ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΛΙΟΥΔΑΚΗ*
Σήμερα νοιώθω την ανάγκη περισσότερο από ποτέ να γράψω κάτω κάποιες γραμμές, να εκφράσω τα συναισθήματα μου, να μαζέψω τα τεμαχισμένα ίχνη αξιοπρέπειας αυτού του λαού που η επιβολή των απαράδεκτων ενεργειών των ξένων εταίρων μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση τα διέλυσε εις τα εξ ωνσυνετέθει.
Σήμερα χιλιάδες κόσμος που ξύπνησε το πρωί αντί να κοιτάξει την καθημερινότητα του νοιώθει ότι δεν υπάρχει πια, νοιώθει ότι πρέπει να απευθύνει δέηση στο Πατέρα όλων μας για λύπηση. Πάει και η Κύπρος, χάθηκε εν μέσω μιας εβδομάδας παθών, και παραδόθηκε –μη έχοντας άλλη επιλογή- στη διαχείριση της τρόικας και των μεγάλων συμφερόντων. Νοιώθω μέσα μου συναισθήματα αίσχους, ντροπής και απογοήτευσης. Που είναι η αξιοπρέπεια αυτού του λαού, που είναι ο τσαμπουκάς μας, που είναι το όμορφο ανάστημα μας; Εμείς τα καταλήξαμε έτσι, εμείς φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Εμείς θέτουμε τη διαχείριση του κράτους στην τρόικα και στις γνωστές αποφάσεις του Eurogroup. Ο κόσμος δεν αντέχει πια, η κάνουλα του ELAγια τη ρευστότητα του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος θα έκλεινε τη Δευτέρα, η κατάρρευση του συστήματος των τραπεζών θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του ίδιου του κράτους. Ο κόσμος χάνει τη δουλειά του και τους κόπους μιας ζωής, τα παιδιά μας και οι μελλοντικές γενιές τίθενται υπό σοβαρή αμφισβήτηση και οι συντάξεις των ανθρώπων που κατέβαλαν στα ταμεία προνοίας μπαίνουν στο ίδιο καλάθι των καταθετικών λογαριασμών που θα «πετσοκοπούν» (επιτρέψτε μου αυτή την έκφραση) από τους αδίστακτους «φίλους» μας ευρωπαίους. Αν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;
Τι θα γίνει με αυτούς τους χιλιάδες υπαλλήλους που χάνουν τη δουλειά τους και δεν είναι εξασφαλισμένος ακόμα και ο τελευταίος τους μισθός, για να μην μιλήσω για το γεγονός ότι φεύγουν χωρίς αποζημιώσεις και δικαίωμα σύνταξης. Τι θα γίνει την Τρίτη που θα ανοίξουν οι τράπεζες; Πόσοι θα σπεύσουν να δημιουργήσουν ουρές αναμονής στα διάφορα υποκαταστήματα; Πολλά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και πολλές οι ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν. Πολλά τα άτομα που θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά για αυτή την κατάσταση. Δεν πάει άλλο, φτάσαμε στον πάτο.
Όμως ακόμα και την υστάτη ο Ελληνισμός έχει αποδείξει πολλές φορές στην ιστορία ότι μπορεί να ορθοποδήσει, μπορεί να υψώσει ανάστημα και να σπάσει τα δεσμά. Από αυτό το άρθρο θα ήθελα να απευθυνθώ στους συμπολίτες μου στον απλό κόσμο και να τον παρακαλέσω να βάλει στόχο ζωής την ανάκαμψη του τραπεζικού μας συστήματος, την έξοδο από την τρόικα και την ανασύνταξη δυνάμεων αλληλεγγύης. Τώρα θα πρέπει να δείξουμε τον πατριωτισμό μας, τώρα θα πρέπει να αποδείξουμε ότι η ψυχή των Ελλήνων δεν υποδουλώνετε σε τρόικες και Eurogroup. Η ψυχή μας βράζει και οι γροθιές μας είναι σφιγμένες, με βλέμμα αχανές ψάχνοντας του υπευθύνους. Είμαι σίγουρος ότι θα βρεθεί η ευκαιρία. Αυτές τις κρίσιμες ώρες πρέπει να είμαστε ενωμένοι, να βοηθήσουμε τον τόπο μας, να συστρατευτούμε εναντίον του εχθρού. Όπως ακριβώς μας επιβάλει η συνείδηση μας, όπως θα έτρεχαν όλοι να βοηθήσουν σε περίπτωση πολέμου. Πιστέψτε με και αυτός πόλεμος είναι, πόλεμος μιας νέας μορφής. Οι απανταχού ομογενείς και οι πολίτες της Δημοκρατίας που μπορούν εθελοντικά να επενδύσουν στο ταμείο αλληλεγγύης έστω και από το υστέρημα τους, πρέπει να δώσουν τη δυνατότητα στο κράτος να ανακάμψει, να τα καταφέρει να φύγει από την τρόικα. Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι τώρα δεν είναι το τέλος, τώρα είναι η αρχή ενός Γολγοθά που θα καλεστούμε όλοι μας να ανέβουμε στους επόμενους μήνες, στα επόμενα χρόνια. Καλή δύναμη και υπομονή σε όλους μας.
*Ερευνητής-Επιστήμονας στον Τομέα της Επιστήμης Υλικών
Πρόεδρος Ένωσης Κυπρίων Φυσικών
