Δεν μπορεί να ανασταλεί η λειτουργία της Ιατρικής Σχολής


ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ*

Όταν ένας Οργανισμός αιμορραγεί και κινδυνεύει, οι πρωταρχικοί μηχανισμοί που κινητοποιεί για να σωθεί είναι η προστασία των ζωτικών οργάνων, δηλαδή της καρδιάς και του εγκεφάλου. Στην περίπτωση της Κύπρου  η Παιδεία και η Υγεία είναι τα ζωτικά μας όργανα που δεν πρέπει με τίποτε να θιγούν, όσο μεγάλη και αν είναι η οικονομική μας δυσπραγία.

Συνεπώς η Εκπαίδευση δεν  μπορεί να  αφεθεί απροστάτευτη στην λαίλαπα της  οικονομικής κρίσης. Πρέπει να ιδωθεί ως ο ζωτικότερος ίσως τομέας του κράτους διότι συνιστά  επένδυση επί των νέων γενεών, δημιουργεί  ανάπτυξη του ίδιου του κράτους και  αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Η εκπαίδευση λαμβάνει ιδιαίτερες διαστάσεις όταν έχει να κάνει με τον τομέα της υγείας, ο οποίος είναι ιδιαιτέρως αλλά και εξ ίσου ευαίσθητος και σημαντικός. Είναι συναφής με την παραγωγή κοινωνικού έργου και σχετίζεται άμεσα με το ύψιστο δικαίωμα του ανθρώπου,  αυτού της ζωής.

Γι αυτούς και για μια σειρά άλλων λόγων που θα παραθέσω στη συνέχεια  αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω την δική μου θέση επί του θέματος  της αναστολής της λειτουργίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου, που αναμένεται να συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής μετά από πρόταση του βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους.

Με το κείμενο αυτό επιδιώκω να εξηγήσω γιατί η δημοσίως προβληθείσα θέση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΔΗΣΥ θα πρέπει να τύχει περεταίρω επεξεργασίας και ανάλυσης και να αναθεωρηθεί.

Σκοπός του παρόντος δεν είναι να πείσει για την αναγκαιότητα ίδρυσης και λειτουργίας Ιατρικής Σχολή στο νησί μας, άλλωστε τούτο το έχω πράξει με δεκάδες άρθρα που δημοσίευσα κατά καιρούς στις εφημερίδες μας εδώ και μία εικοσαετία. Στόχος μου είναι να πείσω πως ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΑΛΕΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ  ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ.

Βεβαίως ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι με το κράτος ευρισκόμενο στα όρια της διάλυσης και της οικονομικής κατάρρευσης δεν είναι δυνατόν να δαπανώνται αλόγιστα 100 εκατομμύρια και πλέον για τη λειτουργία μιας νέας πανεπιστημιακής σχολής όποια και αν είναι αυτή. Πλην όμως τούτο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, διότι τα έξοδα λειτουργίας της Σχολής κατά το πρώτο έτος δεν θα υπερβαίνουν τα €3,7 εκατομμύρια,  εκ των οποίων τα €2 εκατομμύρια θα διατεθούν για την αναβάθμιση και επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων της Νοσηλευτικής Σχολής. Ακολούθως, άλλα €3,5 εκατομμύρια θα απαιτηθούν για το ακαδημαϊκό έτος 2014-2015, εκ των οποίων τα €1,8 θα διατεθούν και πάλι για την αναβάθμιση των κτιριακών εγκαταστάσεων.

Αναντίρρητα τα όποια  «οικονομικά κέρδη» από τη λειτουργία της Σχολής και η ανακούφιση των δημοσίων οικονομικών από αναστροφή του ρεύματος εκροής ασθενών προς το εξωτερικό δεν μπορεί να προκύψουν παρά μόνο μετά την πάροδο πενταετίας τουλάχιστον. Ωστόσο όταν τούτο συμβεί, θα αποτελέσει  μια τομή στην κοινωνία μας και στην ανάπτυξή της, ενώ Ευρωπαϊκά ερευνητικά κονδύλια θα αρχίσουν να στηρίζουν τη Σχολή ευθύς εξ αρχής.

Πιστεύω ακράδαντα πως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ανασταλεί η λειτουργία της Ιατρικής Σχολής ειδικά μετά την προκήρυξη των θέσεων και τη συμμετοχή σε αυτήν 560 υποψηφίων. Λυπάμαι αλλά αυτό θα συνιστά σφαγιασμό των ονείρων όλων αυτών των νέων και καταρράκωση της αξιοπιστίας της πολιτείας.

Η σοβούσα από τετραετίας οικονομική κρίση θα μπορούσε να είχε προβλέψει την  αδυναμία του κράτους και να είχε αναστείλει την έναρξη  λειτουργίας της Σχολής. Όχι μετά την εξέταση του πρώτου μαθήματος εισαγωγής στα πλαίσιο των προεισαγωγικών. Η Βουλή θα δώσει εξετάσεις έναντι όλων των νέων όταν θα ψηφίζει επί της σχετικής προτάσεως νόμου. 

Λυπάμαι για την εξέλιξη που πήρε η υπόθεση της Ιατρική Σχολής. και εκφράζω την βαθειά μου απογοήτευση για την τροπή που έχει πάρει το θέμα μιας σημαντικής προσπάθειας που ξεκινήσαμε το 1993.  Επανειλημμένα τονίσαμε ότι μια Ιατρική Σχολή μπορεί να οχυρώσει τον τόπο πολύ περισσότερο από εκατό άρματα μάχης και πως ο ρόλος της Σχολής δεν είναι η μαζική παραγωγή γιατρών όπως πίστευαν κάποιοι παράγοντες της Δημοκρατίας, αλλά ο ρόλος της είναι να δρα ως καμίνι ιδεών, έρευνας, ανάπτυξης, τεχνολογίας και κοινωνικής συνοχής. Ως επιστημονικό κέντρο που θα αυξάνει την εμπιστοσύνη προς την Ιατρική του τόπου και θα περιορίσει την αιμορραγία από την αποστολή ασθενών  στο εξωτερικό. Δεν μπορεί να προβάλλουμε την επένδυση στην έρευνα και στην τεχνολογία ως παράγοντα ανάπτυξης του κράτους και ταυτόχρονα να στραγγαλίζουμε  τον βασικό κινητήριο μοχλό αυτής της ανάπτυξης.

Τώρα, βεβαίως με την οικονομική κρίση, σίγουρα δεν μπορούμε να ξοδεύουμε €100 εκ. επιπλέον το χρόνο, αλλά τονίζω πως το ποσό  αυτό συνιστά  ανακρίβεια. Και υπερβολή.  Που μπορεί να προσδώσει σκοταδιστικό χαρακτήρα σε μια προσπάθεια περισυλλογής των δημοσίων οικονομικών. Προτείνω λοιπόν, να ανασταλεί η αναβάθμιση των κτιρίων της  νοσηλευτικής σχολής ή να δαπανηθούν για αυτή την αναβάθμιση μόνο 800 χιλιάδες ευρώ φέτος και 800 χιλιάδες ευρώ το 2014 (αντί 2 εκατομμύρια το 2013 και 1.6 εκατομμύρια το 2014). Έτσι ο προϋπολογισμός της Ιατρικής Σχολής, με περαιτέρω εξοικονομήσεις, θα μπορεί να περιοριστεί στο €1.3 εκατομμύρια για το 2013 και σε €2 εκατομμύρια για το 2014. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι παρά το γεγονός ότι δόθηκαν 6 θέσεις διοικητικού προσωπικού για την Ιατρική Σχολή, το ίδιο το Πανεπιστήμιο Κύπρου τελικά αποφάσισε να μην αποδεχτεί τις θέσεις και να πραγματοποιήσει εσωτερικές μετακινήσεις επιφέροντας έτσι σημαντικές εξοικονομήσεις. Σημειώνεται ότι η υποδομή για το πρώτο έτος σπουδών υπάρχει ήδη στο Πανεπιστήμιο σε υφιστάμενα τμήματα. Υπό αυτές τις συνθήκες θεωρώ ότι θα πρέπει να γίνουν δεύτερες σκέψεις με στόχο την εξεύρεση εκείνης της φόρμουλας που θα δίδει το δικαίωμα στης λειτουργία της Ιατρικής Σχολής ανοίγοντας μια νέα εποχή στο χώρο των επιστημών, της έρευνας  και της κοινωνίας.

Έχω πεισθεί ότι η υφιστάμενη υποδομή στο Πανεπιστήμιο μπορεί να καλύψει ανέξοδα τις εκπαιδευτικές ανάγκες των πρωτοετών. Ελπίζοντας ότι μέχρι το επόμενο ακαδημαϊκό  έτος θα είμαστε έτοιμοι και για τους δευτεροετείς. Αν όχι, και ως έσχατη λύση θα μπορούν οι φοιτητές μας να παρακολουθήσουν το πρώτο και δεύτερο έτος στις οκτώ ιατρικές σχολές της Ελλάδας και να επιστρέψουν για το τρίτο έτος.  Όσον αφορά τα κλινικά μαθήματα και τα κλινικά εργαστήρια, μπορούμε να αρχίσουμε τα μαθήματα και από αύριο. Υπάρχουν άνθρωποι με μεράκι που θα στηρίξουν την Ιατρική Σχολή.

*Ευρωβουλευτής ΔΗΣΥ




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










221