ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ*
Το ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα χρήζει αναζωογόνησης δεν αποτελεί νέο. Άλλωστε, βάλλεται αδιάκοπα και αμφισβητείται από κάθε πλευρά, όχι άδικα. Θέληση για εκσυγχρονισμό υπάρχει και όσοι γνωρίζουν τα εκπαιδευτικά δρώμενα μπορούν να δουν και την προσπάθεια. Το πρόβλημα υφίσταται στο τελικό αποτέλεσμα το οποίο δεν είναι το αναμενόμενο. Όταν δούμε την πλειοψηφία των μαθητών να περιμένει με ανυπομονησία την έναρξη της σχολικής χρονιάς, όταν δούμε την πλειοψηφία να διάκειται ευνοϊκά προς τα διάφορα γνωστικά αντικείμενα του σχολείου, όταν δούμε τους περισσότερους μαθητές να διέπονται με κριτική σκέψη και ρητορικό λόγο, όταν δούμε τη χώρα μας να πρωτεύει σε εκπαιδευτικούς διαγωνισμούς (αν και η εγκυρότητά τους είναι υπό αμφισβήτηση), όταν δούμε μια κοινωνία καλύτερη, τότε σημαίνει ότι έχουμε πετύχει πλήρως το εκπαιδευτικό μας έργο.
Πιο κάτω, παραθέτω μερικά ζητήματα που χρειάζεται να μελετηθούν ενδελεχώς και να αξιοποιηθούν κατάλληλα για να μπορέσει η εκπαίδευση να μπει σε μια ορθή τροχιά. Προτείνεται:
Ωστόσο, για την επίτευξη των παραπάνω απαιτείται η συνεργασία όλων των φορέων για να μπορέσουν οι σχολικές μονάδες να στελεχωθούν μεικανούς και πρόθυμους εκπαιδευτικούς καινα πλαισιωθούν με αποτελεσματικές μεθόδους διδασκαλίας. Αντί να επιρρίπτουμε ευθύνες, ας δράσουμε, αυτή τη φορά αποφασιστικά και αποτελεσματικά.
Ως λαός έχουμε καταφέρει πολλές φορές να σταθούμε στα πόδια μας παρά τις αντίξοες συνθήκες. Αν παραμερίσουμε τα προσωπικά συμφέροντα, μπορούμε να κτίσουμε ένα υγιές εκπαιδευτικό σύστημα ως παρακαταθήκη για την κοινωνία του μέλλοντος.
*Υποψήφιος Διδάκτορας Αναλυτικών Προγραμμάτων και Συγκριτικής Παιδαγωγικής
Τμήμα Επιστημών Αγωγής, Πανεπιστήμιο Κύπρου