TΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ*
Εκείνο που με ανησυχεί πιο πολύ είναι η πιθανότητα να ζούμε ένα σκηνοθετημένο σενάριο κρίσης όπου η εκδηλωθείσα επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου να εντάσσεται στα πλαίσια αναπαραγωγής της ιστορίας των Ιμίων. Μπαίνω στον πειρασμό να σκεφτώ ότι είμαστε μπροστά σε ένα σκηνικό τρόμου που θα μας οδηγήσει εκόντες- άκοντες σε λύση όπως θέλει να την επιβάλει η Τουρκία, με τις ευλογίες των στρατηγικών μας εταίρων, κάτω από το βάρος μιας «αδήριτης ανάγκης». Βεβαίως κάποιος θα χαρακτήριζε τούτες τις σκέψεις παρανοϊκές και αποκυήματα νοσηρής φαντασίας, γι αυτό θα συμπλεύσω επί του παρόντος με μια πιο κοινή λογική λέγοντας: - επιτέλους ανακοινώθηκαν τα σωστά μέτρα που έπρεπε να είχαν ληφθεί από καιρό. Μακάρι να υλοποιηθούν και να μην εγκαταλειφθούν σε λίγες μέρες.
Κάτω από τον ίδιο τίτλο με τον σημερινό, έγραψα και στο παρελθόν τις απόψεις μου για τους λεονταρισμούς που είχαμε κάποτε επιδείξει, αλλά έληξαν άδοξα. Σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια για θεατρινίστικους λεονταρισμούς, πρέπει να τρίξουμε τα δόντια στην Τουρκία, και στους υποτελείς και εγκάθετους των κατεχομένων αλλά και στην ΕΕ. Η Τουρκία δεν εξημερώνεται. Αποθρασύνεται και με αχαλίνωτη βουλιμία, με αδίστακτη μεθοδικότητα ετοιμάζεται να αλώσει ολόκληρη την Κύπρο και τις θάλασσες μας. Δυστυχώς εμείς δεν έχουμε ισχυρή αποτρεπτική δύναμη. Ούτε πολιτική και οικονομική ισχύ, ούτε συμμαχίες, ούτε άλλους μηχανισμούς αποτροπής. Έχουμε μόνο ένα όπλο, την ιδιότητα του κράτους μέλους της ΕΕ. Αυτό το όπλο σε συνάρτηση με την διακαή επιθυμία της Τουρκία να «εξευρωπαϊσθεί» και να καταστεί μέλος της Ένωσης, καθίσταται πολλαπλασιαστής ισχύος και μας δίνει ακόμη αρκετές δυνατότητες δράσης. Τούτο, ενώ είναι αυτονόητο, είναι απλό, ταυτοχρόνως είναι τρομερά δύσκολο ως φαίνεται να γίνει αντιληπτό και να χρησιμοποιηθεί σωστά. Οι φοβίες και οι προκαταλήψεις μας κατατρύχουν: Αντί να καταβάλει τίμημα η Τουρκία για την κατοχή της Κύπρου, εμείς της ανοίξαμε διάπλατα το δρόμο. Τώρα διεκδικεί τον υποθαλάσσιο πλούτο της Κύπρου. Για μας ήταν και αυτό αυτονόητο. Άλλοι είχαν ψευδαισθήσεις. Εμείς προειδοποιούσαμε όταν ερχόταν στην Κύπρο ο Ερντογάν προκλητικός να διακηρύξει το νέο εποικισμό του νησιού για να μας εξαφανίσει. Και ζητούσαμε από τον Πρόεδρο όχι μόνο να αναστείλει τις συνομιλίες αλλά να ανακόψει την πορεία της Τουρκίας προς την ΕΕ.
Διότι μπορεί να το κάνει!
Λέγαμε ότι θα έπρεπε να ζητηθεί η απόσυρση του εγγράφου Τσαβούσογλου περί εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας και μας κατηγόρησαν ως υπονομευτές των σχέσεων με την Αθήνα. Και κανείς δεν μας άκουγε. Φοβόντουσαν μην χαλάσει το καλό κλίμα των συνομιλιών. Αλλά η Τουρκία δεν δίστασε να αποστείλει την αρμάδα και να ψέλνει πολεμικά τροπάρια καταστρατηγώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και καταργώντας την κυριαρχίας μας στην ΑΟΖ του νησιού. Λοιπόν η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, χαρακτηρίζει τους Ελληνοκύπριους φυλή και συμμορία, δεν εφαρμόζει τις συνθήκες που υπογράφει με την ΕΕ και με όλα τα κράτη μέλη, δεν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις της, κατέχει στρατιωτικά ευρωπαϊκό έδαφος και απειλεί με τον στόλο της την ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτήν την στιγμή που οι Ευρωπαίοι κόπτονται για τον διεθνή νόμο και τον βάζουν πάνω από τα εθνικά τους συμφέροντα μπορούμε να απαιτήσουμε την διακοπή των ενταξιακών διαδικασιών της Τουρκίας και την λήψη πολιτικών και οικονομικών κυρώσεων εναντίον της. Αμέσως.
Όσον φορά τους τουρκικούς εκβιασμούς προς την Δύση σχετικά με την ένταξη της στη συμμαχία εναντίον το Ισλαμικού κράτους, μπορούμε κι εμείς να δώσουμε εναλλακτικές λύσεις στην ΕΕ. Άλλωστε, η Άγκυρα δεν μπορεί να πολεμήσει εκείνους που πολεμούν τους χειρότερους εχθρούς της: Τους Κούρδους και τον Άσσαντ. Ούτως ή άλλως είμαστε άσχημα μπλεγμένοι σ αυτή την ιστορία. Χωρίς συμμάχους , απλώς παρέχοντας διευκολύνσεις στους ισχυρούς . Φαίνεται ότι η Βρετανία δεν συγκατένευε στην σύναψη συμμαχίας με τον Ισραήλ. Που θέλει να έχει το μονοπώλιο στη γειτονία μας και να καθορίζει τα του οίκου μας ως να είμαστε ακόμη στην εποχή της αποικιοκρατίας!
Οι τουρκικές προκλήσεις έχουν σημάνει συναγερμό. Επιβάλλεται μια πανεθνική αντίδραση για να αντιμετωπισθεί ο κίνδυνος και ο καταρτισμός εναλλακτικών διεξόδων.
Χαιρετίζω τα μέτρα της Κυβέρνησης. Επιτέλους. Παίρνουμε μία ανάσα. Φθάνει να μην μείνουν τα μέτρα «μεσοδότζιν».
Αυτή η ανάταση μας έδωσε και την ευεξία να παίξουμε λίγο με τις λέξεις. Να δηλώσουμε πως παρά τα αρνητικά προσωπικά μας αισθήματα, δεν ευθυνόμαστε εμείς για την μη υπογραφή της χρησιμότατης συμφωνίας με τον Ισραήλ. Σωπάσαμε και περιμέναμε γιατί το συμφέρον της Κύπρου είναι πάνω από τα ταπεινά μα αισθήματα. Χαμογελάσαμε κα με την πρόθεση του κράτους μας να εκπαιδεύσει τον στρατό του Λιβάνου και να τον εξοπλίσει. Γελάσαμε και με το διάβημα Βενιζέλου προς την Τουρκία.
Ελπίζω να συνεχίσουμε, να γίνει αυτή η κρίση αφορμή για να σταθούμε ξανά όρθιοι και περήφανοι μπροστά σε όλα τα αναιδή ευτελή και εξαγοράσιμα ανθρωπάκια που βρίσκουμε μπροστά μας στην ΕΕ.
Οι συνομιλίες δεν επρόκειτο να καταλήξουν πουθενά. Ή θα κατέληγαν σε λύση πολύ χειρότερη από το σχέδιο Ανάν. Μα εμείς δεν απορρίψαμε το σχέδιο Ανάν για να οδηγηθούμε σε λύση χειρότερη, αλλά για το ακριβώς αντίθετο. Και φυσικά αυτό δεν δικαιώνει όσους είπαν ναι. Διότι εάν είχαμε πει τότε ναι, σήμερα δεν θα είχαμε το όποιο κράτος μας απέμεινε. Η κρίση θα τα είχε διαλύσει όλα. Οι Βρετανοί θα μοίραζαν το φυσικό αέριο με τους Τούρκους και καθόλου παράξενο να ήμασταν ήδη πρόσφυγες σε πάμφτωχες αθηναϊκές γειτονιές. Άλλωστε, οι συνομιλίες υπήρξαν η συνέχεια του σχεδίου Ανάν. Δεν στηρίχθηκαν σε νέα στρατηγική, σε συμμαχίες, σε αύξηση της ισχύος, στην ΕΕ.
Μένει ακόμη να απαιτήσουμε την επιβολή κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας. Έχουμε νομικά πολιτικά και διπλωματικά όπλα για να το πράξουμε . Άλλωστε η Τουρκία ετοιμάζεται να κάνει το μεγάλο και θανάσιμο λάθος. Αυτή είναι εκτίμηση μου και ας είμαστε σε εγρήγορση.
*Ευρωβουλευτής
