Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης δήλωσε την Παρασκευή ότι ναι μεν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανεβάζει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Κύπρου στα 23,5 δις, αλλά, όπως τόνισε, σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι επιβάλλει εκ των πραγμάτων νέες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών ή οποιεσδήποτε νέες επιβαρύνσεις στους καταθέτες.
Ο κ. Στυλιανίδης πρόσθεσε ότι καμία επιπρόσθετη ανάγκη δεν προκύπτει από την εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις ανάγκες της Κύπρου πέραν αυτών που έχουν ήδη διαμορφωθεί στο Μνημόνιο.
Οπως είπε, τα 23,5 δις για τα οποία γίνεται λόγος στην εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχουν ήδη ληφθεί υπόψη και έχουν αξιολογηθεί στην τελική διαμόρφωση του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης.
Σε δηλώσεις στους δημοσιογράφους στο Προεδρικό Μέγαρο, ο κ. Στυλιανίδης είπε ότι όντως, τα οικονομικά δεδομένα επιδεινώθηκαν από τις 23 Νοεμβρίου 2012 όταν υπήρχε η προ-συμφωνία του Μνημονίου και όταν η εκτίμηση για τις χρηματοδοτικές ανάγκες έφτανε τότε στα 17,5 δις.
Συνεχίζοντας είπε ότι , «λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης στον τραπεζικό τομέα και στα δημοσιονομικά φθάσαμε στα 23,5 δις».
«Η επιδείνωση αυτή, και το αντιλαμβάνεται ο καθένας, προκλήθηκε από ανευθυνότητα, ατολμία και αναποφασιστικότητα στο να υπογραφτεί το Μνημόνιο κατά τον ουσιώδη χρόνο, Νοέμβριο με Φεβρουάριο, και λόγω δυστυχώς μιας ανεξήγητης στάσης στο να κυλήσουν οι εξελίξεις στη Λαϊκή Τράπεζα και να μην επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο με τον ELA 9,6 δις».
Εν συνεχεία, ο κ. Στυλιανίδης, επέδωσε στους δημοσιογράφους σημείωμα με τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Κύπρου όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί τον Νοέμβριο του 2012 και αργότερα τον Απρίλη του 2013. Στο σημείωμα δίνεται επεξήγηση για τη διαφορά μεταξύ των 17,5 δις και των 23,5 δις καθώς και ανάλυση για το πώς αυτή η διαφορά δικαιολογείται από τα δεδομένα.
«Αιτιολογείται πλήρως το θέμα της επιβάρυνσης των δημοσιονομικών που από 7.5 δις κατέληξε στα 10 δις και επεξηγείται πλήρως το θέμα της επιδείνωσης στον τραπεζικό τομέα, λόγω αυτής της παρέλευσης του χρόνου, δυστυχώς, δίχως ουσιαστικές αποφάσεις, δίχως την πολιτική ευθύνη που θα ανέμενε κανείς αυτές τις κρίσιμες ώρες», είπε ο Εκπρόσωπος.
Ο κ. Στυλιανίδης χαρακτήρισε σοβαρή αυτή η επιδείνωση και είπε ότι έχει σχέση με το γεγονός ότι «πήγαμε στην ουσιαστικά διάλυση της Λαϊκής, στην εξυγίανση της Τράπεζας Κύπρου, στη σμίκρυνση του τραπεζικού τομέα, κυρίως εκτός Κύπρου, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες και ο αριθμός φτάνει στα 10,6 δις. Τόσα ουσιαστικά ο τραπεζικός τομέας έχει υποστεί. Για αυτό μιλάμε για χρηματοδοτικές ανάγκες των 23,5 δις».
Όπως εξήγησε, «αυτό έχει ήδη γίνει, δεν συζητάμε κάτι που θα γίνει από δω και πέρα. Και ήταν και ο λόγος που δυστυχώς έγιναν πιο οδυνηρά τα μέτρα στην ολοκλήρωση του Μνημονίου από ό,τι ήταν προηγουμένως και από ό,τι θα ήταν εάν είχαμε Μνημόνιο τον Ιούλιο και ακόμη εάν δεν μπαίναμε στο Μνημόνιο και αποδεχόμασταν τις επτά συστάσεις της Επιτροπής και ακόμη ένα το Μάιο του 2011 όταν έγινε αυτό που έγινε στην Ελλάδα, παίρναμε διαφορετικές αποφάσεις».
«Δυστυχώς, η παρέλευση του χρόνου οδηγεί εδώ. Υπάρχουν όμως συγκεκριμένοι υπεύθυνοι για αυτή την παρέλευση του χρόνου», τόνισε.
Σε παρατήρηση δημοσιογράφου ότι στο σημείωμα που δόθηκε αναφέρεται ότι το ποσό για τις τράπεζες τον Απρίλη του 2013 φθάνει τα 13,5 δις, ενώ σε άλλο σημείωμα πάλι του Απριλίου 2013 φθάνει τα 10,6 δις για την Λαϊκή και την Τράπεζα Κύπρου και ερωτηθείς αν τα επιπρόσθετα 3 δις αφορούν άλλες τράπεζες, ο κ. Στυλιανίδης είπε ότι «σίγουρα υπάρχουν και υπάρχουν και μέσα στο Μνημόνιο για τις ανακεφαλαιοποιήσεις. Είναι γνωστό ότι, για παράδειγμα, ο Συνεργατισμός θα τύχει 1,2 δις ανακεφαλαιοποιήσεις με βάση το πρόγραμμα».
Σημειώνοντας ότι «προβλέπεται 1,2 δις για το Συνεργατισμό. Δεν προβλέπεται οτιδήποτε που να επηρεάζει αυτή τη στιγμή τις άλλες τράπεζες, ή κούρεμα καταθέσεων ή οτιδήποτε άλλο», πρόσθεσε ότι υπάρχει ακόμα μέσα στο πρόγραμμα των 10 δις δυνατότητα που ακόμη και αν προκύψει ανακεφαλαιοποίηση να αξιοποιηθεί για άλλες τράπεζες.
Ερωτηθείς αν η Κυβέρνηση βρίσκεται σε επαφή με την Κεντρική Τράπεζα για το θέμα της πώλησης χρυσού, ο κ. Στυλιανίδης είπε «σε συνεχή επαφή αλλά είναι ευθύνη και τελική απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας».
Το θέμα πώλησης χρυσού, κατέληξε, «υπάρχει ως ένα εργαλείο που αφορά τη δυνατότητα εξυπηρέτησης αυτού του προγράμματος».
