ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ*
Από τη στιγμή της εξαγγελίας της 48ωρης απεργίας έχουν κυκλοφορήσει διάφορα σενάρια για τα λεγόμενα αντίμετρα της Κυβέρνησης. Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι ακόμα και η απειλή λήψης τιμωρητικών μέτρων από των εργοδότη εναντίων νομίμως απεργούντων υπαλλήλων αποτελεί αδίκημα. Ενδεικτική είναι η πρόσφατη καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην αγωγή που κατέθεσαν απεργούντες εκπαιδευτικοί και το οποίο στην απόφασή του τονίζει ότι ο εκφοβισμός και η απειλή λήψης μέτρων εκ μέρους της Κυβέρνησης Ερτογάν καταπατά σειρά ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πολλοί φυσικά επικαλούνται το συμφέρον των μαθητών για να δικαιολογήσουν τα όποια μέτρα καθώς και τις εξουσίες που παρέχονται στον Υπουργό με βάση το νόμο και τους κανονισμούς. Έχει ακουστεί ότι μπορεί ο υπουργός να επεκτείνει τη σχολική χρονιά (π.χ. ως τις 15 Ιουλίου) ή να αποφασίσει να γίνονται μαθήματα τις μέρες των αργιών των Χριστουγέννων και του Πάσχα, για να αναπληρωθούν οι εργάσιμες διδακτικές ημέρες.
Ας δούμε λοιπόν τι από αυτά ισχύει χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Μέσης Εκπαίδευσης.
Στη Μέση Εκπαίδευση τα ζητήματα που συζητούμε διέπονται από τους « Οι περί Λειτουργίας των Δημόσιων Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης Κανονισμοί του 2017» (Κ.Δ.Π. 60/2017). Σημειώνεται ότι οι εν λόγω κανονισμοί ψηφίζονται και τροποποιούνται μόνο από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
*Ολόκληρο το άρθρο με τα αποσπάσματα των κανονισμών στο πιο κάτω έγγραφο:
*Εκπαιδευτικός – Φυσικός
BSc-MSc-MBA
