ΤΗΣ ΒΙΑΝΑΣ ΕΡΙΚΣΣΟΝ
Χθες, Τετάρτη 12/11/14, οι δάσκαλοι κατήλθαν σε δίωρη στάση εργασίας και τα δημοτικά σχολεία παρέμειναν κλειστά μέχρι τις 9 το πρωί. Μετροφυλλώντας τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο αυτές τις μέρες, εύκολα διακρίνει κανείς τη στάση της πλειοψηφίας έναντι στον εκπαιδευτικό και το επάγγελμά του. Αξίζει πραγματικά τον κόπο να αναφέρουμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα που κυκλοφόρησαν σε διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης:
Ξεκινώντας από την ανακοίνωση της ΟΕΒ: «Η Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων (ΟΕΒ) αντιμετωπίζει με σεβασμό τους δασκάλους μας και το έργο που επιτελούν. Θεωρεί όμως ότι για το έργο τους αυτό αποζημιώνονται πλουσιοπάροχα και απολαμβάνουν μισθούς και ωφελήματα που υπερτερούν θεαματικά σε σύγκριση όχι μόνο με τους Κύπριους εργαζόμενους αλλά και με τους ευρωπαίους ομολόγους τους». Η ΟΕΒ συνεχίζοντας, υποστήριξε πως η διαφορά που χωρίζει την ΠΟΕΔ και το Υπουργείο Παιδείας είναι ασήμαντη και κάλεσε την ηγεσία της Ομοσπονδίας να ακυρώσει τα εξαγγελθέντα μέτρα.
Το Υπουργείο Παιδείας εξέφρασε την απογοήτευσή του χαρακτηρίζοντας «αχρείαστη τη στάση εργασίας» και προσκάλεσε τη συντεχνία των δασκάλων σε διάλογο ενώ οι οργανωμένοι γονείς από την πλευρά τους καλούσαν την ΠΟΕΔ να κάνει δεύτερες σκέψεις για να αποφευχθεί η δίωρη στάση εργασίας.
Τη δυσαρέσκεια και την απαξίωση ωστόσο απέναντι στο δάσκαλο την συναντεί κανείς καθημερινά όταν μιλήσει με τον συνάδελφο στη δουλειά, με τον γείτονα στο σπίτι, με τον συγγενή στο τηλέφωνο ακόμα και με γνωστούς στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παραθέτω ενδεικτικά σχόλια ατόμων που χωρίς να έχουν σωστή πληροφόρηση και ενημέρωση για τους λόγους που οι εκπαιδευτικοί κατήλθαν σε στάση εργασίας, έσπευσαν να επικρίνουν έντονα αυτή την αντίδραση των εκπαιδευτικών:
«Απαράδεκτη και προκλητική συμπεριφορά εκπαιδευτικών!»
«Απεργούν μόνο όταν τους κόβουν τους μισθούς»
«Καλός μισθός, ωράριο, σύνταξη, άδειες. Καλά όλα αυτά. Γιατί όμως τόση απληστία; Με την πρώτη εξαγγελία μέτρων βγαίνουν όλοι στους δρόμους!»
Πολλά τέτοιου τύπου σχόλια γεμίζουν τις ιστοσελίδες στο διαδίκτυο το τελευταίο σαρανταοκτάωρο. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που πέραν του σχολιασμού, κάποιοι με αυστηρότατο τόνο όχι μόνο προειδοποιούν αλλά απειλούν ακόμα τους εκπαιδευτικούς των παιδιών τους: «Εγώ θα τους πάρω και θα τους βάλω που πάνω που την κατζιελλιάν. Ήδη προειδοποίησα την διευθύντρια με προσωπική εναντίον της αγωγή εαν πάθουν κάτι! Εξηγήθηκα!».
Μπορεί τέτοια σχόλια να μας φτιάχνουν τη διάθεση, το θέμα ωστόσο παραμένει σοβαρό και θα γίνει ακόμα σοβαρότερο εαν δεν επιλυθεί το συντομότερο δυνατό.
Αιτία της στάσης εργασίας των εκπαιδευτικών αποτελεί η αλλαγή των όρων εργοδότησης των αντικαταστατών στα δημόσια σχολεία. Μέχρι και την περσινή χρονιά, οι συνάδελφοι αντικαταστάτες διορίζονταν με πλήρες ωράριο εκπαιδευτικού, δηλαδή αναλάμβαναν πλήρως τα καθήκοντα του εκπαιδευτικού που απουσίαζε (διδακτικές ώρες μέσα στην τάξη αλλά και εξωδιδακτικές ώρες όπως είναι η προετοιμασία γιορτών και εκδηλώσεων, η συμμετοχή σε πολυθεματικές ομάδες, συνοδεία παιδιών σε διάφορες επισκέψεις, παιδονομία, συντονισμός με τον διευθυντή και συνεργασία με το υπόλοιπο προσωπικό του σχολείου για ενδοσχολικές δραστηριότητες, συναντήσεις με γονείς, συνεδρίες προσωπικού, συμμετοχή σε επιμορφωτικά σεμινάρια, προετοιμασία διδακτικού υλικού, διορθώσεις εργασιών και επιπρόσθετη υποστήριξη μαθητών με μαθησιακές ή άλλες δυσκολίες σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο εκτός τάξης). Μετά από αίτημα που τέθηκε στην Επίτροπο Διοικήσεως από την Επιτροπή Αντικαταστατών της Μέσης Εκπαίδευσης, οι οποίοι αμείβονται μόνο για τις ώρες διδασκαλίας και συνεπακόλουθα με μέρος μόνο του μισθού πρωτοδιόριστου καθηγητή και όχι με το όλον του μισθού όπως γίνεται στην περίπτωση των αντικαταστατών στη δημοτική εκπαίδευση, η Επίτροπος Διοικήσεως διαπίστωσε την ανισότητα και κάλεσε το Υπουργείο Παιδείας να εξεύρει τρόπους άρσης της ανισότητας αυτής. Το Υπουργείο Παιδείας με τη σειρά του αποφάσισε όπως οι αντικαταστάτες της δημοτικής εκπαίδευσης εργοδοτούνται και αυτοί μόνο στη βάση των διδακτικών καθηκόντων των εκπαιδευτικών που απουσιάζουν.
Ίσως αρκετοί να θεωρούν την απόφαση αυτή του Υπουργείου «δίκαιη» αφού στο τέλος της ημέρας αντικαταστάτες δημοτικής και μέσης εργοδοτούνται όλοι με ίσους όρους δηλαδή με βάση τις διδακτικές περιόδους που καλούνται να υπηρετήσουν και συνεπακόλουθα όλοι θα αμείβονται με μέρος του μισθού του πρωτοδιόριστου εκπαιδευτικού και όχι με όλο το μισθό. Είναι όμως στα αλήθεια «δίκαιη» αυτή η απόφαση του Υπουργείου;
Δικαιώνει άραγε τους αντικαταστάτες της Μέσης, οι οποίοι με βάση την Επίτροπο Διοικήσεως οφείλουν να ασκούν το σύνολο των καθηκόντων που οφείλει να ασκεί ο εκπαιδευτικός τον οποίο αναπληρούν, δηλαδή, το αμιγώς διδακτικό έργο αλλά και το έργο που οφείλει ο εκπαιδευτικός να παράγει εκτός αίθουσας διδασκαλίας ενώ θα αμείβονται μόνο με μέρος του μισθού που τους αναλογεί και αξίζει;
Δικαιώνει μήπως τους αντικαταστάτες συναδέλφους στη Δημοτική που ενώ θα ασκούν τα ίδια ακριβώς καθήκοντα, τώρα θα αμείβονται σαφώς λιγότερα από το συνάδελφο που αντικαθιστούν;
Δικαιώνει τα παιδιά που εάν οι αντικαταστάτες περιοριστούν μόνο στα καθήκοντά τους μέσα στην τάξη, αυτά θα μένουν χωρίς επιπλέον στήριξη, χωρίς δάσκαλο το διάλειμμα, χωρίς γιορτές και χωρίς συνοδεία;
Δικαιώνει τους γονείς που δεν θα παρέχονται στα παιδιά τους ίσες ευκαιρίες μάθησης;
Δικαιώνει το υπόλοιπο διδακτικό προσωπικό του σχολείου που θα επομιστούν αναπόφευκτα επιπλέον φόρτο εργασίας για να καλυφθούν οι ανάγκες που θα δημιουργηθούν;
Ποιους δικαιώνει στα αλήθεια αυτή η απόφαση του Υπουργείου; Ήταν απλά ένα νομοθετικό «quick-fix» που στην τελική προκαλεί πολλά περισσότερα προβλήματα στη λειτουργία των σχολικών μονάδων και τους αφήνει όλους ζημιωμένους.
Αφού το Υπουργείο Παιδείας αναγνωρίζει το δίκαιο του αιτήματος της ΠΟΕΔ γιατί δεν προχώρησε σε υιοθέτηση της πολιτικής, που εφαρμοζόταν μέχρι και πέρσι για τους αντικαταστάτες της δημοτικής, και για τους αντικαταστάτες στη Μέση Εκπαίδευση, έτσι ώστε να υπάρχει αφενός ίση μεταχείριση και για τις δύο βαθμίδες και αφετέρου να αμείβονται οι συνάδελφοι αντικαταστάτες στο σύνολο του έργου που επιτελούν και όχι μόνο με βάση τις διδακτικές τους ώρες μέσα στην τάξη;
Αντί αυτού το Υπουργείο Παιδείας διατήρησε την άδικη στάση προς τους αντικαταστάτες της Μέσης και επιπλέον προχώρησε στην «υποβάθμιση» των αντικαταστατών της Δημοτικής στο όνομα της «ίσης και δίκαιης μεταχείρισης» των δύο βαθμίδων.
Το Υπουργείο Παιδείας είχε σχεδόν τρεις μήνες στη διάθεσή του για να επιλύσει το θέμα αυτό και όμως επέλεξε την πρόσφηλη τακτική της κωλυσιεργίας μη αφήνωντας έτσι άλλα περιθώρια στην ΠΟΕΔ από τις δυναμικές αντιδράσεις.
Για αυτούς τους σοβαρούς λόγους θεωρώ πως η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΠΟΕΔ για στάση εργασίας ήταν σωστή. Με τις συνεχιζόμενες και αλλεπάλληλες περικοπές στην παιδεία ήταν το ελάχιστο μέτρο αντίδρασης για να αφυπνιστεί η κοινωνία στο σύνολό της. Δάσκαλοι και γονείς έχουν ευθύνη και υποχρέωση να προστατεύουν την παιδεία, να διεκδικούν ποιότητα εκπαίδευσης και να διαμαρτύρονται όταν γίνεται προσπάθεια συρρίκνωσής της.
Όσοι επικρίνουν την αντίδραση των εκπαιδευτικών θα ήταν σοφότερο πρώτα να ενημερωθούν σωστά, να εξετάσουν όλα τα γεγονότα και αφού σχηματίσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης να προβούν σε σοβαρές τοποθετήσεις χωρίς να υποβαθμίζουν το ρόλο και το έργο του εκπαιδευτικού, ιδιαίτερα μπροστά στα μάτια των μαθητών τους.
Καταληκτικά, τα οποιαδήποτε μέτρα αντίδρασης των εκπαιδευτικών αποτελούν αίτημα ποιοτικής παιδείας. Οργανωμένα σύνολα και μη, θα έπρεπε να βρίσκονται στο πλευρό των εκπαιδευτικών, έξω στους δρόμους και όχι απέναντί τους. Αναπόφευκτα, η στάση εργασίας των εκπαιδευτικών επηρέασε γονείς, παιδιά και εργαζόμενους. Για σοβαρότατους όμως λόγους. Σήμερα τα σχολεία είναι και πάλι κλειστά. Γονείς, παιδιά και εργαζόμενοι θα επηρεαστούν και σήμερα με αφορμή την ονομαστική γιορτή του Αρχιεπισκόπου. Σε ένα σύγχρονο κράτος που στερνίζεται ευρωπαϊκές αξίες και θεσμούς, όπου το δημόσιο σχολείο πρέπει να διατηρεί τον κοσμικό χαρακτήρα του και την ουδετερότητά του απέναντι σε όλες τις θρησκείες, όπου οι σύγχρονες τάσεις επιβάλλουν την αποθρησκευτικοποίηση της εκπαίδευσης και τον θρησκευτικό αποχρωματισμό κοινωνικών και πολιτικών θεσμών, τον πλήρη διαχωρισμό δηλαδή εκκλησίας – κράτους, οι σχολικές αργίες δοθείσες στο όνομα του Αρχιεπισκόπου καθώς και άλλων τοπικών αγίων απλά δεν έχουν θέση και σίγουρα δεν αποτελούν λόγο για να παραμένουν τα σχολεία κλειστά.
Ας επικρίνουμε λοιπόν πρώτα τέτοιου είδους αναχρονιστικές καταστάσεις που ταλαιπωρούν γονείς και αναγκάζουν τα παιδιά να χάνουν τα μαθήματά τους και ας αφήσουμε τους εκπαιδευτικούς να αγωνιστούν για την παιδεία αυτού του τόπου όπως καλύτερα μπορούν.
Το μοιράζομαι όπως εύστοχα είχε διατυπωθεί σήμερα στο διαδίκτυο:
«Κάτι άκυρες αργίες των σχολείων όπως η σημερινή πρέπει κάποια στιγμή να καταργηθούν...Δε γίνεται από τη μια να φωνάζουμε και να απεργούμε για απόλυτα σοβαρούς λόγους και την επομένη να έχουμε αργία για την ονομαστική του Αρχιεπισκόπου. Καταντά λίγο σουρεάλ. Κατά τα άλλα, να μας ζήσει!».
*Εκπαιδευτικός
