Οι μαθητές «ενός κατώτερου Θεού»

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΧΑΛΛΟΥΜΑ*  

Είναι κοινή διαπίστωση τόσο της γράφουσας όσο και άλλων καθηγητών που διδάσκουν στην 4η Ομάδα Προσανατολισμού και στην Κατεύθυνση Εμπορίου και Υπηρεσιών, αλλά και των διευθύνσεων των Λυκείων μας ότι σε αυτά τα τμήματα συγκεντρώνονται οι μαθητές με τα περισσότερα μαθησιακά, κοινωνικά, οικονομικά, ψυχολογικά και πειθαρχικά προβλήματα. Ο κύριος λόγος επιλογής του συγκεκριμένου κλάδου από τους μαθητές μας είναι ότι είναι ένας «εύκολος κλάδος» αλλά και η έλλειψη εναλλακτικής λύσης.

Οι μαθητές αυτών των κλάδων είναι υποχρεωτικό να παρακολουθούν τέσσερις (Α’ Λυκείου) και  έξι (Β & Γ Λυκείου) διδακτικές περιόδους Αγγλικών τη βδομάδα, αποτελώντας έτσι τα περισσότερα τμήματα ενισχυμένων Αγγλικών. Τα υπόλοιπα τμήματα ενισχυμένων Αγγλικών είναι της Κατεύθυνσης Ξένων Γλωσσών και Ευρωπαϊκών Σπουδών (κατεύθυνση προς εξαφάνιση στα Λύκεια μας), και κάποια άλλα, ελάχιστα τμήματα, που οι μαθητές τους προέρχονται από διάφορες άλλες κατευθύνσεις. Αυτοί οι μαθητές, κυρίως, επιλέγουν το μάθημα για σκοπούς πρόσβασης, αν ο κλάδος που επέλεξαν για τα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Κύπρου και Ελλάδας τους το επιτρέπει.

Ο μαθητές λοιπόν της Κατεύθυνση Εμπορίου και Υπηρεσιών στοιβάζονται σε τμήματα που μπορούν να φτάσουν και τους 25 μαθητές! Έχοντας υπόψιν ότι η πλειοψηφία των μαθητών αυτών αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα, γίνεται αντιληπτό ότι η διδασκαλία των Αγγλικών, και όχι μόνο, γίνεται αναποτελεσματική.   Επιπλέον, ενώ τα παιδιά της Α’ Λυκείου, με διαπιστωμένες μαθησιακές δυσκολίες λαμβάνουν ενισχυτική διδασκαλία στο μάθημα των Αγγλικών  στην συνέχεια παρατιούνται στο έλεος του θεού, παρόλο που είναι υπόχρεοι να παρακάθονται σε τελικές εξετάσεις κάθε χρόνο. Με την εισαγωγή των Εξετάσεων Τετραμήνων, θα παρακάθονται σε εξετάσεις στο μάθημα των Αγγλικών και στα μέσα της χρονιάς.

Οι καθηγητές των Αγγλικών καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να διδάξουν στα συγκεκριμένα τμήματα και για να βελτιώσουν τα μαθησιακά αποτελέσματα  των μαθητών τους. Όταν όμως απουσιάζουν βασικές προϋποθέσεις για την αποτελεσματική διδασκαλία ξένων γλωσσών, με κυριότερη το  μικρό αριθμό μαθητών, αυτό καθίσταται στις πλείστες των περιπτώσεων ακατόρθωτο.

Παλαιότερα θεωρούνταν ως «παιδιά κατώτερου θεού», οι μαθητές των Τεχνικών Σχολών, για να παραπέμψω και στο άρθρο του φίλου και συνάδελφου θεολόγου Χαράλαμπου Χαραλάμπους[1]. Οι μαθητές όμως των Τεχνικών Σχολών έχουν κατεύθυνση και προορισμό μίας και συνειδητοποιημένα ακολουθούν μια πορεία με μαθήματα που ανταποκρίνονται στις δυνατότητες και ικανότητες τους σε αντίθεση με τους πλείστους προαναφερθείσες μαθητές των Λυκείων που απλά νιώθουν υποχρεωμένοι να τελειώσουν το Λύκειο.

Είναι υποχρέωση του ΥΠΠ να εξετάσει και να δώσει λύσεις στα μαθησιακά, κυρίως, προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές αυτοί, εφόσον οι ίδιοι ή ακόμη ο οικογενειακός τους περίγυρος αδυνατούν να το πράξουν. Επιπλέον, πρέπει να λυθούν τα πολλαπλά προβλήματα των τμημάτων των συγκεκριμένων κατευθύνσεων που δημιουργούνται με την συγκέντρωση μεγάλου αριθμού μαθητών σε μια τάξη.  Οφείλει, επίσης, το ΥΠΠ να φροντίσει για την  αποτελεσματική διδασκαλία και εκμάθηση των Αγγλικών, και την αναβάθμιση γενικότερα των ξένων γλωσσών, στη δημόσια εκπαίδευση. Τρία χρόνια παρακολούθησης της εφαρμογής των Νέων Ωρολογίων Προγραμμάτων και των προβλημάτων και στρεβλώσεων που έχουν δημιουργήσει στην διδασκαλία των Αγγλικών είναι αρκετά!

Καταληκτικά, οι μαθητές των κλάδων που ανάφερα χρειάζονται άμεσα τη στήριξη και βοήθεια του ΥΠΠ γιατί κατάντησαν «...Παιδιά χαμένα ενός κατώτερου θεού, άστρα σβησμένα συννεφιασμένου ουρανού...» που τα έχουμε ξεχάσει «...άνθρωποι, νόμοι και θεοί, σε τι πια να...» [2] ελπίζουν.