Στοχαστική εισήγηση, μεγάλο ακροατήριο, περιεκτική η συζήτηση στο Πανεπιστήμιο Frederick
Ακολουθώντας πιστά τη φιλοσοφία του, το Πανεπιστήμιο Frederick άνοιξε τον φετινό κύκλο των εκδηλώσεών του με μία ιδιαίτερη συνέργεια του Τμήματος Αρχιτεκτονικής με το Τμήμα Ψυχολογίας και Κοινωνικής Εργασίας συνδυάζοντας δύο φαινομενικά ετερόκλητους κλάδους. Έτσι, όπως πολλές φορές έχει τονίσει ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου, Καθηγητής Γιώργος Δημοσθένους αναδεικνύονται οι βαθύτερες σχέσεις των επιστημών και οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να εργαστούν μαζί, τόσο για το καλό της κοινωνίας όσο και για την δική τους ερευνητική και ακαδημαϊκή εξέλιξη.
Την Παρασκευή, στις 14 Οκτωβρίου, η Αίθουσα Τελετών «Τάσσος Παπαδόπουλος» γέμισε από ένα κοινό αποτελούμενο από ακαδημαϊκούς, φοιτητές και πολλούς πολίτες που ήρθαν για να ακούσουν τον διακεκριμένο Ψυχίατρο, Ψυχαναλυτή και Συγγραφέα Δρ Νίκο Σιδέρη ο οποίος διδάσκει στο μεταπτυχιακό της Αρχιτεκτονικής, του ΕΜΠ.
Το καλωσόρισμα, έκανε ως οικοδεσπότης ο Δρ Παναγιώτης Τουλιάτος, Πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Frederick, ο οποίος, μετά από μία γλαφυρή εισαγωγή στην οποία προσδιόρισε τον άνθρωπο και το περιβάλλον του από την πιο μικρή, προσωπική κλίμακα, έως την πιο μεγάλη, την συμπαντική, έδωσε τον λόγο στο προσκεκλημένο.
Ο Δρ Νίκος Σιδέρης, εστίασε από την αρχή στην έννοια της Δημιουργίας. Στην θέση του ανθρώπου μέσα στη Δημιουργία και τον Κόσμο και, την εκ φύσεως ανάγκη που έχει και ο ίδιος να δημιουργεί.
Αναλύοντας την ανθρώπινη δραστηριότητα και το πώς αυτή επιδρά στο περιβάλλον αλλά και στον ψυχισμό των ατόμων, έφερε την Αρχιτεκτονική σε πρώτο επίπεδο για να αναδείξει πόσο έντονα αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να λειτουργήσει είτε θετικά είτε αρνητικά στην καθημερινότητα και την αισθητική που βιώνουμε ασυναίσθητα όλοι.
Σε μια παρουσίαση με ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα οπτικά παραδείγματα εμβληματικών Αρχιτεκτονικών κατασκευών,όπου η φαντασία του Αρχιτέκτονα αφέθηκε να λειτουργήσει χωρίς φραγμούς, είδαμε τον «διάλογο» που στήνουν ορισμένες φορές οι Αρχιτέκτονες με τον περιβάλλοντα χώρο.
Πρόβαλλε διάσημα κτίρια σπουδαίων Αρχιτεκτόνων, όπως ο LeCorbusier και ο Gaudi και ανέλυσε τις επιρροές τους μέσα από την ιστορία της Αρχιτεκτονικής .
Ανέδειξε τον ρόλο της Αρχιτεκτονικής κατασκευής στον ανθρώπινο ψυχισμό, κατέδειξε τους τρόπους με τους οποίους διακριτικά μεν αλλά καθοριστικά το «Αρχιτεκτονικό πλαίσιο» στο οποίο ζουν οι ανθρώπινες κοινότητες καθορίζει σε σημαντικό βαθμό τις ανθρώπινες συμπεριφορές.
Χαρακτηριστικά, ανάμεσα στ’ άλλα, ο Δρ Σιδέρης ανέφερε κάποια στιγμή πως : «Κάθε αρχιτέκτονας λειτουργεί στο πλαίσιο μιας αρχιτεκτονικής κοινότητας, με τις δεδομένες δομές της, τους κανόνες λειτουργίας της, τα συστήματα αναπαραστάσεων και πρακτικών της».
Το τέλος της εισήγησης του Δρ Σιδέρη, σηματοδότησε την έναρξη μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης στην οποία πέραν των ακαδημαϊκών, των φοιτητών και των εξειδικευμένων επιστημόνων (αρχιτέκτονες και ψυχολόγοι) μετείχαν έντονα πολλοί άνθρωποι που ήρθαν στην εκδήλωση για να ακούσουν, να μάθουν, να τοποθετηθούν, ως ενεργοί πολίτες.
Την εξαιρετικού ενδιαφέροντος βραδιά στο Πανεπιστήμιο Frederick έκλεισε ο Πρύτανης Γιώργος Δημοσθένους. Αφού ευχαρίστησε τον κεντρικό εισηγητή, αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα της διεπιστημονικής προσέγγισης και των δυνατοτήτων που ανοίγονται μέσα από αυτή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα- είπε ο κ. Πρύτανης- η σημερινή συνέργεια δύο Τμημάτων, του από χρόνια καταξιωμένου Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών από τη μια, και του ραγδαία αναπτυσσόμενου Τμήματος Ψυχολογίας και Κοινωνικής Εργασίας από την άλλη.
Στάθηκε λίγο περισσότεροστο πρόγραμμα Ψυχολογίας, γιατί, σε ελάχιστο χρόνο από τη λειτουργία του, μέσα από την ποιότητά του ήδη έχει κατακτήσει αισθητή παρουσία. Εξηγώντας αυτή την επιτυχία, είπε:
«Είναι σημαντικό ένα Πανεπιστήμιο, να αφουγκράζεται τις ανάγκες που προβάλλουν η Κοινωνία και η Αγορά Εργασίας και να ανταποκρίνεται άμεσα και αξιόπιστα.Τουλάχιστον για μας εδώ, στο Πανεπιστήμιο Frederick, αυτή η φιλοσοφία είναι η πυξίδα μας.»
Τέλος, δηλώνοντας την ικανοποίησή του για την επιτυχία της εκδήλωσης και το ενδιαφέρον που επιδείχθηκε, ολοκλήρωσε με μία υπόσχεση:
« Το Πανεπιστήμιό μας, θα συνεχίσει να πορεύεται με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή προσφέροντας τόσο στην ΑκαδημαϊκήΚοινότητα όσο και στην Κοινωνία των Πολιτών ευκαιρίες για ιδιαίτερες εκδηλώσεις που ξεφεύγουν από τα στερεότυπα, προς όφελος της σκέψης, του προβληματισμού και του εμπλουτισμού των γνώσεων για όλους».
