ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Βήμα πρώτο: Αλλάζεις τον Διευθυντή ή την Διευθύντρια σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Για καλύτερα αποτελέσματα η αλλαγή να γίνεται κάθε δύο χρόνια. Η αλλαγή στον ένα χρόνο, δεν συνίσταται, αφού κανένας δεν καταλαβαίνει την διαφορά. Στα τρία χρόνια, μπορεί ο Διευθυντής να προλάβει να κάνει κάποιο έργο!
Όταν ο νέος Διευθυντής αναλάβει καθήκοντα στο νέο του σχολείο τον Σεπτέμβρη, το όλο σκηνικό είναι ήδη στημένο. Όλη η πληροφόρηση έχει δοθεί στους γονείς, όλες οι προσθαφαιρέσεις στο προσωπικό έχουν γίνει, οι ανάγκες είναι δοσμένες και γενικά, λίγο πολύ, η πολιτική προκαθορισμένη. Δεν γνωρίζει κανένα από το προσωπικό και ιδιαίτερα δεν γνωρίζει πως λειτουργεί η Διευθυντική ομάδα, είτε ατομικά, είτε ως ομάδα. Μέχρι λοιπόν ο νέος Διευθυντής να αναγνωρίσει το πεδίο δράσης, να κάνει την ανάλυση SWOT (όπως λέει και η εκπαιδευτική θεωρία, που τόσο την έχουν ταλαιπωρήσει) και να καταστρώσει το σχέδιο του, ο πρώτος χρόνος πέρασε.
Σε αυτή την περίοδο, παράλληλα με την διάλυση του σχολείου, καταφέρνεις να τρελάνεις και τους καθηγητές, το προσωπικό, τους μαθητές και τους γονείς αφού ο κάθε Διευθυντής κουβαλά μαζί του τη δική του νοοτροπία και το δικό του όραμα (ή τον εφιάλτη του). Σκεφτείτε τους εκπαιδευτικούς που παραμένουν σε ένα σχολείο για οκτώ χρόνια και αλλάζουν τέσσερις Διευθυντές! Τους μαθητές, που μια κρύο μια ζέστη και ένα σωρό άλλα, που προκύπτουν από κάθε τέτοια αλλαγή.
Βήμα δεύτερο: Δεν έχεις κανένα κριτήριο με το οποίο να δικαιολογείς τις τοποθετήσεις Διευθυντών σε κάποιο σχολείο. Το μόνο κριτήριο για την μετάθεση είναι οι μονάδες μετάθεσης.
Ενώ αλλάζεις το σύστημα διορισμών, που βασιζόταν στην ημερομηνία απόκτησης πτυχίου, για να μπαίνουν δήθεν στην εκπαίδευση προσοντούχοι με όρεξη και άλλα διάφορα, μεταθέτεις ένα Διευθυντή που αποδεδειγμένα παράγει έργο σε κάποιο σχολείο, λόγω μονάδων. Στην τοποθέτηση σε νέο σχολείο και πάλι δεν ακολουθείς κάποια κριτήρια, που να έχουν σχέση με εκπαιδευτικά θέματα. Έτσι, καταφέρνεις να αφαιρείς κάθε κίνητρο από τα άτομα που αδικούνται από τέτοιες αποφάσεις.
Βήμα τρίτο: Όταν ο Διευθυντής προσπαθήσει να εφαρμόσει τους κανονισμούς ενθαρρύνεις τις αντιδράσεις των γονιών και των μαθητών που δεν αρέσκονται στην αλλαγή.
Εδώ η οδηγία είναι απλή και δεν χρειάζεται περισσότερη επεξήγηση. Μπορείς να διατάζεις μια διοικητική έρευνα σε κάθε τέτοιο παράπονο, ή να παρεμβαίνεις συνεχώς στο έργο της Διεύθυνσης.
Θα μπορούσαν να ακολουθήσουν και άλλα βήματα για την απορρύθμιση του σχολείου.
Η απορία παραμένει βασανιστική: Πως προσδοκούν να εφαρμόσουν νέα σχέδια αξιολόγησης του Εκπαιδευτικού και του Εκπαιδευτικού έργου με αυτά τα δεδομένα; Τι τους συμβουλεύουν οι Επιτροπές και οι Σύμβουλοι;
*Διευθυντής Λυκείου
