχα διαμάντια
σιγά – σιγά λαξεύονται και γίνονται λιοντάρια.
Η εκδήλωση έκλεισε με παραδοσιακούς χορούς, από το εργαστήρι παραδοσιακού χορού «Αλεξάνδρα», το οποίο υπάγεται στο Σύνδεσμο «Φίλοι Καρδιοπαθών Αλεξάνδρα».
Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος η ΠΟΕΔ κλείνει 60 χρόνια από την ίδρυσή της, αφού ιδρύθηκε στις 9 Απριλίου του 1953 στο ιστορικό Ελένειο Δημοτικό Σχολείο.
*Το πιο πάνω ποίημα γράφηκε από τον εργαζόμενο-απεργό στην Ελληνική Χαλυβουργία, Σταύρο Δικαίο Φοινικάκο. Διαβάστηκε στην πύλη του εργοστασίου από τον ίδιο, προς τους συλλόγους εκπαιδευτικών που βρέθηκαν εκεί, 28 Νοέμβρη, στις 4 το απόγευμα, φέρνοντας χρήματα, τρόφιμα, αλληλεγγύη και περίσσευμα ψυχής...
