ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*
Υπάρχει μια παλιά μέθοδος επιβολής πολιτικών αποφάσεων των κυβερνώντων που ακούει σε διάφορα ονόματα, όπως το καρότο και το μαστίγιο, πάρε ένα, δώσε δέκα ή η σκόπιμη και ελεγχόμενη διαρροή επικείμενων αποφάσεων, οι οποίες τεχνηέντως παραφουσκώνονται, έτσι ώστε με τον ελιγμό και πάλι των κυβερνώντων να είμαστε ευχαριστημένοι με τις λιγότερες απώλειες ή ακόμα, αυτή του «διαίρει και βασίλευε», δηλαδή, η μια ομάδα, στην προκειμένη περίπτωση των εργαζομένων, να αντιμάχεται την άλλη, δίνοντας έτσι το πλεονέκτημα του επιδιαιτητή στους κυβερνώντες.
Όλες οι πιο πάνω τεχνικές και πρακτικές εφαρμόστηκαν τις τελευταίες μέρες από τους κυβερνώντες. Μία- μία ξέχωρα και όλες μαζί.
Ο Υπουργός Οικονομικών ανακοινώνει, μονομερώς, το ξεκλείδωμα και φορολόγηση του εφάπαξ, τις μειώσεις μισθών (έμμεσα) και τη μετατροπή των έκτακτων εισφορών σε μόνιμες. Αριθμοί έπαιρναν και έφερναν. 30% , 25%, … τελικά ο φιλοκυβερνητικός τύπος σε πρωτοσέλιδο (από έγκυρες πηγές όπως έγραφε) οριοθετούσε το 20%.
Αλαλούμ!!! Κουβέντα για συντεχνίες, για διάλογο, κοινωνικό ή δομημένο. Αποφασίζουμε και… περικόπτουμε. Επικαλούνται την Τρόικα, άσχετα αν δεν το έχει ζητήσει η ίδια ή ακόμη, στον παροξυσμό τους απάνω, τα ρίχνουν στην προηγούμενη κυβέρνηση.
Αυθόρμητη και καθολική η αντίδραση του Συνδικαλιστικού Κινήματος. Η αρχική αλαζονεία των κυβερνώντων μετατρέπεται σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα σε άτακτη υποχώρηση. Ανακρούοντας πρύμνας, οι κυβερνώντες ψάχνουν επειγόντως σανίδα σωτηρίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στέλλει λυτούς και δεμένους για αναζήτηση διεξόδου από την κρίση (που οι ίδιοι δημιούργησαν).
Η δήλωση του κυβερνητικού εκπρόσωπου μοιάζει σαν … έτοιμη από καιρό. Σαν να έχει προσυμφωνηθεί. Σε παρασκήνιο, ας πούμε, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ- ΠΑΣΥΔΥ-ΟΕΛΜΕΚ. Μια δήλωση πέντε σύντομων παραγράφων. Η πρώτη φιλοφρονητική, αναφέροντας τους συμμετέχοντες, η δεύτερη αναφέρει το αίτημα πολύ λακωνικά, στην τρίτη η κυβέρνηση καθησυχάζει ότι δεν πρόκειται να φορολογηθεί το εφάπαξ και η τέταρτη παράγραφος παρατίθεται αυτούσια: « Με τις ηγεσίες των οργανώσεων συμφωνήθηκε η συνέχιση του διαλόγου για εξεύρεση τρόπων, ώστε πέραν της διασφάλισης των θεμελιωδών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και την ενίσχυση της συνταξιοδοτικής ασφάλειας, να διασφαλιστεί και η βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών.» Δεν χρειάζεται κανείς να διαβάσει πίσω ή ανάμεσα στις γραμμές. Θα συνεχιστεί ο διάλογος (αλήθεια πότε άρχισε;) για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών!!! Λες και για τα προβλήματα των δημόσιων οικονομικών την ευθύνη φέρουν οι εργαζόμενοι. Το μέρος αυτό της δήλωσης του Κυβερνητικού Εκπρόσωπου ανατρέπει όλα τα προηγούμενα. Στην ουσία θέτει στο τραπέζι ΟΛΑ τα ζητήματα. Κλειστά και ανοικτά. Μας φέρνει πιο πίσω και από την κρίση των τελευταίων ημερών. Εφάπαξ, μισθοί, εισφορές. Δεσμεύτηκε στην τρίτη παράγραφο ότι δεν θα φορολογήσει το εφάπαξ, αποδεσμεύεται στην τέταρτη παράγραφο, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να αλλάξει τον τρόπο καταβολής του, ας πούμε σε πέντε ετήσιες δόσεις, θέση την οποία δεν διέψευσε ποτέ η κυβέρνηση.
Ασχολίαστη δεν μπορεί να μείνει και η τελευταία παράγραφος. Παρατίθεται και αυτή αυτούσια:″ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη στάση ευθύνης των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στην μέχρι τώρα πορεία διόρθωσης των δημόσιων οικονομικών και της οικονομίας ευρύτερα.″ φυσικά, εδώ ο Πρόεδρος αναφέρεται στην ΠΑΣΥΔΥ. Ίσως και στην ΟΕΛΜΕΚ. Τις οργανώσεις που απουσίαζαν από όλες τις κινητοποιήσεις. Όταν είκοσι Οργανώσεις διαδήλωναν κατά των εκποιήσεων ή όταν κινητοποιούνταν έξω από το Προεδρικό κατά των ιδιωτικοποιήσεων ΠΑΣΥΔΥ και ΟΕΛΜΕΚ ήταν οι μεγάλοι απόντες. Γι αυτό παίρνουν τώρα και τα εύσημα από τον Πρόεδρο. Βοήθησαν, κατά τον ίδιο στη ″διόρθωση″ των δημόσιων οικονομικών. Δηλαδή, στις περικοπές συντάξεων, μισθών, επιδομάτων αναπήρων και άλλων ευάλωτων ομάδων. ΠΑΣΥΔΥ και ΟΕΛΜΕΚ που δεν αντέδρασαν όταν θυματοποιούνταν τα νεότερα μέλη τους και δη, όταν τους μείωναν τις κλίμακες εισδοχής και τους αφαιρούσαν εσαεί το δικαίωμα να παίρνουν εφάπαξ.
Οι καιροί είναι δύσκολοι! Το Συνδικαλιστικό Κίνημα ενωμένο δημιουργεί αναχώματα και μετερίζια αγώνα. Διασπασμένο και καβουκωμένο στο ζωτικό του χώρο δίνει την ευκαιρία στους κυβερνώντες να εφαρμόσουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους, που ταυτίζονται με αυτές της Τρόικα.
*Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών