ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΩΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ*
(Επικήδειος λόγος του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου)
Αποχαιρετούμε σήμερα τον Νεόφυτο. Έναν νέο γεμάτο όνειρα για τη ζωή και για το μέλλον· γεμάτο όνειρα για τον τόπο του. Όνειρα που δεν θα πραγματωθούν ποτέ, γιατί η μοίρα είχε άλλα σχέδια.
Κτυπήθηκες από μια δύσκολη ασθένεια, αγαπημένε Νεόφυτε, εντούτοις ποτέ δεν λύγισες. Πάλεψες, συνέχισες να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι. Στα δύο χρόνια φοίτησής σου στο Πανεπιστήμιο Κύπρου δημιουργούσες, μελετούσες, αρίστευες. Η θέληση σου για μάθηση ανεπανάληπτη, πρωτόγνωρη.
Το παράδειγμα που έδωσες, μέσα από τη μάχη σου για ζωή, μας παρηγορεί. Δίνει κουράγιο στην οικογένειά σου να διαχειριστεί τον πόνο αντλώντας δύναμη από το ψυχικό σθένος που επέδειξες σε όλη τη διάρκεια της αναπάντεχης δοκιμασίας, με την οποία έμελλε να βρεθείς αντιμέτωπος.
Είμαστε περήφανοι Νεόφυτε, που φοίτησες στο Πανεπιστήμιό μας, το οποίο σήμερα σου λέει το τελευταίο αντίο με τις σημαίες μεσίστιες. Είμαστε περήφανοι γιατί έδειξες τα αποθέματα αγάπης, αδελφοσύνης, δύναμης και δημιουργίας των νέων μας.
Ανταλλάξαμε δύο κουβέντες όταν έφευγες από το αεροδρόμιο της Λάρνακας. Φαινόσουν κουρασμένος αλλά και αποφασισμένος για τη μεγάλη μάχη που είχες μπροστά σου.
Στις 3 Νοεμβρίου έδωσες επίσης μια μεγάλη μάχη, σε μια δύσκολη εγχείρηση. Έστειλα τότε ένα μήνυμα στον πατέρα σου Δημήτρη, γράφοντάς του:
«Δημήτρη υπομονή. Θα τα καταφέρετε. Σας περιμένουμε στην Κύπρο. Σε 2 χρόνια, στην τελετή αποφοίτησης θα δίνω το πτυχίο στον Νεόφυτο και τότε θα είναι μια μεγάλη μέρα». Ο πατέρας σου, σου διάβασε το μήνυμα και ξέρω ότι έδειξες πολύ χαρούμενος. Δυστυχώς όμως αυτή η μέρα δεν θα έρθει ποτέ.
Η οικογένεια σου, Νεόφυτε, έχασε ένα διαμάντι.
Το Πανεπιστήμιο σου έχασε ένα διαλεκτό φοιτητή. Ξέραμε Νεόφυτε ότι θα έφτανες πολύ μακριά! Μας το έδειχνες κάθε μέρα!
Εμείς οι δάσκαλοί σου, οι συμφοιτητές σου θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη.
Αιωνία σου η μνήμη Νεόφυτε, καλό σου ταξίδι.
