ΔΗΚΙ ΟΛΤΕΚ: «Τεχνητή» η κρίση στην Παιδεία

Με ανακοίνωσή της η ΔΗΚΙ ΟΛΤΕΚ αναφέρει:

«Τον τελευταίο μήνα η κυπριακή κοινωνία, ιδιαίτερα δε οι εταίροι της παιδείας, έχουν αναλωθεί σε συζητήσεις σχετικά με το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, τα μαθησιακά αποτελέσματα και τον επονομαζόμενο «εξορθολογισμό» της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Οι συζητήσεις προέκυψαν μετά την ψήφιση των 4+1 σημείων, που απέστειλε στο Υπ. Συμβούλιο ο ΥΠΠ κ. Κώστας Χαμπιαούρης, χωρίς οποιανδήποτε εκ των προτέρων διαβούλευση η οποία θα οδηγούσε σε μία, όσο το δυνατό, συναινετική συμφωνία. Η συγκεκριμένη ατυχής ενέργεια του ΥΠΠ παραβιάζει εξόφθαλμα και κατάφωρα τα νενομισμένα και καθιερωμένα εργατικά θέσμια.

Ποια είναι όμως τα πραγματικά προβλήματα της Δημόσιας Εκπαίδευσης και που οφείλουμε να εστιάσουμε ώστε να βελτιώσουμε την παρεχόμενη εκπαίδευση και τα μαθησιακά αποτελέσματα;

Το Δημόσιο Σχολείο αντιμετωπίζει σωρεία προβλημάτων, τα οποία κατά κόρον αποτελούν τροχοπέδη στην ομαλή λειτουργία και την επιτυχή διεξαγωγή της μαθησιακής διαδικασίας, όπως είναι:

Το ανεπαρκές σύστημα υποδοχής / εκπαίδευσης των αλλόγλωσσων παιδιών. Η σχολική παραβατικότητα.

Ο μεγάλος αριθμός μαθητών ανά εκπαιδευτικό. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο για έναν εκπαιδευτικό σε μία τάξη 25 παιδιών, με 40 λεπτά στη διάθεσή του, να εφαρμόσει τη διαφορετικότητα σε ικανοποιητικό βαθμό στο μάθημά του, σεβόμενος κι εξυπηρετώντας πλήρως τις διαφορετικές ανάγκες των μαθητών. Οι χρονοβόρες διαδικασίες στην παραπομπή παιδιών, τα οποία παρουσιάζουν κάποιο θέμα συμπεριφοράς ή εμφανίζουν ψυχολογικά προβλήματα ή ανήκουν στην κατηγορία των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Ο μικρός αριθμός διορισμένων εκπαιδευτικών ψυχολόγων.

Ο μεγάλος αριθμός αποσπασμένων εκπαιδευτικών σε διάφορες θέσεις και Υπουργεία. Η ασφαλής φύλαξη των σχολείων (πρόβλημα εξωσχολικών οι οποίοι προκαλούν φθορές ή κλοπές στα σχολεία, ή αναστατώνουν τα σχολεία εμποδίζοντας την ομαλή λειτουργία τους).

Τα προβλήματα ασφάλειας και υγείας στις κτηριακές εγκαταστάσεις (πεπαλαιωμένα κτήρια, φθαρμένα και ακατάλληλα κτήρια, αφόρητη ζέστη στις αίθουσες διδασκαλίας, αίθουσες - αποθήκες, ακατάλληλα γήπεδα με δάπεδο από πρέμιξ, σχολικές αίθουσες χωρίς εξόδους κινδύνου).

Η πενιχρή υλικοτεχνική υποδομή στα σχολεία (πολλές αίθουσες δεν διαθέτουν Η/Υ ή προβολέα. Αξιοσημείωτες είναι οι συνδρομές των κατά τόπους συνδέσμων γονέων, οι οποίοι με δικά τους έξοδα αγοράζουν και εξοπλίζουν τα σχολεία με τα πιο πάνω τεχνολογικά μέσα).

Τα διδακτικά εγχειρίδια. Σχεδόν κάθε χρόνο παρατηρείται καθυστερημένη αποστολή διδακτικών εγχειριδίων. Ορισμένα διδακτικά εγχειρίδια πρέπει να αποσυρθούν και να
αντικατασταθούν με άλλα τα οποία θα καλύπτουν τις σημερινές ανάγκες του μαθήματος. Ας αναφερθεί ότι διδάσκονται μαθήματα για τα οποία δεν υπάρχει διαθέσιμο διδακτικό εγχειρίδιο.

• Τα σχολεία - εργοτάξια. Σχεδόν κάθε χρόνο λειτουργούν εργοτάξια σε πολλά σχολεία, τα οποία αποτελούν από τη μία κίνδυνο για την ασφάλεια των παιδιών και από την άλλη εμποδίζουν την ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων.
• Η πλήρης απουσία ή ελλιπής παρουσία από το αναλυτικό πρόγραμμα θεμάτων, όπως η συναισθηματική αγωγή, η περιβαλλοντική αγωγή, η αγωγή υγείας, η διαφυλική αγωγή, η μουσική, η τέχνη και η φυσική αγωγή.

Γίνεται κατανοητό, λοιπόν, από τα προαναφερθέντα ότι οι εκπαιδευτικοί δεν αποτελούν αγκάθι ούτε πρόβλημα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, όπως λανθασμένα και σκόπιμα διατείνονται διάφοροι. Μήπως, όμως, η έλλειψη οργάνωσης και προγραμματισμού από το ΥΠΠ αποτελούν το πραγματικό πρόβλημα;

Επιπρόσθετα, διαφαίνεται ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης για «εξορθολογισμό» δεν έχουν σχέση με το επίπεδο της παιδείας μας. Είναι καθαρά αποφάσεις «οικονομικού τύπου», που έχουν ως στόχο να εξοικονομηθούν πόροι από τη δημόσια εκπαίδευση για να δοθούν στην ιδιωτική, μειώνοντας ταυτόχρονα τις θέσεις εργασίας στο δημόσιο, με παράλληλη μείωση των ωφελημάτων των νεοεισερχόμενων εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα, επιτυγχάνουν αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα τεράστια οικονομικά σκάνδαλα που ταλανίζουν τον τόπο, χρησιμοποιώντας ως αποδιοπομπαίους τράγους τους κύπριους εκπαιδευτικούς.

Με αυτή την οπτική, η σύγκρουση εκπαιδευτικών - κυβέρνησης είναι και μια σύγκρουση προάσπισης του δημόσιου σχολείου ενάντια στην υπόσκαψή του.

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών αφορά όλους μας, τους γονείς και τους μαθητές μας!

Αν σκοπός μας είναι να παρέχουμε παιδεία και όχι εκπαίδευση, ο διάλογος των εταίρων της παιδείας θα πρέπει να επικεντρωθεί στην επίλυση των πιο πάνω προβλημάτων. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να τεθεί ως στόχος η δημιουργία υγιών, κριτικά σκεπτόμενων πολιτών, που να μπορούν να ασκήσουν ορθά και αποτελεσματικά τα δικαιώματά τους, πολιτών που να μπορούν να σκεφτούν ελεύθερα έτσι ώστε να σταματήσει να αναπαράγεται το πολιτικό κατεστημένο και η αναξιοκρατία».