ΤΗΣ ΧΙΟΝΟΥΛΛΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗ*
Αφορμή για το άρθρο αυτό αποτέλεσε το θλιβερό περιστατικό βίας που έγινε μεταξύ μαθητριών καθώς και η εξαγγελία απεργιακών μέτρων από την ΠΟΕΔ.
Βλέποντας τα βίντεο με το βίαιο περιστατικό πραγματικά σοκαρίστηκα. Είναι λυπηρό να βλέπεις νέα παιδιά να λύνουν τις διαφορές τους με τέτοιο τρόπο. Με μια ανασκόπηση στο διαδίκτυο διαπίστωσα ότι όλη η κοινωνία θορυβήθηκε, κάτι το οποίο σημαίνει ότι τέτοια περιστατικά είναι καταδικαστέα.
Παρόλα αυτά, σήμερα ανέμενα ότι όλοι θα βγαίναμε στους δρόμους να διαμαρτυρηθούμε ενωμένοι ως μια γροθιά και να απαιτήσουμε όλα όσα πρέπει, για να μειωθούν ή και να εξαλειφθούν τέτοια φαινόμενα, τα οποία δυστυχώς ολοένα και αυξάνονται. Αντί αυτού, για μια ακόμη φορά η κοινωνία θεωρεί υπαίτιο το σχολείο και ιδιαίτερα τους εκπαιδευτικούς.
Αυτή τη στιγμή στην παιδεία υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η παραβατικότητα. Εδώ και χρόνια αγωνιούμε ως εκπαιδευτικοί και ζητούμε στήριξη από το ΥΠΠ. Γιατί ζητούμε στήριξη; Θα σας το εξηγήσω με ένα απλό παράδειγμα: Είναι δυνατόν ένας οικοδόμος που θα αναλάβει να χτίσει ένα σπίτι να είναι και ηλεκτρολόγος και υδραυλικός και ελαιοχρωματιστής και επιπλοποιός; Η απάντηση φαντάζομαι που θα δοθεί από όλους είναι ΟΧΙ.
Κι όμως η κυπριακή κοινωνία απαιτεί από έναν εκπαιδευτικό να είναι: ψυχολόγος, νοσοκόμος, φροντιστής, εκπαιδευτικός, κοινωνικός λειτουργός. Και γιατί απαιτείται κάτι τέτοιο; Επειδή οι εκπαιδευτικοί είναι «ακριβοπληρωμένοι» και έχουν πολύμηνες διακοπές!
Ως εκπαιδευτικός δεν μπορώ να είμαι συνεχώς το εξιλαστήριο θύμα επειδή η κοινωνία θεωρεί ότι:
1. Ανήκω στην τάξη των ευνοούμενων.
2. Λόγω του μισθού έχω καταστρέψει την οικονομία του κράτους
3. Απεργώ επειδή θέλω αποφόρτιση του προγράμματος μου.
Ξέρετε τους πραγματικούς λόγους που θα κατέλθω σε απεργία;
ΑΠΕΡΓΩ γιατί νοιάζομαι πραγματικά για το δημόσιο σχολείο. ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ και πονώ τα παιδιά και θέλουν να παίρνουν όλα όσα τους αξίζουν.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί θέλω οι τεχνοκράτες να καταλάβουν ότι το ΥΠΠ είναι ένα υπουργείο με ανθρωπιστικό χαρακτήρα, γι’ αυτό και δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τους μαθητές ως αριθμούς.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί θέλω τα παιδιά από την πρώτη μέρα που έρχονται στο σχολείο, να έχουν δασκάλους.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί είναι Οκτώβριος και ακόμα γίνονται μεταθέσεις και διορισμοί.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί θέλω τα παιδιά που εντάσσονται στην Ε.Ε να τυγχάνουν ισότιμης μεταχείρισης και από την πρώτη μέρα να λαμβάνουν όλες τις θεραπείες τους (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, μουσικοθεραπευτές, φυσιοθεραπευτές, ειδικούς δασκάλους) στον χρόνο που τους αναλογεί πραγματικά.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί στα νηπιαγωγεία εδώ και χρόνια υπάρχει μια στασιμότητα.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί το ΥΠΠ δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και κρύβεται πίσω από τις εξαγγελίες καινοτομιών, αφήνοντας τα σοβαρά προβλήματα στο περιθώριο.
Και παραθέτω τα εξής ερωτήματα:
1. Είναι η έγκαιρη στελέχωση παράλογο αίτημα;
2. Η παραβατικότητα δε χρήζει άμεσης αντιμετώπισης;
3. Αν όπως κατηγορούμαι, είμαι ως εκπαιδευτικός, βολεψάκιας θα δεχόμουν να κάνω απεργίες και να χάσω λεφτά από τον μισθό μου;
ΘΕΡΜΗ ΜΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ για μια ακόμη φορά ελάτε κοντά μας! Αγωνιζόμαστε για τα παιδιά· τα παιδιά όλων. Αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και για την ασφάλεια των μαθητών. Δεν χωρούν αναβολές και εκπτώσεις στον χώρο της εκπαίδευσης.
*Εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης