Τι είναι και πως εξελίχθηκε η Αλ Καϊντα;( Al Qaeda) και το Ισλαμικό Κράτος (ΙSIS); Τι είναι ο Ουαχαμπισμός της Σαουδικής Αραβίας; Ποιες είναι οι δογματικές και πολιτικο-ιδεολογικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στους Ιρανούς και τους Άραβες Σιίτες; Πως θα εξελιχθούν η γεωστρατηγική δυναμική της σύγκρουσης Ιράν – Σαουδικής Αραβίας σε όλη τη Μέση Ανατολή και οι αλληλοτροφοδοτούμενες «μαύρες τρύπες» των παράλληλων Εμφύλιων Διενέξεων στη Συρία και το Ιράκ; Είναι μερικά από τα ζητήματα που εξετάζονται σε νέα σειρά εξαιρετικά επίκαιρων διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας με τίτλο: « Πολιτικός Ισλαμισμός, Τζιχαντίστικη Τρομοκρατία, και η Σύγχρονη Μέση Ανατολή. Από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στο Ισλαμικό Κράτος».
« Οι πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι το 2015 σε συνδυασμό με την κατάκτηση και διαχείριση εξουσίας σε μεγάλες εκτάσεις της Μέσης Ανατολής από την πλέον ακραία έκδοση του σαλαφιστικού τζιχαντισμού, συνθέτουν τη μεγαλύτερη απειλή αυτού του είδους για τη διεθνή ασφάλεια από την 11η Σεπτεμβρίου 2001», επισημάνθηκε στην πρώτη από τις διαλέξεις.
Ο ομιλητής δρ. Θεόδωρος Τσακίρης, επίκουρος καθηγητής Γεωπολιτικής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, υπέδειξε πως το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος αποτελεί τομή στην ιστορία αυτών των πολιτικών κινημάτων που αναδείχθηκαν στο προσκήνιο της παγκόσμιας πολιτικής τη δεκαετία του ΄80, με τη δολοφονία του Προέδρου της Αιγύπτου Ανουάρ Σαντάτ, την εισβολή του στρατού της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν και την αντισοβιετική αντίσταση των Αφγανών ανταρτών μουτζαχεντίν (mujahedin), που υποστηρίχθηκαν αρχικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να εγκαταλειφθούν ύστερα στη τύχη τους.
«Παρά τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους του Παγκόσμιου Εμπορικού Κέντρου της Νέας Υόρκης και τους δύο ανοικτούς πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, η Δύση εξακολουθεί να παρανοεί και να παρεξηγεί τις διαστάσεις της διεθνούς τζιχαντιστικής τρομοκρατίας 15 χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου ενάντια στην Αλ Καϊντα», τόνισε ο ομιλητής. Προσθέτοντας πως άλλο πράγμα ήταν ο Μπιν Λάντεν, ένας πλούσιος Σαουδάραβας πρίγκιπας, όχι ιδιαίτερα μορφωμένος, και άλλο πράγμα είναι ο Αλ Μπαγκντάντι, αυτοανακηρυγμένος ως χαλίφης του Ισλαμικού Κράτους, που σπούδασε σε μερικά από τα κορυφαία ισλαμικά πανεπιστήμια του αραβικού κόσμου, περιλαμβανομένου και αυτού της Μουστανχιρίας στη Βαγδάτη, με το πρώτο ηλιακό ρολόϊ στον κόσμο, που καταστράφηκε από τους Αμερικανικούς βομβαρδισμούς το 2003.
Ο δρ. Τσακίρης αναφέρθηκε εκτενέστατα στα όσα πρέσβευαν ο Μπιν Λάντεν και ο Αλ Μπαγκντάντι, προτάσσοντας ότι θα έπρεπε να διορθωθεί μια μεγάλη αδικία που έγινε σε βάρος του Έθνους του Ισλάμ. «Αλλά ποιο είναι αυτό το έθνος;» αναρωτήθηκε ο ομιλητής, παρουσιάζοντας την σύγκρουση του Σιιτικού Ιράν και θεοκρατικού κράτους του Χομεϊνί με την Ουαχαμπισμική Σαουδική Αραβία. Μίλησε για κοινωνίες που βρίσκονται συνέχεια κάτω από μεγάλη καταπίεση και επισήμανε τη τεράστια διαφορά του Ισλάμ με τον Χριστιανισμό. «Η οποιαδήποτε έννοια εθνικής κυριαρχίας είναι παντελώς ξένη με το ισλαμικό δόγμα και την πρακτική του. Στο Ισλάμ η πολιτική και η θρησκευτική εξουσία ταυτίζονται και η εν λόγω ταυτοσιμότητα υποδηλώνει την υποχρέωση του ηγέτη να προστατεύσει την Πίστη και το Κράτος.
Ο χαλίφης όμως δεν αναλαμβάνει καθήκοντα λατρευτικής μεσιτείας προς τον Θεό και δεν αποτελεί την κορυφή μιας καθετοποιημένης ιεραρχικής δομής Παπικού τύπου», εξήγησε. Στο Σουνιτικό κυρίως Ισλάμ, δεν υπάρχει Πατριαρχική ιεραρχία, όπως συμβαίνει στον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό. Η έννοια του Χαλίφη ταυτίζεται με την έννοια του διαδόχου ή του ακολούθου του Προφήτη όχι του Πάπα ή του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Οι Σουνίτες δεν αποδέχονται τις εικόνες, δεν έχουν δομές αυτοδιοίκησης στην Εκκλησία. Η τζιχάντ είναι ο άγραφος νόμος για πόλεμο. Από τον Θεό πηγάζει και στον Θεό ανήκει κάθε νόμιμο δικαίωμα και πηγή νομοθεσίας και κρατικής κυριαρχίας Το Κοράνι είναι άκτιστο, αιώνιο, θείο και αμετάβλητο. Ο Προφήτης σε αντίθεση με τον Μεσσία υπήρξε εγκόσμιος, δικαστής, νομοθέτης, κυβερνήτης, διπλωμάτης, στρατηγός, και ιδρυτής κράτους. Στο Ισλάμ οι ιερείς δεν τελούν μυστήρια γιατί μυστήρια δεν υπάρχουν.
Ο δρ. Τσακίρης εξήγησε την έννοια του Χαλίφη , λέγοντας πως είναι η «Η σκιά του Θεού στη γή», ενώ διευκρίνισε πως η ισλαμική θεώρηση του κόσμου είναι εντελώς διαφορετική από το διεθνές σύστημα των εθνικών κρατών που επικράτησε μετά τη Συνθήκη της Βεστφαλίας το 1648, όταν έληξε η περίοδος των Θρησκευτικών Πολέμων στην Ευρώπη. Αναφερόμενος στο Ισλαμικό Κράτος εξήγησε πως για τους υποστηρικτές του ο Αλλάχ είναι ενιαίος και πως το τρισδιάστατο είναι γι αυτούς μεγάλη αμαρτία. «Δεν υπάρχει δυνατότητα συμβίωσης ανάμεσα στο Ισλαμικό Κράτος και σε οποιοδήποτε μη Ισλαμικό Κράτος. Η ειρηνική συνύπαρξη με τους «απίστους» δεν είναι εφικτή» υπέδειξε, αναφέροντας πως οι συμφωνίες συνάπτονται μέχρις ότου οι ισλαμιστές αποκτήσουν όση δύναμη χρειάζονται ώστε να κατακτήσουν τους «απίστους», καθώς δεν είναι δυνατό να αποδεχθούν ένα κράτος που δεν έχει την ίδια με αυτούς θρησκεία. «Η Τζιχάντ, είναι η απόλυτη ταύτιση της θρησκευτικής με την κοσμική εξουσία. Τζιχάντ σημαίνει αγωνίζομαι και κατ΄ επέκταση πολεμώ. Οι μουσουλμάνοι έχουν το δίκαιο του πολέμου και το εφαρμόζουν κυρίως ενάντια στους άπιστους και τους αποστάτες, αλλά και στους επαναστάτες και τους ληστές. Η τζιχάντ προκηρύσσεται αποκλειστικά από τον Χαλίφη, αποτελεί συλλογική υποχρέωση του Ισλαμικού Κράτους και μπορεί να εκτελεστεί από εθελοντές ή επαγγελματίες στρατιώτες χωρίς καθολική κινητοποίηση» κατέληξε ο ομιλητής.
