Άλλαξε ο εχθρός των εργαζομένων;

ΤΗΣ ΑΝΤΡΕΑΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ*

Εάν κόβαμε την ΑΤΑ, μειώναμε τους μισθούς, επιδόματα, συντάξεις, κόβαμε θέσεις εργασίας στο δημόσιο, πουλούσαμε όλους τους ημικρατικούς οργανισμούς, βάζαμε δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια και μαζεύαμε και ένα κομπόδεμα – πλεόνασμα κάποιων εκατομμυρίωνπριν από 1 ή 2 ή 3 ή 4 χρόνια:

• δεν θα αγόραζαν οι τράπεζες ελληνικά ομόλογα μέσα από τα οποία χάσαμε €4,5 δις μετά το κούρεμα τους;
• Θα το σκεφτόταν διπλά ο Ορφανίδης να εγκρίνει τη μετατροπή της Εγνατίας Αθήνας σε παράρτημα της Λαϊκής η οποία κόστισε στην Κύπρο άλλα €4,5 δις;
• Δεν θα ήταν εκτεθειμένες οι κυπριακές τράπεζες στα ελληνικά δάνεια;
• Δεν θα χρειαζόταν το κράτος να ανακεφαλαιοποιήσει το τραπεζικό σύστημα;

Το ότι το μνημόνιο θα είναι οδυνηρό το έχουμε εμπεδώσει. Οδυνηρή όμως είναι και η υποκρισία που βιώνουμε καθημερινά.

Α) Οι τράπεζες που αγόρασαν τα ελληνικά ομόλογα, οι τραπεζίτες που έπαιρναν μπόνους εκατομμυρίων όταν πωλούσουν στις τράπεζες τα ομόλογα, ο πρώην Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας που δεν άσκησε εποπτικό έλεγχο για να αποφύγουμε την καταστροφή, ο ΔΗΣΥ και οι συνοδοιπόροι του που καλύπτουν τις πιο πάνω ενέργειες προσπαθούν να μας πείσουν ότι ευθύνη για την έλευση της Τρόικα έχει η Κυβέρνηση. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ευθύνη για το χρέος έχει το πόρισμα της Πίμκο και όχι αυτοί που δημιούργησαν το χρέος.  

Β) Αυτοί που μιλούν για τα δυσβάσταχτα μέτρα του μνημονίου, αρνούνται το γεγονός ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια πρότειναν στην βουλή ακριβώς τα ίδια μέτρα.

Γιατί λοιπόν δεν διατυμπανίζει ο ΔΗΣΥ και οι συνοδοιπόροι του, ότι δικαιώθηκαν οι δικές τους πολιτικές θέσεις; Γιατί δεν περηφανεύονται ότι η Τρόικα πρότεινε αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης, ιδιωτικοποιήσεις των ημικρατικών οργανισμών, οριζόντια μείωση των μισθών, μείωση κλιμάκων εισδοχής, αποκοπή της ΑΤΑ, κατάργηση των συμβασιούχων στην εκπαίδευση, μείωση των επιδομάτων κ.ο.κ. Θέσεις δηλαδή που υπεράσπιζαν και διεκδικούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια μέσα και έξω από τη βουλή; Μήπως ο λόγος που παρότρυναν τον πρόεδρο να υπογράψει το μνημόνιο χωρίς καθυστερήσεις και διαπραγμάτευση είναι επειδή ήταν ταυτισμένοι με αυτό;

Γιατί δεν περηφανεύονται ότι κατάφεραν όλα τα προηγούμενα χρόνια να προστατέψουν τον πλούτο καταψηφίζοντας στη βουλή κάθε πρόταση που αφορούσε του έχοντες όπως είναι η φορολόγηση του πλούτου, ο φόρος πολυτελείας, ο φόρος της ακίνητης περιουσίας κοκ. Μήπως το παρελθόν σβήνεται κάθε μερικά χρόνια όπως τους βαθμούς ποινής της τροχαίας; Μήπως θεωρούν ότι στην προεκλογική περίοδο δικαιούνται ένα μικρό διάλειμμα από τις πάγιες θέσεις τους;

Είναι ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ οι εχθροί του λαού; Αυτοί οδήγησαν την Κύπρο στη φουρτούνα της οικονομικής κρίσης; Ήταν θέμα χειρισμών των δημοσιονομικών του κράτους; Αν ακολουθούσε πριν πέντε χρόνια τις πολιτικές λιτότητας όπως προτείνει η Τρόικα και ο ΔΗΣΥ θα αποφεύγαμε το μνημόνιο; Όπως δεν κουράζονται όλοι αυτοί να επαναλαμβάνουν για τις ευθύνες του προέδρου που δεν κάλεσε πιο νωρίς την Τρόικα ή μάλλον που δεν συμφώνησε να ακολουθήσει τα μέτρα του ΔΗΣΥ και των συνοδοιπόρων του, εμείς δεν θα κουραστούμε να κάνουμε την εξής ερώτηση προς όλους (πολιτικούς, ΜΜΕ, οικονομολόγους, σοφούς του συστήματος και πολίτες) «πως συγκρίνουμε το 1,5δις που θα χρειαστούμε για τα δημοσιονομικά του κράτους με τα 6 ή 10 δις που θα χρειαστούμε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών»;

Ας απαντήσει κάποιος για να ξέρω και εγώ ποιος είναι ο εχθρός μου. Είναι υπέρ των συμφερόντων μου αυτοί που μέχρι σήμερα εξυπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο; Να φταίξω κι εγώ το Χριστόφια και το ΑΚΕΛή μήπως αυτούς που (τ)ΡΟ(ι)ΚΑΝΙΖΟΥΝ μια ζωή τα δικαιώματα των εργαζομένων; Ο εχθρός λοιπόν δεν άλλαξε. Ήταν, είναι, και θα είναι το μεγάλο κεφάλαιο και οι αντιπρόσωποι του.

*Μέλος Κ.Σ ΕΔΟΝ