Μόνο η παιδεία μπορεί να κατευνάσει τα πάθη!


ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΦΟΥΚΑ*  

Πέραν της συγκίνησης, της θλίψης και της κατακραυγής που αισθάνονται όλοι οι «υγιώς» σκεπτόμενοι άνθρωποι για τα τρομοκρατικά κτυπήματα που συγκλόνισαν το Παρίσι, τη Γαλλία αλλά και ολόκληρο τον κόσμο, οφείλουμε να δούμε πιο πέρα από το συμβάν αυτό καθ’ εαυτό.

Τι είναι αυτό που οπλίζει τα χέρια των νέων (κυρίως) ανθρώπων ώστε να προβαίνουν σε τέτοιου είδους απεχθείς ενέργειες;  Γιατί με τόση ευκολία απαξιούν την ανθρώπινη ύπαρξη και ζωή;

Πρώτα από όλα θα πρέπει όλοι να κατανοήσουμε πως αν θέλει κανείς να ελέγξει το σώμα πρέπει πρώτα να τιθασεύσει και να χειραγωγήσει το πνεύμα.  Πάνω σ’ αυτό το μοντέλο λειτουργεί ο φονταμενταλισμός, ο ρατσισμός, ο φανατισμός, τα ακραία εθνικιστικά φαινόμενα και γενικά ότι αντιτίθεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις προσωπικές ελευθερίες.

Είναι πραγματικά λυπηρό να βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα μυαλά και στις ψυχές των «άγουρων» ακόμα συνειδησιακά ανθρώπων, ο σπόρος που θα γιγαντώσει όλα αυτά τα στοιχεία που θα βγάλουν στη συνέχεια λυσσαλέο μίσος και ακατάσχετη βία προς άλλους συνανθρώπους τους.

Όποια ατοπήματα κι αν χρεώνουμε στο «δυτικό κόσμο» εις βάρος των υποανάπτυκτων χωρών, όποια λάθη κι αν έχουν γίνει από μέρους των ισχυρών εις βάρος των αδυνάτων, αυτό δε νομιμοποιεί κάποιους να προβαίνουν σε αυτοδικίες ή σε τρομοκρατικές πράξεις κατά της ελευθερίας της έκφρασης και του δικαιώματος της ζωής.  Η πλύση εγκεφάλου όμως που έχουν υποστεί όλοι αυτοί που «πάσχουν» από τις ασθένειες των ακραίων εκφάνσεων, επόμενο είναι να οδηγεί σε αποκεφαλισμούς, δολοφονίες αμάχων, απαγωγές, κτλ.

Υπάρχει ίαση;  Υπάρχει ελπίδα;  Αν μεταλαμπαδευτούν οι αξίες που διέπουν την ανθρωπιστική παιδεία σε όλους τους λαούς, σε όλα τα κράτη, σε όλες τις εθνότητες, τότε ίσως αυτά τα αποτρόπαια φαινόμενα περιοριστούν.  Θα ήταν ουτοπικό να αισιοδοξούμε ότι θα εκλείψουν τα κρούσματα βίας και τρομοκρατίας, αλλά τουλάχιστον ας μην υφίσταντο σε τέτοιο βαθμό.  Σαφώς πρέπει να επαναπροσδιοριστεί η σχέση – συμπεριφορά κάποιων μεγάλων δυνάμεων έναντι ορισμένων πυρήνων που αισθάνονται την οποιαδήποτε καταπίεση από αυτούς που την ασκούν.  Σίγουρα πρέπει και οφείλουν οι παγκόσμιοι οργανισμοί που κόπτονται για τη φυλετική, θρησκευτική, πολιτιστική ελευθερία να λειτουργήσουν ως θεματοφύλακες αυτών των ελευθεριών.

Μόνος δρόμος, μονόδρομος δηλαδή η παίδευση.  Αυτή θα αναδείξει την ελευθερία, την ειρήνη, την ισότητα για όλους.  Η παιδεία θα περιορίσει τη μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό.  Ας μην κοιτάμε λοιπόν το τι έγινε ή δυστυχώς το τι θα γίνει.  Ας ψάξουμε το πώς δε θα ξαναγίνει.  Η παιδεία ξέρει … και μπορεί να λύσει τα πάντα!

*Βοηθός Διευθυντής Γυμνασίου-Λυκείου ΟΛΥΜΠΙΟΝ




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










179