Αλφαβητική ή αριθμητική βαθμολογία στο Γυμνάσιο


ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΑΜΑΡΑ*

Αναντίρρητα η αυτοαξιολόγηση του μαθητή/τρίας είναι ένας παράγοντας, ο οποίος επιδρά καταλυτικά στην εικόνα που έχει για τον εαυτό του, όσον αφορά στο επίπεδο των γνωστικών και μαθησιακών του ικανοτήτων και δεξιοτήτων. Ανάλογα με αυτήν την αυτοεικόνα  ο μαθητής θα θέσει τον πήχυ των προσδοκιών και των προσπαθειών του, για να βελτιωθεί. Το επίπεδο αυτό των προσδοκιών του αναμφίβολα θα επηρεαστεί και από τους γονείς του, οι οποίοι αγωνιούν για τις μαθησιακές επιδόσεις του παιδιού τους.

Καθοριστικό ρόλο σ’ αυτήν την αυτοαξιολόγηση και αυτοεικόνα του μαθητή/τρίας, αλλά και την εικόνα που έχουν οι γονείς για τα παιδιά τους διαδραματίζει η αξιολόγηση, την οποία θα κάνει ο καθηγητής/τρια για τον συγκεκριμένο μαθητή/τρια.

Η αξιολόγηση αυτή στο γυμνασιακό κύκλο συμβολίζεται με γράμματα του αλφαβήτου, είναι, δηλαδή, αλφαβητική βαθμολογία. Πιο συγκεκριμένα η βαθμολογία αυτή αντιστοιχεί με την εξής αριθμητική βαθμολογία:

Α          19-20              Άριστη

Β          16-18              Πολύ καλή

Γ           13-15              Καλή

Δ          10- 12             Σχεδόν καλή

Ε           1-9                  Αποτυχία

Το ερώτημα που τίθεται είναι το ακόλουθο: Ο βαθμός ‘’Α’’ αντιστοιχεί με 19 ή με 20; Ο βαθμός ‘’Β’’ αντιστοιχεί με 16 με 17 ή με 18; Ο βαθμός ‘’Γ’’ αντιστοιχεί με 13 με 14 ή με 15; Έχει, δηλαδή, ο μαθητής/τρια σαφή εικόνα, όσον αφορά στην αξιολόγηση που του έγινε από τον καθηγητή/τριά του για το μαθησιακό του επίπεδο; Ασφαλώς, όχι. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους γονείς. Δε έχουν ούτε αυτοί σαφή εικόνα για το επίπεδο του παιδιού τους.

Για να πούμε όμως τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, αρκετοί συνάδελφοι, οι οποίοι διδάσκουν «δευτερεύοντα»-έτσι μπορεί να θεωρούνται από κάποιους- μαθήματα, ακόμη κι’ αν ένας μαθητής/τρια κινείται αξιολογικά γύρω στο ‘’17’’, του βάζουν στα πλαίσια της αλφαβητικής βαθμολογίας ‘’Α’’. Ενδέχεται επομένως ένας μαθητής/τρια του ‘’17’’ να έχει σχεδόν στα μισά μαθήματα, σε οποιαδήποτε τάξη του Γυμνασίου, ‘’Α’’. Αυτή λοιπόν την αξιολογική εικόνα δίνουμε ως Δημόσια Παιδεία στο μαθητή για τον εαυτό του, αλλά και στους γονείς για τα παιδιά τους.

Όταν ολοκληρώσει ο μαθητής/τρια τη φοίτησή του στο Γυμνάσιο, θα έλθει στο Λύκειο. Εκεί θα επισυμβεί η σχεδόν κάθετη πτώση. Το ‘’Α’’ θα γίνει ‘’17’’, μπορεί και ‘’16’’. Το ‘’Β’’ ενδέχεται να γίνει ‘’15’’ ή και ‘‘14’’.

Υπάρχει επομένως σοβαρός λόγος να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται στο γυμνασιακό κύκλο η αλφαβητική βαθμολογία; Σ’ ένα ενδεχόμενο διάλογο επί του θέματος, ίσως ακούσουμε, ότι αγγίζουμε ένα εντελώς δευτερεύον θέμα, χωρίς καμιά απολύτως σημασία. Εμείς όμως ως Δημοκρατική Κίνηση καθηγητών επιμένουμε, ότι η αυτοαξιολόγηση του μαθητή/τρίας και η σαφής εικόνα που έχει για το μαθησιακό του επίπεδο, όπως, επίσης, και η σαφής εικόνα, που έχουν οι γονείς για τα παιδιά τους, είναι «εκ των ων ουκ άνευ» για τη βελτίωση τόσο του μαθητή/τρίας, όσο και του συνόλου εκπαιδευτικού έργου, που επιτελείται στη Δημόσια Παιδεία.

*Γενικός Γραμματέας ΔΗΚΙ

*Γενικός Οργανωτικός ΟΕΛΜΕΚ




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










615