Εξετάσεις GCE και κρατικά Πανεπιστήμια

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ*

Επανήλθε ξανά στην επικαιρότητα το θέμα της εισδοχής φοιτητών στα κρατικά Πανεπιστήμια, Κύπρου και ΤΕΠΑΚ, με εξετάσεις GCE. Ένα θέμα που θεωρούσαμε ως οριστικά ληγμένο αφού προ ετών ταλαιπώρησε πάλι την κοινή γνώμη. Το επανέφεραν όμως εν μιά νυχτί οι πρυτανικές αρχές των δύο Ιδρυμάτων εκδίδοντας ανακοίνωση ότι δέχονται αιτήσεις με μοναδικά προσόντα την κατοχή αυτών των πιστοποιητικών. Εύλογα δημιουργούνται διάφορα ερωτήματα:

1. Μπορεί ένα Ανώτερο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα που συντηρείται αποκλειστικά και πλουσιοπάροχα από τον κρατικό προϋπολογισμό, να παραβιάζει τόσα προκλητικά τη βασική συνταγματικά κατοχυρωμένη για όλους τους πολίτες Αρχή της Ισότητας και Ισονομίας; Να ισχύει δηλαδή άλλος τρόπος εισδοχής για τους αποφοίτους των δημοσίων σχολείων και άλλος για τους αποφοίτους των ιδιωτικών;
2. Αφού υπάρχει η σχετική νομοθεσία για τον τρόπο απόκτησης θέσης στα Πανεπιστήμια, μέσω δηλαδή των παγκυπρίων εξετάσεων, γιατί να μην εφαρμόζεται υποχρεωτικά από όλους τους μαθητές δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων; Γιατί θα πρέπει να διαχωρίζονται οι μαθητές και να γίνεται εναγώνια προσπάθεια να εξευρεθούν άλλοι τρόποι για τη μια κατηγορία και άλλοι για την άλλη; Γιατί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Οι μαθητές των δημοσίων σχολείων που δεν έχουν ίσως την οικονομική επιφάνεια ή τις πολιτικές προσβάσεις θα πρέπει να βιώνουν την αίσθηση της κατάφωρης αδικίας ή το ότι αποτελούν παιδιά ενός κατώτερου Θεού;
3. Πού αλλού ένα κρατικό εκπαιδευτικό Ίδρυμα εφαρμόζει κατά το δοκούν δικές του πρακτικές για το ποιους δέχεται ως φοιτητές του, παραβιάζοντας εξόφθαλμα Σύνταγμα και Νομοθεσία;
4. Γιατί θα πρέπει να αποδεχθούμε στα κρατικά μας Πανεπιστήμια ένα αγγλικό σύστημα εξετάσεων, όπως τα GCE, για σκοπούς πρόσβασης; Πού αλλού στον κόσμο κρατικά Ιδρύματα έχουν ξεχωριστούς τρόπους πρόσβασης για τους μαθητές των σχολείων της χώρας τους; Αντιλαμβάνομαι πως πλείστοι εξ αυτών είναι αγγλοθρεμμένοι και μονίμως αλληθωρίζοντες προς την Γηραιά Αλβιώνα, πολιτικά, οικονομικά, εκπαιδευτικά κ.λπ., αλλά τις ιδεοληψίες τους δεν μπορούν να μας τις μεταφέρουν για να τις εφαρμόσουμε ως πρακτική στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
5. Με αυτή τη λογική θα μπορούσε να ερχόταν και το ίδιο το κράτος και να οργάνωνε τις εξετάσεις εισδοχής στη δημόσια υπηρεσία αναλόγως το που αποφοίτησε κάποιος. Να εξαγγέλλει για παράδειγμα άλλες εξετάσεις για τους αποφοίτους των ελληνικών Πανεπιστημίων, άλλες για των αγγλικών, άλλες για των γαλλικών κοκ.

Ας αφήσουν λοιπόν οι Πρυτανείες των κρατικών μας Πανεπιστημίων τα εύκολα και παχιά λόγια και τις ανυπόστατες κατηγορίες και υβρισίες που εκτοξεύουν σε όσους διαφωνούν με πρακτικές κατάφωρα άδικες και δόλιες που δρομολογούν κι ας επικεντρωθούν στο να προσφέρουν γνώση, έρευνα αλλά και δημιουργικές και εμπεριστατωμένες παρεμβάσεις στο κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου. Δεν μπορεί ο μόνος λόγος που απασχολούν την κοινή γνώμη τα τελευταία χρόνια οι ηγεσίες των Πανεπιστημίων Κύπρου και ΤΕΠΑΚ να είναι τα σκάνδαλα, οι ατασθαλίες και πρακτικές αδικίας και παραβίασης του Συντάγματος αντί ο δημιουργικός λόγος και η παροχή τεχνογνωσίας για υπέρβαση της κρίσης των θεσμών και αξιών που έχουμε βυθιστεί.
*Γενικός Αντιπρόσωπος ΟΕΛΜΕΚ – ¨ΑΛΛΑΓΗ¨