Με χαρά αντίκρισε η ελληνική κοινότητα στην Τουρκία την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας της χώρας για επαναλειτουργία του ελληνικού σχολείου στην Ίμβρο μετά από 49 χρόνια, γράφει η Τζουμχουριέτ, επισημαίνοντας ότι τώρα όμως προέκυψε το πρόβλημα της εξεύρεσης μαθητών.
Με τίτλο «Θα πρέπει να καταργηθεί η διάκριση» και υπότιτλο «ενώ τονίζεται ότι είναι σημαντική εξέλιξη η άδεια λειτουργίας για το ρωμαίικο σχολείο στην Ίμβρο, εφίσταται και η προσοχή στην αναγκαιότητα να πραγματοποιηθούν βήματα και στο θέμα των θεμελιωδών δικαιωμάτων» η Τζουμχουριέτ γράφει ότι ο εκπρόσωπος των ελληνικών μειονοτικών βακουφίων, Λάκης Βίγκας θεωρεί την απόφαση «επιστροφή δικαιώματος για τους ανθρώπους που αναγκάστηκαν επί 50 χρόνια να στέλνουν τα παιδιά τους εκτός του νησιού», επισημαίνοντας ότι για να μπορέσει να εξασφαλιστεί η επιστροφή στο νησί, θα πρέπει να δοθεί και το δικαίωμα παιδείας στη μητρική γλώσσα.
Από την άλλη, ο Διευθυντής του αρμένικου σχολείου στον Αγιο Στέφανο, Γκάρο Παϊλάν είπε πως «για να επιστρέψουν οι άνθρωποι θα πρέπει να καταργηθούν οι εφαρμογές διακρίσεων και δηλώσεων σε κάθε τομέα».
Η Τζουχουριέτ σημειώνει ότι στην Ίμβρο, το πιο δυτικό σημείο της Τουρκίας, ζούσαν πριν από την ανταλλαγή και πριν από τα Σεπτεμβριανά, πολλά άτομα της ελληνικής μειονότητας. Ο αριθμός των Ελλήνων τώρα στο νησί δεν ξεπερνά τους 300.
Η σημαντικότερη συζήτηση αφορά το αν θα μπορέσουν να βρεθούν παιδιά που θα φοιτήσουν στο σχολείο αυτό που θα ανοίξει μάλλον την αμέσως επόμενη σχολική περίοδο, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Ο προερχόμενος από το ΑΚΡ Δήμαρχος Ίμβρου, Γιουτζέλ Αταλάι δήλωσε μετά την απόφαση ότι «εάν βρεθούν 12 μαθητές μπορεί να ανοίξει μία τάξη, αλλά σ’ αυτή τη φάση δεν υπάρχουν τόσα παιδιά».
Ο κ. Βίγκας χαρακτήρισε την απόφαση αυτή ως μία ιστορική εξέλιξη. «Υποθέτω ότι αυτή η διαδικασία θα φέρει ηρεμία στο νησί και η ρωμαίικη κοινότητα θα αισθανθεί περισσότερο ασφαλής». Έκανε δε έκκληση στους Ιμβρίους, μετά την απόφαση, να επιστρέψουν στο νησί, επισημαίνοντας «το δικαίωμα παιδείας στην μητρική γλώσσα». «Εγώ είμαι ρεαλιστής. Το να καλούμε πίσω τους ανθρώπους και να μιλάμε για το μέλλον τους ξεκινάει από ορισμένα θεμελιώδη δικαιώματα. Και το πρώτο μεταξύ αυτών είναι το δικαίωμα παιδείας. Θα πρέπει να λαμβάνουν παιδεία στη γλώσσα τους και να εκπαιδεύονται σ’ αυτή τη γλώσσα. Κατά συνέπεια αν δεν υπάρχει αυτό το δικαίωμα δεν μπορείς να πεις σε μια κοινωνία, γύρνα πίσω. Από αυτήν την άποψη σημασία έχει να ξε-περαστούν και αυτού του είδους οι ελλείψεις».
Η Ραντικάλ σε χθεσινό της δημοσίευμα έγραφε πως το γεγονός ότι δόθηκε άδεια μετά από 49 χρόνια να λειτουργήσει και πάλι το ελληνικό σχολείο (Αγιοι Θεόδωροι) στην Ίμβρο, αύξησε τις ελπίδες για την επιστροφή του ελληνικού πληθυσμού που έφθανε κάποτε τις 15.000. Σήμερα στο νησί ζουν μόνο 250 άτομα. Τα υπόλοιπα έχουν μεταναστεύσει στη Νότια Αφρική, στην Αυστραλία, στις Ονδούρες, στον Καναδά και στην Ελλάδα.
Οι Ίμβριοι, σημειώνεται, ήταν από τους πρώτους που έζησαν έντονα την αρνητική επίδραση των σκαμπανεβασμάτων στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Στο νησί ο ελληνικός πληθυσμός έφθανε τις 6.000 τη δεκαετία του ’60 και υπήρχαν περίπου 1.500 μαθητές. Το 1964 ο πληθυσμός υποχώρησε στους 700. Τότε στα 3 από τα 7 δημοτικά σχολεία του νησιού, σταμάτησε η εκπαίδευση στα ελληνικά και έγινε υποχρεωτική στα τουρκικά Τελικά το 1974, στο δεύτερο κύμα, μετανάστευσε σχεδόν όλος ο ελληνικός πληθυσμός
