«Ακόμα και αν δεν θα είναι δυνατό να επανέλθουμε στο προηγούμενο σύστημα της καθολικής δωρεάν μεταφοράς των μαθητών μας, θα πρέπει να διεξαχθεί επιτέλους διάλογος για το πώς θα εξαιρέσουμε εκείνα τα παιδιά και εκείνες τις οικογένειες που πραγματικά δεν μπορούν να πληρώνουν» αυτό τονίζει σε γραπτή δήλωσή του ο Επικεφαλής του Γραφείου Παιδείας της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ Χρίστος Χριστοφίδης.
Αναφέρει στη δήλωση- τοποθέτηση του ο κ. Χριστοφίδης.
Δυστυχώς η Κυβέρνηση στο ζήτημα της επιβολής κομίστρων για τους μαθητές μας επέλεξε τον δρόμο της επιβολής και της έλλειψης διαλόγου. Ενώ είναι εμφανές ότι η καθολική επιβολή κομίστρων στους μαθητές μας, και παρά τις όποιες εξαιρέσεις επιτεύχθηκαν στη συνέχεια, δημιουργεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα σε σημαντικό αριθμό παιδιών, τα οποία σήμερα καλούνται να πληρώσουν για τη μεταφορά τους στο σχολείο χωρίς να έχουν τη δυνατότητα, οι κυβερνώντες αρνούνται να αντικρίσουν αυτή την πραγματικότητα.
Ενώ μαθητές, γονείς, το ΑΚΕΛ και άλλες πολιτικές δυνάμεις έχουν αναδείξει αυτό το θέμα εδώ και μερικούς μήνες, προειδοποιώντας για τα σοβαρά προβλήματα που η επιβολή κομίστρων θα δημιουργήσει σε σημαντικό αριθμό παιδιών και των οικογενειών τους, δεν υπήρξε ούτε ο αναγκαίος διάλογος, ούτε σοβαρή προσπάθεια από την κυβέρνηση για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα. Θέλω απλά να υπενθυμίσω ότι η Επιτροπή Συγκοινωνιών της Βουλής περιμένει ακόμα τον Υπουργό Συγκοινωνιών να επανέλθει στη Βουλή για συζήτηση των τελικών του θέσεων όπως είχε δεσμευτεί.
Θέλω επίσης να υπενθυμίσω ότι, ενώ για μερικούς μήνες οι κυβερνώντες επαναλάμβαναν φορτικά ότι δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε αλλαγή στην καθολική επιβολή κομίστρων, τελικά έγινε αλλαγή. Με την πίεση της κοινωνίας, του ΑΚΕΛ και άλλων πολιτικών δυνάμεων, εξαιρέθηκαν τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες που είναι λήπτες δημοσίου βοηθήματος και των οικογενειών των οποίων 3 παιδιά βρίσκονται στο σχολείο. Άρα και όσα σήμερα λέγονται ότι δήθεν δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα αλλαγών, το ίδιο αλήθεια είναι.
Η δική μας πληροφόρηση από όλη την Κύπρο καταδεικνύει ότι σημαντικός αριθμός μαθητών και οι οικογένειες τους βρίσκονται σήμερα σε αδιέξοδο, αφού δεν μπορούν να σηκώσουν το συνολικό κόστος των κομίστρων, ενώ πολλά από αυτά τα παιδιά περιλαμβάνονται στα παιδιά τα οποία η ίδια η πολιτεία έχει αποφασίσει να σιτίζει μέσα στα σχολεία μας. Επίσης σημαντικός αριθμός μαθητών, δίκαια αντιδρώντας, αρνούνται να καταβάλουν τα κόμιστρα ως μέτρο διαμαρτυρίας, κάτι το οποίο δημιουργεί ευρύτερους κινδύνους για το σύστημα Δημοσίων Επιβατικών Μεταφορών.
Πιστεύουμε ότι υπάρχουν δυνατότητες αυτό το σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα να αντιμετωπιστεί, τόσο με εξοικονομήσεις όσο και με κάλυψη του κόστους από άλλες πηγές. Το κόστος δεν είναι απαγορευτικό. Ακόμα και αν δεν θα είναι δυνατό να επανέλθουμε στο προηγούμενο σύστημα της καθολικής δωρεάν μεταφοράς των μαθητών μας, θα πρέπει να διεξαχθεί επιτέλους διάλογος για το πώς θα εξαιρέσουμε εκείνα τα παιδιά και εκείνες τις οικογένειες που πραγματικά δεν μπορούν να πληρώνουν. Θα πρέπει επιτέλους οι κυβερνώντες να δουν το πρόβλημα στην ουσία του να κατανοήσουν την κατάσταση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να μπουν επιτέλους σε ένα δημιουργικό διάλογο, και να αφήσουν τις υπεκφυγές που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε στο όλο ζήτημα».
