Απορρίφθηκε προσφυγή καθηγήτριας που της επιβληθηκε ποινή αναγκαστικής αφυπηρέτησης από την ΕΕΥ


 Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή που καταχώρησε η καθηγήτρια Τέχνης Γ.Σ. (για ευνόητους λόγους το Paideia-News δεν αναφέρει το όνομα) κατά της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, η οποία, στις 29/9/2009 την έκρινε ένοχη για πειθαρχικά παραπτώματα και της επέβαλε την ποινή της αναγκαστικής αφυπηρέτησης από το 11/10/2009.

Εναντίον της καθηγήτριας, η οποία, κατά τον ουσιώδη χρόνο, υπηρετούσε στα Γυμνάσια Αγίου Αθανασίου και Αγίου Αντωνίου Λεμεσού, μετά από καταγγελίες, απαγγέλθηκαν δέκα πειθαρχικές κατηγορίες για παραβάσεις των ΄Αρθρων 4 του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου και των περί Λειτουργίας των Δημοσίων Σχολείων Μέσης Εκπαιδεύσεως Κανονισμών του 1990.  Τα αδικήματα αφορούσαν χειροδικία εναντίον μαθήτριας στις 15/5/2006, ανάρμοστη συμπεριφορά, προσβολή και εξύβριση μαθητή στις 15/6/2006, απρεπή και υβριστική συμπεριφορά προς μαθητές κατά την ώρα του μαθήματος κατά τη σχολική περίοδο 2005 - 2006, εκβιασμό και απειλές στους μαθητές συγκεκριμένου τμήματος για να μη δώσουν εναντίον της μαρτυρία για το περιστατικό της 15/5/2006 και ανάρμοστη συμπεριφορά εναντίον της μητέρας του μαθητή, ο οποίος είχε εμπλακεί στο επεισόδιο της 15/6/2006. 

Ενώπιον της Επιτροπής, η αιτήτρια αρνήθηκε τις κατηγορίες και η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε μάρτυρες, μεταξύ των οποίων ήταν οι εμπλεκόμενοι μαθητές και οι γονείς τους, άλλοι μαθητές και συνάδελφοι της αιτήτριας ως και ο Ερευνών Λειτουργός.  Η ίδια έδωσε ένορκη κατάθεση, αρνούμενη όλες τις κατηγορίες.

Η Επιτροπή, αφού έκρινε αξιόπιστους τους μάρτυρες της Κατηγορούσας Αρχής, κατέληξε ότι αυτή απέδειξε πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας όλες τις κατηγορίες και ότι η αιτήτρια ήταν ένοχη των πειθαρχικών παραπτωμάτων που αντιμετώπιζε.  Στη συνέχεια, αφού άκουσε το δικηγόρο της, της επέβαλε, στις 29/9/2009, την ποινή της αναγκαστικής αφυπηρέτησης από τις 11/10/2009. 

Η καθηγήτρια ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί, γιατί αυτή λήφθηκε κατά κατάχρηση και/ή υπέρβαση εξουσίας, αποτελεί προϊόν νομικής πλάνης και είναι αντίθετη με τις προϋποθέσεις και/ή την ερμηνεία της σχετικής νομοθεσίας και, τέλος, γιατί η πειθαρχική διαδικασία που προηγήθηκε, ως και η διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής είναι παράνομες, παράτυπες και εκτός των πλαισίων της δίκαιης δίκης. 

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι οι ισχυρισμοί της αιτήτριας δεν ευσταθούν.  Καθώς προκύπτει από την απόφαση, η Επιτροπή, για σκοπούς της ποινής, έλαβε υπόψη της όλα όσα ο δικηγόρος της αιτήτριας έθεσε ενώπιόν της ως ελαφρυντικά. Λήφθηκαν, επίσης, υπόψη παρόμοιες καταγγελίες που βρίσκονταν στο φάκελό της, για τις οποίες η αρμόδια αρχή επέβαλε σ' αυτήν ποινές επίπληξης και αυστηρής επίπληξης. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν ελέγχει την επάρκεια των πειθαρχικών κυρώσεων. Όπως έχει νομολογηθεί στην Αζίνας ν. Δημοκρατίας (1999)3 Α.Α.Δ. 508 η επιβολή της αυστηρότερης ποινής, παρά την αναγνώριση ελαφρυντικών, δε σημαίνει υπέρβαση της διακριτικής ευχέρειας της Επιτροπής και το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έχει εξουσία, με βάση το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος, είτε να επεμβαίνει στην υποκειμενική εκτίμηση του πειθαρχικού οργάνου, στην οποία αυτό προβαίνει σε σχέση με τα γεγονότα, είτε να ελέγχει την αυστηρότητα της πειθαρχικής ποινής.

Η προσφυγή απορρίφθηκε, με έξοδα, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, υπέρ της ΕΕΥ.

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.

Ολόκληρη η απόφαση στο πιο κάτω έγγραφο:




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










217