ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ*
Υπάρχουν άνθρωποι που έταξαν στη ζωή τους να υπηρετήσουν τη φιλαλληλία, τη γενναιοδωρία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος υπήρξε η Ανδρούλα Κατσουρίδου που έφυγε από κοντά μας αφήνοντας ένα κενό στην ψυχή και στην καρδιά.
Ως σύζυγος, μάνα, γιαγιά, δασκάλα και αναλώθηκε στο πολλαπλό ρόλο της με ήθος, στοργή, ανιδιοτέλεια και συνείδηση ευθύνης.
Τη θυμάμαι ως δασκάλα-νηπιαγωγό μου, με απεριόριστο θαυμασμό και σεβασμό. Η προσφορά της ανεκτίμητη. Δημιουργική και αφοσιωμένη στο έργο της μας εμφύσησε ιδανικά, όραμα και υψηλούς στόχους. Μας παρακίνησε στη γνώση, στον ανθρωπισμό και στα δημοκρατικά ιδεώδη.
Με ψυχική αρχοντιά μας προκαλούσε ψυχική ευφορία, αισιοδοξία και θετική ενατένιση της ζωής.
Η Ανδρούλα Κατσουρίδου μπορεί να έφυγε για το μεγάλο ταξίδι αλλά άφησε ως παρακαταθήκη το έργο της. Ένα σπουδαίο έργο που μας έδωσε την ώθηση να ανέβουμε στα ψηλά σκαλοπάτια της αξιοπρέπειας, της γνώσης και της προσωπικής ολοκλήρωσης ως άτομα ενεργά στην κοινωνική και επιστημονική ζωή του τόπου μας.
Η αλησμόνητη δασκάλα μας καλλιέργησε στην ψυχή μας ένα ανώτερο επίπεδο ζωής. Μας έδωσε το δικαίωμα να σκεφτόμαστε ελεύθερα και κριτικά. Διεύρυνε τους ορίζοντές μας, αν και μικρά παιδιά τότε στο Συνοικισμό-Aυτοστέγαση των Λατσιών.
Με υπομονή, κατανόηση και στοργή μας αντιμετώπιζε ως δικά της παιδιά. Μας έδωσε τις πρώτες γνώσεις, μας ευαισθητοποίησε σε μεγάλες αλήθειες, μας καλλιέργησε ηθικές αξίες, ενεργοποίησε τις δυνάμεις μας, μας παρέσχε κίνητρα δράσης.
Η αγαπημένη μας δασκάλα δεν βρίσκεται πια μαζί μας.
Μένει όπως η εκτίμηση, η θύμηση, η ευγνωμοσύνη για μια κυρία που δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Δεν θα λησμονηθεί η μορφή της, η φωνή της, το στοργικό της ύφος. Θα παραμείνει η αγαπημένη μας νηπιαγωγός που θα συνοδεύει παντοτινά τη σκέψη, το νου και την ψυχή.
Οφείλουμε στη δασκάλα μας ένα μεγάλο ευχαριστώ, μια διαρκή ευγνωμοσύνη και μια παντοτινή θύμηση.
*Εκπαιδευτικός
