ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΧΑΤΖΗΛΟΪΖΟΥ*
Οι εξελίξεις που διαδραματίζονται γύρω από το Νέο Σχέδιο Διορισμού Εκπαιδευτικών έχουν φτάσει στο αποκορύφωμά τους. Το νομοσχέδιο έχει εγκριθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο και έχει συζητηθεί στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής. Η συζήτηση σε επίπεδο επιτροπής θα συνεχιστεί και η αυλαία θα πέσει στις 9 του Ιούλη.
Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού έχει ηθελημένα και πολύ μελετημένα εστιάσει την προσοχή όλων των εμπλεκομένων στο νομικό και στο ηθικό κομμάτι. Σε μια απόπειρα αποπροσανατολισμού, έχει θέσει βασανιστικά διλήμματα στις εκπαιδευτικές οργανώσεις και τα κόμματα, έτσι ώστε να μηνασχοληθούν με την ουσία: Το ΝΣΔΕ, ως έχει, δε θα βελτιώσει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Γιατί; Επειδή η αλλαγή του τρόπου διορισμού των εκπαιδευτικών, αν και συζητείται εδώ και δεκαετίες, ποτέ δεν έχει αντιμετωπιστεί ολιστικά.
Πώς είναι δυνατόν να συζητείται ο τρόπος διορισμού των εκπαιδευτικών και να μη συζητείται παράλληλα πώς αυτός θα επηρεάσει το επίπεδο και τον αριθμό των φοιτητών; Ή μήπως οι φοιτητές δε θα παρακαθίσουν κάποια στιγμή εξετάσεις με το νέο σύστημα; Μήπως δεν είναι αυτοί που σε μερικά χρόνια θα διδάσκουν στα παιδιά μας; Είναι προτιμότερο να επιλέγω τους εκπαιδευτικούς αφού σπουδάσουν και αποκτήσουν μεταπτυχιακά, ή πριν; Είναι προτιμότερο να αποφοιτούν 700 φοιτητές τον χρόνο και να επιλέγω τους 10 καλύτερους, ή να αποφοιτούν 50 και να επιλέγω τους 10; Ποιοι μαθητές θα επιλέξουν να γίνουν εκπαιδευτικοί με πιθανότητα 1,5% και ποιοι με 20%; Αυτά τα ερωτήματα τα έχουν λάβει σοβαρά υπόψη τους τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου. Μόνο στην Κύπρο εθελοτυφλούμε…
Πώς θα επηρεάσει την έκταση των καταλόγων και την αύξηση της ανεργίας;Όλοι αυτοί οι νεαροί και νεαρές που θα τρέξουν στα δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια για να γίνουν εκπαιδευτικοί, τι θα απογίνουν; Ποιος θα φέρει την ευθύνη σε λίγα χρόνια που θα αντιληφθούν πως τους έχουν παραπλανήσει; Τι θα τα κάνουν τα πτυχία;
Αν είναι δυνατόν, σαν κράτος, να μην έχουμε προβεί σε καμιά μελέτη και κανένα σχεδιασμό για το μέλλον. Ο υποτιθέμενος διάλογος που έγινε με ρυθμούς express, εστιάστηκε σε οτιδήποτε άλλο εκτός την ουσία. Το ίδιο το σχέδιο πότε θα συζητηθεί; Το Υπουργείο παρουσιάζει επιλεκτικά μελέτες πως μεγάλο ποσοστό χωρών εφαρμόζει εξετάσεις για επιλογή των εκπαιδευτικών. Τι άλλες διαδικασίες όμως έχουν εφαρμόσει παράλληλα αυτές οι χώρες; Μήπως ασκούν κάποιο έλεγχο της προσφοράς και της ζήτησης των εκπαιδευτικών, για να διατηρείται το επίπεδο των επίδοξων εκπαιδευτικών ψηλό και να επιλέγουν το επάγγελμα οι καλύτεροι;
Επιπρόσθετα, το ΥΠΠ έχει λάβει αλληλοσυγκρουόμενες γνωματεύσεις και έχει προβεί σε αυθαίρετες και ατεκμηρίωτες αλλαγές στο Σχέδιο, με σκοπό να γίνει αποδεκτό. Δεν έχει γίνει καμία σοβαρή μελέτη για τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του στην Παιδεία του τόπου και τα στοιχεία που έχει παραθέσει στα κόμματα, στις εκπαιδευτικές οργανώσεις και στους υπόλοιπους φορείς είναι ελλιπή. Για να γίνει αντιληπτή η βαρύτητα της κάθε απόφασης που λαμβάνεται, ένα παράδειγμα. Ας πούμε πως αποφασίστηκε να αλλάξει η βαρύτητα του βαθμού του πτυχίου, για να επιλέγονται οι «άριστοι των αρίστων». Άριστα 30, λίαν καλώς 20, καλώς 10. Τότε, πιθανόν ναπαρατηρηθεί το φαινόμενο οι μαθητές να επιλέγουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τα οποία δίνουν απλόχερα βαθμούς, για να αποκτήσουν αυτό το πλεονέκτημα. Ένας τρόπος αντιμετώπισης ενός τέτοιου φαινομένου θα ήταν να υπάρξει κάποια μορφή αναγωγής του βαθμού με βάση το επίπεδο του πανεπιστημίου, για να αποφευχθεί αυτό το φαινόμενο. Επομένως, η κάθε αλλαγή, η κάθε απόφαση που θα ληφθεί, πρέπει να μελετηθεί ΠΟΛΥ προσεκτικά και εκεί που χρειάζεται, να ληφθούν παράλληλες αποφάσεις και να εφαρμοστούν τομές.
Για να γίνει αυτό, τα κόμματα οφείλουν να απορρίψουν τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα που τους έχει θέσει το Υπουργείο και να μελετήσουν το θέμα με σύνεση και προσοχή, για το καλό των παιδιών μας.
*Συμβασιούχος δάσκαλος
