Εκσυγχρονισμός ή οπισθοδρόμηση;

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*

Η κυβέρνηση πιέζει τη βουλή να ψηφίσει νόμο για σύνδεση των μισθών του δημόσιου τομέα με τη διακύμανση του ΑΕΠ. Χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο εκσυγχρονιστικό ενώ πρόκειται περί νομοθετικής κατάργησης – κατεδάφισης του δικαιώματος των συντεχνιών να διαπραγματεύονται ελεύθερα τη συλλογική σύμβαση των μελών τους. Ο Υφυπουργός κ. Πετρίδης ασκώντας ψυχολογική πίεση στα κόμματα αναφέρει ότι αν δεν ψηφιστεί το νομοσχέδιο το κράτος μακροπρόθεσμα θα καταρρεύσει οικονομικά, λόγω ανεξέλεγκτων προσλήψεων και αυξήσεων μισθών. Μήπως η ΠΑΣΥΔΥ η «συντεχνία φάντασμα» θα νεκραναστηθεί και θα διεκδικήσει αυξήσεις και προσλήψεις; Δεν είναι άραγε η κυβέρνηση υπεύθυνη για τον αριθμό αυτών που διορίζονται; Γιατί επιδιώκεται το φόρτωμα στους υπαλλήλους μιας ευθύνης που δεν τους ανήκει;

Αποκοπές προσαύξησης για τους υπαλλήλους και όχι για τους αξιωματούχους

Πρόκειται για ετεροβαρές νομοσχέδιο που αφήνει στο απυρόβλητο τους αξιωματούχους και πλήττει τους υπαλλήλους.

1. Οι μισθοί των αξιωματούχων (Βουλευτών, υπουργών, επιτρόπων, δικαστών κλπ ) είναι ψηλοί και πάγιοι, δηλαδή οι δικαιούχοι παίρνουν από την πρώτη μέρα του διορισμού τους το μέγιστο μισθό, χωρίς να περιμένουν την ετήσια προσαύξηση για να αυξήσουν τις απολαβές τους.
2. Οι μισθοί των υπαλλήλων στην αρχή της σταδιοδρομίας τους είναι χαμηλοί και με την πάροδο των ετών αυξάνονται με την παραχώρηση των ετησίων προσαυξήσεων, μέχρι να φθάσουν στην κορυφή της κλίμακας τους.

Η σύνδεση της παροχής προσαύξησης με την αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ επηρεάζει μόνο τους υπαλλήλους, που σε περίπτωση στασιμότητας ή πτώσης του ΑΕΠ χάνουν την προσαύξηση τους, ενώ οι αξιωματούχοι, πού είναι κατά τεκμήριο υψηλόμισθοι, και αμείβονται  περισσότερο  δεν έχουν να χάσουν οτιδήποτε.

Κατάργηση της αξιοκρατίας

Το νομοσχέδιο διαλύει την αξιοκρατία αφού κριτήριο της παροχής προσαύξησης δεν είναι η απόδοση του υπαλλήλου, αλλά η οικονομική κατάσταση της χώρας. Το ακόλουθο παράδειγμα είναι ενδεικτικό:

Ας υποθέσουμε ότι μια χρονιά κάποιος υπάλληλος αξιολογείται ως εξαίρετος, όμως το ονομαστικό ΑΕΠ παρουσιάζει πτώση. Παρά την άριστη απόδοση ο υπάλληλος δεν θα πάρει προσαύξηση. Αν όμως σε μια άλλη χρονιά κάποιος κριθεί απλώς καλός και το ΑΕΠ αυξηθεί θα πάρει προσαύξηση. Ο καλός παίρνει προσαύξηση και ο εξαίρετος όχι. Είναι αυτό αξιοκρατία;

Εισαγωγή ευνοιοκρατίας από το παράθυρο.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να συνδέσει την αύξηση του μισθολογίου [ όχι των μισθών ] με το ΑΕΠ. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι το 2017 το ΑΕΠ αυξηθεί κατά 2,5%. Αυτό οδηγεί σε δύο πιθανές εκδοχές:

1. Είτε το 2018 οι υπάλληλοι θα πάρουν συνολική αύξηση μισθών (ΑΤΑ, προσαυξήσεις, ) 2,5%
2. Είτε το 2018 θα αυξηθεί ανάλογα ο αριθμός των υπαλλήλων  και οι  υφιστάμενοι υπάλληλοι δεν θα πάρουν αύξηση. Ποια από τις δύο λύσεις νομίζετε ότι θα επιλέξει η κυβέρνηση δεδομένου ότι το 2018 θα έχουμε προεδρικές εκλογές;

Διχοτόμηση .. της ΑΤΑ

Το κυβερνητικό νομοσχέδιο προνοεί παροχή  μόνο του 50% της ΑΤΑ, μια φορά το χρόνο και υπό προϋποθέσεις. Έτσι κάθε φορά που η ακρίβεια θα σου παίρνει 10 ευρώ από τον μηνιαίο μισθό η κυβέρνηση ως καλός εργοδότης θα σου δίνει πίσω τα πέντε με.. ένα χρόνο  καθυστέρηση και υπό την αίρεση της ανάλογης αύξησης του ΑΕΠ. Αν κάποιοι όλα αυτά τα λένε εκσυγχρονισμό εγώ το ονομάζω.. οπισθοδρόμηση.

Υστερόγραφο

Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες περί παροχής προσαύξησης το 2017 υπάρχουν περιπτώσεις συναδέλφων που προήχθησαν τη διετία 2012-13 που θα πάρουν μόνο μικρό κλάσμα της  ετήσιας προσαύξησης τη νέα χρονιά. Τα σχετικά στοιχεία είναι στη διάθεση της συντεχνίας για να κάνει τα αναγκαία διαβήματα. Θα ενδιαφερθούν άραγε ή  δεν θα κάνουν τίποτε;

*ΒΓΓ ΑΚΙΔΑ 2014-17