ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΙΚΑ*
Οι δηλώσεις του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου, Κωνσταντίνου Χριστοφίδη, ότι "Δεν είναι δουλειά της ΟΕΛΜΕΚ ποιοι και πώς θα μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου", όπως επίσης "Δεν τους πέφτει λόγος" είναι τουλάχιστον ατυχείς. Το Πανεπιστήμιο Κύπρου είναι ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο και τον προϋπολογισμό του, τον πληρώνει ως επί το πλείστον το κράτος και δει ο φορολογούμενος πολίτης. Άρα το δεν «πέφτει λόγος» στην ΟΕΛΜΕΚ είναι ατυχές και η ρητορική αυτή δεν συνάδει με μια δημοκρατική Ευρωπαϊκή κοινωνία. Ο κάθε πολίτης δικαιούται να έχει λόγο, πόσο μάλλον μια οργάνωση που αντιπροσωπεύει πολλούς εκπαιδευτικούς του τόπου μας.
Επίσης, ο πρύτανης αναφέρει για 60.000 φοιτητές στα κατεχόμενα και αντιπαραβάλλει ότι «εμείς επιμένουμε να στέλνουμε τα παιδιά μας στο εξωτερικό». Ως απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κύπρου νιώθω περήφανος για το επίπεδο σπουδών του, από την άλλη όμως, το θεωρώ εντελώς λανθασμένο και νοοτροπία ξεπερασμένη να θέλουμε να κρατήσουμε όλους μα όλους τους φοιτητές μας εντός της χώρας μας. Πολλοί εξαιρετικοί φοιτητές μας, μας αντιπροσωπεύουν και μας διαφημίζουν επάξια στο εξωτερικό. Αυτό είναι θετικό ή αρνητικό; Γνωρίζουν άλλους τρόπους σκέψεις και αυτή η τριβή με άλλα έθνη μας κάνει ως λαό πιο δυνατό. Πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Δεν θέλουμε όλους τους φοιτητές μας να σπουδάζουν στην Κύπρο, όπως επίσης δεν θέλουμε φυσικά όλους τους φοιτητές μας να σπουδάζουν στο εξωτερικό.
Και κάτι τελευταίο.
Είμαστε περήφανοι με τον αδιάβλητο τρόπο που μπαίνουν οι μαθητές μας στο
Πανεπιστήμιο Κύπρου. Δεν υπάρχει «μέσο» που λέμε στη Κύπρο και υπάρχει ένας και μόνο ένας τρόπος διάκρισης των υποψηφίων. Υπάρχουν πολλοί μαθητές ιδιωτικών σχολείων που παρακάθονται στις Παγκύπριες εξετάσεις και μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Οι άριστοι περνούν τις εξετάσεις και μπαίνουν στη σχολή που θέλουνε στο ρελαντί. Δεν έχουν κλειστές τις πόρτες όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Να πούμε επίσης ότι πολλά ιδιωτικά σχολεία προσφέρουν την επιλογή στους μαθητές τους, την τελευταία χρονιά φοίτησής τους, να επικεντρώνονται είτε σε προετοιμασία για τις Παγκύπριες εξετάσεις, είτε σε αιτήσεις σε Αγγλικά ή άλλα Πανεπιστήμια. Επαναλαμβάνω, τα μεγάλα μυαλά που θέλει να πάρει ο πρύτανης, μπαίνουν όπου θέλουν με μεγάλη ευκολία με τις Παγκύπριες εξετάσεις και όχι με άλλους εναλλακτικούς τρόπους, οι οποίοι καταστρατηγούν την αρχής της ισότητας και οι οποίοι δεν είναι τόσο δίκαιοι αφού μιλάμε για εξετάσεις επιτευγμάτων και όχι διάκρισης.
Πάντως ομολογώ πως συμφωνώ με τον Πρύτανη ότι στην Κύπρο, δυστυχώς, «παλεύουμε για τα αυτονόητα».
*Μαθηματικός
