Επιτυχημένη από πολλές απόψεις –συμμετοχή, ποιότητα εισηγήσεων, πολύπλευρη προσέγγιση του θέματος, διάλογος που αναπτύχθηκε– υπήρξε η ημερίδα «Το παραμύθι στην Κύπρο σε νέες περιπέτειες» που έγινε το Σάββατο 9 Νοεμβρίου στη Λεμεσό και την οποία συνδιοργάνωσαν η Σχολή Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Frederick, ο Κυπριακός Σύνδεσμος Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου.
Η ημερίδα περιλάμβανε ομιλίες συγγραφέων και εικονογράφων τριών διαφορετικών γενιών που δραστηριοποιούνται εκδοτικά στην Κύπρο και στην Ελλάδα και έκλεισε με την παρέμβαση μελών της Συντακτικής Ομάδας του Προγράμματος Σπουδών Λογοτεχνίας της Κύπρου. Ενδεικτικοί της πολύπλευρης προσέγγισης του θέματος της ημερίδας είναι οι τίτλοι των ομιλιών: «Πλάθοντας παραμύθια μια φορά και αυτό τον καιρό» (Ελένη Αρτεμίου-Φωτιάδου), «Μικρές ιστορίες για μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα» (Μαρίνα Μιχαηλίδου-Καδή), «Από το κάτι στο άπειρο» (Φρίξος Μιχαηλίδης), «Δέκα ορφανά παραμύθια αναζητούν τη μοίρα τους στον 21ο αιώνα» (Έλλη Παιονίδου), «Το παραμύθι με τα χίλια πρόσωπα» (Άννα Κουππάνου), «Η δύναμη της εικόνας. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις ενός θέματος μέσα από την εικονογράφηση» (Σάντρα Ελευθερίου), «Τα παραμύθια στο Πρόγραμμα Σπουδών Λογοτεχνίας της κυπριακής εκπαίδευσης» (Βασιλική Σελιώτη, Λαμπριανή Ματθαίου).
Η ενεργητική συμμετοχή εκπαιδευτικών της προσχολικής, της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και ενός μεγάλου αριθμού προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητριών και φοιτητών που ζουν και σπουδάζουν στη Λεμεσό, υπογραμμίζει το ισχυρό ενδιαφέρον της εκπαιδευτικής κοινότητας για το παραμύθι, την παιδική και νεανική λογοτεχνία και τη λογοτεχνία εν γένει. Υπογραμμίζει επίσης ότι οι δράσεις μας για τη μελέτη και τη διάδοση του βιβλίου, και μάλιστα του λογοτεχνικού βιβλίου, όπως δείχνουν και άλλες πρωτοβουλίες φορέων και ατόμων, μπορούν και πρέπει να αποκεντρώνονται, αποκτούν δε μεγαλύτερη εμβέλεια (αποδίδοντας και σημαντικότερα αποτελέσματα) εφόσον προκύπτουν μέσα από ποικίλες μορφές συνεργασίας και εφόσον συνιστούν τόπους σύγκλισης και ουσιαστικού διαλόγου των καλλιτεχνών του βιβλίου, των εκπαιδευτικών και των ειδικών ερευνητών.
