«Σαφής αντιφατικότητα στη σύσταση της πρώην Γενικής Διευθύντριας του ΥΠΠ και της ΕΔΥ». Ακυρωθηκαν οι προαγωγές της Χριστίνας Κωνσταντινίδου-Ιωάννου και της Ανδρούλας Θεοκλή-Ραμίρεζ.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε δεκτές τις προσφυγές των εκπαιδευτικών ψυχολόγων Χρυστάλλας Ψαρά Μαζέρη και της Χρυστάλλας Κόρτα, με τις οποίες ζητούσαν την ακύρωση της απόφασης της ΕΔΥ ημερ. 30.11.2010, με την οποία προήγαγε την Χριστίνα Κωνσταντινίδου-Ιωάννου και την Ανδρούλα Θεοκλή-Ραμίρεζ στη μόνιμη θέση εκπαιδευτικού ψυχολόγου Α΄, Υπηρεσία Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, από 15.1.2011.
Το Ανώτατο έκρινε ότι υπήρχε αντιφατικότητα τόσο στη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Παιδείας όσο και στην απόφαση της ΕΔΥ:
Αναφέρει η Δικαστής κ. Δ. Μιχαηλίδου:
«Έχω τη γνώμη ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός των αιτητριών και στις δύο προσφυγές θα πρέπει να επιτύχει για τους λόγους που θα εξηγήσω πιο κάτω.
Τα θεσμοθετημένα κριτήρια προαγωγής, όπως καθορίζονται από τον περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμο, Ν.1/90, είναι η αξία, τα προσόντα και η αρχαιότητα.
Είναι ορθή η θέση των καθ΄ ων η αίτηση και των ΕΜ, ότι η ΕΔΥ είχε τη διακριτική ευχέρεια να δώσει σ΄ ένα από αυτά τα κριτήρια μεγαλύτερη βαρύτητα, χωρίς όμως να ενεργεί με υπέρβαση των ορίων της εξουσίας της.
Εξετάζοντας με προσοχή τα πιο πάνω αποσπάσματα από τη σύσταση της Διευθύντριας και την επίδικη απόφαση, διαπιστώνω ότι υπάρχει σαφώς αντιφατικότητα, τόσο στη σύσταση, όσο και στην αιτιολογία της επίδικης απόφασης από την ΕΔΥ. Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει ενιαίο μέτρο κρίσης. Ορθά προβλήθηκε από το δικηγόρο των αιτητριών και στις δύο προσφυγές ότι τόσο η Διευθύντρια κατά τη σύσταση, όσο και η ΕΔΥ κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, επέλεξαν κάθε φορά ως αιτιολογία την εκάστοτε υπεροχή. Άλλοτε έκριναν ότι η υπεροχή στην αξία εξουδετέρωνε την υπεροχή στην αρχαιότητα, ή και στην αρχαιότητα και στα προσόντα μαζί και άλλοτε, η υπεροχή στην αρχαιότητα ή και στα προσόντα και στην αρχαιότητα μαζί, εξουδετέρωναν την υπεροχή στην αξία.
Με βάση τα ανωτέρω στοιχεία διαπιστώνω αντιφατική συμπεριφορά τόσο της Διευθύντριας κατά τη σύσταση όσο και της ίδιας της ΕΔΥ κατά την αιτιολογία της επίδικης απόφασης, η οποία οδηγεί σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.
Εν πάση περιπτώσει, επειδή η σύσταση κρίνεται αντιφατική οδηγείται ούτως ή άλλως σε ακύρωση και η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ που βασίστηκε σε αυτή.
Εν όψει της κατάληξης μου, δε θα εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους ακύρωσης που προβλήθηκαν.
Οι συνεκδικασθείσες προσφυγές επιτυγχάνουν και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται έναντι και των δύο ΕΜ, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Επιδικάζονται €1.500 έξοδα, πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει, για την κάθε αιτήτρια και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση»..
Ολόκληρη η απόφαση στο πιο κάτω έγγραφο:
