ΤΗΣ ΛΟΥΚΙΑΣ ΣΕΡΓΙΟΥ*
Στη σημερινή παγκόσμια οικονομία, η επιτυχία σε καινοτόμους τομείς είναι καθοριστικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης και την ικανότητα δημιουργίας θέσεων εργασίας κατά τις επόμενες δεκαετίες. Η δημιουργία και η πλήρωση των θέσεων απασχόλησης απαιτεί άτομα με υψηλή εξειδίκευση που μπορούν να ανταποκριθούν στις ευκαιρίες και τις απαιτήσεις της σύγχρονης οικονομίας (CEDEFOP, 2010).
Παρ 'όλα αυτά, σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπάρχει μια διαφορετική εικόνα του τρόπου με τον οποίο όπως όλα τα κράτη μέλη, και τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, προάγουν την ποιότητα στη διδασκαλία και τη μάθηση. Αυτές οι πολιτικές και πρωτοβουλίες κυμαίνονται από εθνικές στρατηγικές και προγράμματα, θεσμικές αποστολές, κατάρτιση εκπαιδευτικών και κέντρα αριστείας στη διδασκαλία, συμπεριλαμβανομένης της παιδαγωγικής έρευνας.
Τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να καθορίσουν τους στόχους διδασκαλίας και μάθησης σχετικά με τα προγράμματα σπουδών τους και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να υλοποιηθούν και να αξιολογηθούν. Αυτό μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για την ανάπτυξη ενός συστήματος διαχείρισης ποιότητας το οποίο αφορά ολόκληρο το ίδρυμα, από το διοικητικό συμβούλιο έως τους καθηγητές, τους σπουδαστές και τη διοίκηση.
Πολλές πρακτικές στα πανεπιστήμια μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες των αποφοίτων να βρουν εργασία αμέσως μετά την αποφοίτησή τους. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν την ενσωμάτωση της πρακτικής κατάρτισης σε προγράμματα σπουδών (European Commission/Eurydice, 2014). Τα στοιχεία τόσο από τις ευρωπαϊκές συγκριτικές μελέτες όσο και από τις εθνικές εκθέσεις δείχνουν ότι οι φοιτητές που συμμετείχαν στην πρακτική άσκηση πριν από την αποφοίτησή τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρουν δουλειά σε αντίθεση με αυτούς χωρίς σχετική εργασιακή εμπειρία (Blackwell et al., 2001, Garrouste and Rodrigues, 2012, Mason, Williams and Cranmer, 2009).
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οδηγία 2005/36/ΕΚ σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων ρυθμίζει την ενσωμάτωση της πρακτικής κατάρτισης σε ορισμένα επαγγελματικά προγράμματα σπουδών. Στην πλειονότητα των χωρών, η συμμετοχή στην πρακτική άσκηση απαιτείται για τέτοιους τίτλους σπουδών.
Αναμφισβήτητα, δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα διασφάλισης της ποιότητας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στην Ευρώπη έχουμε τα ευρωπαϊκά πρότυπα και κατευθυντήριες γραμμές ως ένα γενικό κοινό πλαίσιο για τις υπογράφουσες χώρες της Μπολόνια για τη διασφάλιση της ποιότητας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η σπουδαιότητα των οποίων δεν πρέπει να υπερβαίνει ούτε να υποτιμάται (Szanto, 2008).
Ως αποτέλεσμα της διαδικασίας της Μπολόνια και άλλων παγκόσμιων εξελίξεων στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το ζήτημα της ποιότητας έχει αποκτήσει βασική σημασία και ως εκ τούτου τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης καλούνται να ενσωματώσουν την ποιότητα της κουλτούρας στην παροχή εκπαίδευσης.
Η ενσωμάτωση της ποιοτικής κουλτούρας είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση έναντι των ελάχιστων ποιοτικών προτύπων, για ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προσόντα. Ορισμένα κράτη μέλη και ορισμένα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχουν λάβει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτού του στόχου και θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μέσο για την εξάλειψη των τεράστιων ανισοτήτων στα εκπαιδευτικά αποτελέσματα.
Συγκεκριμένα, πολλές μελέτες υποστηρίζουν ότι η ευρωπαϊκή συνεργασία για την προώθηση της ανταλλαγής ορθών πρακτικών μεταξύ των κυβερνήσεων και των ενδιαφερομένων, συνέβαλε στην ενίσχυση της συνολικής ποιότητας και των επιδόσεων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ε.Ε (European Commission Report, 2016).
Κλείνοντας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να υποστηρίξει τη δημιουργία μιας Ακαδημίας διδασκαλίας και μάθησης υπό την καθοδήγηση των ενδιαφερομένων μερών, αξιοποιώντας τις υπάρχουσες συμφωνίες και συνεργασίες για τη στήριξη των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
* Επίκουρη Καθηγήτρια Λογιστικής
Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, P.A. College
