Η Ανεξάρτητη Κίνηση Δασκάλων Νηπιαγωγών, ΑΚίΔΑ, με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται στα οικονομικά μας πράγματα τονίζει την ανάγκη «η κυπριακή σκέψη και ο κοινός βίος ν’ απεξαρτηθούν οριστικά από τα σχήματα εκείνα που προδιέγραψαν στον τόπο την τροχιά της παρακμής και της πτώσης. Με ανεξάρτητους συλλογισμούς και πέραν του βαθυκράτους της σκοπιμότητας και του συμφέροντος, ν’ αναγεννηθεί η ταυτότητα του ενεργού πολίτη, ο οποίος φρονεί και εργάζεται για τη βελτίωση της Πολιτείας».
Αναφέρει στην ανακοίνωσή της η ΑΚίΔΑ:
«Χριστός Ανέστη! Εκ μέρους της Ανεξάρτητης Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών ευχόμαστε ο καθένας ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί να προχωρούμε σε κάθε αύριο σε τούτο το πρωτόγνωρο περιβάλλον με ψυχικό σθένος, συλλογικό πνεύμα, συναίσθηση της αλληλεγγύης και πίστη στην αλήθεια, διακρίνοντας την από την υποκρισία και το άμετρο ψεύδος, για να αναζητήσουμε πραγματικές διεξόδους στα αδιέξοδα. Συνοδοιπόροι σε μια προσπάθεια κριτικής παρέμβασης και ειλικρινούς αλληλοστήριξης, ας αντλήσουμε δύναμη και κουράγιο από την ελεύθερη σκέψη και δράση, από την Αλήθεια της Ζωής για να διεκδικήσουμε το καλύτερο, αυτό που δικαιούται ο καθένας μας, τα παιδιά μας, ο τόπος μας, η Παιδεία, η Κοινωνία μας. Χρόνια πολλά!
Παρακολουθούμε με λύπη μας την εφαρμογή των μνημονιακών συμβάσεων και την βαθμιαία καθιέρωση της Τροϊκανής Εποπτείας στον τόπο μας.
Είναι πλέον εμφανές στην πολιτική ζωή και την καθημερινή πράξη πως μετρούμε μια σοβαρή έκπτωση δημοκρατίας και απώλειας δικαιωμάτων: το Κοινοβούλιο να παρουσιάζει νομοσχέδια αφού εγκριθούν από την Τρόικα, οι προτάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου να δημοσιοποιούνται μόνο όταν επικυρωθούν από την Τρόικα, το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα να διάγει πλήρη κηδεμονία.
Επίσημα και ανεπίσημα πολιτικά κέντρα της Κύπρου απέτυχαν να προστατέψουν την Κυπριακή Δημοκρατία από τον φαύλο κύκλο των επιταγών της Τρόικα και από την ποδηγέτηση ολόκληρης της πολιτικής οντότητας.
Τακτικές και προσεγγίσεις πολιτικών προσώπων και χώρων δημιούργησαν μια παράδοση πολιτικής σκέψης, εκούσια γεμάτη από τις μαύρες τρύπες της φοροδιαφυγής, της ευνοιοκρατίας, της ρουσφετολογίας, του τάχιστου κέρδους, της επιτήδευσης.
Όλος αυτός ο κύκλος παρέδωσε δραματικά ένα Κράτος, πλέον με ειδικές ανάγκες, στην Τρόικα. Απ’ εκεί και πέρα, στα κλινικά εργαστήρια της Ευρώπης ως ασθενής, η Κύπρος γνωρίζει απόπειρες θεραπείας και πειράματα.
Η σημερινή θεσμική Ευρωπαϊκή Ένωση, που μας παρέλαβε, δεν είναι, δυστυχώς, καθόλου εκείνη η Ένωση, την οποία οι Ευρωπαϊστές Διανοούμενοι περιέγραφαν τη δεκαετία του ’80.
Η εμβάθυνση στη Δημοκρατία, η αλληλοστήριξη, ο υπερεθνικός σχηματισμός Δικαίου, ο εθελοντισμός ανιχνεύονται πλέον ως σκιές σε μια Ευρώπη όπου επικρατεί η ηγεμονία και, εν πολλοίς, η αυθαιρεσία του ισχυρού.
Η στάση απέναντι στον Ευρωπαϊκό Νότο έχει δείξει το πραγματικό πρόσωπο μιας συμμαχίας, η οποία πλέον πολύ απέχει από τα πρότυπα του Διαφωτισμού και της αναζήτησης του Ανθρωπισμού.
Η κυπριακή σκέψη και ο κοινός βίος πρέπει ν’ απεξαρτηθούν οριστικά από τα σχήματα εκείνα που προδιέγραψαν στον τόπο την τροχιά της παρακμής και της πτώσης. Με ανεξάρτητους συλλογισμούς και πέραν του βαθυκράτους της σκοπιμότητας και του συμφέροντος, ν’ αναγεννηθεί η ταυτότητα του ενεργού πολίτη, ο οποίος φρονεί και εργάζεται για τη βελτίωση της Πολιτείας».
