Όπως μεταδίδει το πρακτορείο ειδήσεων Reuters το ΔΝΤ θεωρεί ότι μια νέα έξαρση της κρίσης ή μια απότομη αύξηση των τιμών πετρελαίου λόγο γεωπολιτικής αβεβαιότητας θα μπορούσε να επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία, η οποία βρίσκει τώρα τα πόδια της μετά την υποχώρηση των εντάσεων στην ευρωζώνη.
«Επικρατεί μια ανήσυχη ηρεμία. Υπάρχει το αίσθημα ότι οποιαδήποτε στιγμή τα πράγματα μπορεί να επιδεινωθούν και πάλι», δήλωσε σε δημοσιογράφους ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέρ Μπλανσάρ σε παρουσίαση της Παγκόσμιας Οικονομικής Προοπτικής του οργανισμού.
«Η πρόβλεψη αναφοράς μας εκτιμά χαμηλή ανάπτυξη σε αναπτυγμένες χώρες, κυρίως στην Ευρώπη, αλλά με τους κινδύνους για κάθοδο να είναι εμφαντικά παρόντες», είπε.
Η παγκόσμια οικονομία αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 3,5% φέτος και κατά 4,1% το 2013, σημειώνοντας ελαφρά αύξηση από 3,3% και 3,9% αντίστοιχα που είχε προβλέψει το ΔΝΤ τον Ιανουάριο, όταν οι ανησυχίες για χρεοκοπία της Ελλάδας βρίσκονταν στα ύψη και η Ιταλία και η Ισπανία αντιμετώπιζαν κρίση για τους προϋπολογισμούς τους.
Από τότε η Ελλάδα έχει αναδιαρθρώσει το χρέος της η Ιταλία και η Ισπανία έχουν υιοθετήσει σκληρά δημοσιονομικά μέτρα και οι ηγέτες της ευρωζώνης έχουν συμφωνήσει να αυξήσουν το ταμείο διάσωσής τους, καθησυχάζοντας τις εντάσεις στις χρηματοοικονομικές αγορές.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ την ίδια ώρα οι ΗΠΑ κερδίζουν σταδιακά ώθηση ενώ η Κίνα και άλλες αναδυόμενες οικονομίες εμφανίζονται έτοιμες για σταδιακή επιβράδυνση χωρίς συντριπτική πτώση.
Ωστόσο, τα θετικά στοιχεία είναι αβέβαια. Αν η κρίση της ευρωζώνης επανέλθει και πάλι μπορεί να προκαλέσει ένα ευρύ ξεφόρτωμα επικίνδυνων ομολόγων και να επηρεάσει κατά 2% την παγκόσμια ανάπτυξη εντός διαστήματος δύο χρόνων και 3,5% την ανάπτυξη της ευρωζώνης, προειδοποιεί ο οργανισμός.
Επιπρόσθετα, μια αύξηση της τάξης του 50% στην τιμή πετρελαίου μπορεί να μειώσει την παγκόσμια παραγωγή κατά 1,25%.
Το ΔΝΤ κάλεσε τις κεντρικές τράπεζες στις ΗΠΑ, την ευρωζώνη και την Ιαπωνία να είναι έτοιμες να προχωρήσουν με μέτρα χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής, τις Κυβερνήσεις να είναι προσεκτικές για το ρυθμό των αποκοπών από τους προϋπολογισμούς τους όπου αυτό είναι εφικτό και την Ευρώπη να εξετάσει το ενδεχόμενο του να χρησιμοποιήσει δημόσια κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών.
