Ελένη Θεοχάρους: Είμαστε διατεθειμένοι να διδάξουμε άνευ αμοιβής στην Ιατρική Σχολή του Παν. Κύπρου


«Είναι ξεκάθαρο ότι «οικονομικά κέρδη» από τη λειτουργία της Ιατρικής Σχολής και η ανακούφιση των δημοσίων οικονομικών από αναστροφή του ρεύματος εκροής ασθενών προς το εξωτερικό, που δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μετά την πάροδο πενταετίας τουλάχιστον, όταν επισυμβεί, θα αποτελέσει  μια δραματική τομή στην κοινωνία μας και στην ανάπτυξή της».

Αυτό επισημαίνει σε συνέντευξή της στο Paideia-News η Ευρωβουλευτής Δρ. Ελένη Θεοχάρους σχετικά με την έναρξη της λειτουργίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου.

H Κυβέρνηση δεν μπορεί να οχυρωθεί πίσω από λάθη της προηγούμενης Κυβέρνησης

ΕΡ: Ξεκινά ο πρώτος χρόνος λειτουργίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ποια είναι η δική σας συμβουλή για την καλύτερη λειτουργία της Σχολής;

ΑΠ: Ευθύς εξ αρχής πρέπει να τεθούν αυστηροί όροι λειτουργίας της Ιατρικής Σχολής, να μη γίνουν εκπτώσεις στους κανονισμούς λειτουργίαs, η ύλη να είναι προσαρμοσμένη στις σύγχρονες εκπαιδευτικές απαιτήσεις. Η Σχολή οφείλει να αποσκοπεί στην εκπαίδευση φωτισμένων γιατρών που θα είναι αφοσιωμένοι στην επιστήμη. Δεν πρέπει να τεθούν μαξιμαλιστικοί στόχοι όσον αφορά την κτιριακή υποδομή, τις πολυτελείς εγκαταστάσεις, τα πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια, αλλά να δοθεί βάρος στο ανθρώπινο δυναμικό. Σ’ αυτούς που θα διδάσκουν και σ’ αυτούς που θα εκπαιδεύονται.  Μια άριστη Ιατρική Σχολή μπορεί να λειτουργήσει για δέκα και περισσότερα χρόνια με ότι έχουμε ήδη στην Κύπρο. Μας λείπει ένα εργαστήριο Ανατομίας.

Αλλά είναι πρόβλημα που λύνεται. Άλλωστε,  υπάρχει η υποδομή στο Πανεπιστήμιο για την λειτουργία του προκλινικού τμήματος, και αμέσως  οφείλει το Πανεπιστήμιο να προβεί πάραυτα σε συμφωνία συνεργασίας με τα μεγάλα νοσοκομεία της Κύπρου, κρατικά και ιδιωτικά με στόχο την εκπαίδευση στoν κλινικό τομέα. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε ένα ελάχιστο αριθμό κονδυλίων για την λειτουργία της Σχολής και παράλληλα,  οι καθηγητές θα πρέπει να αφοσιωθούν στην εκπαίδευση και όχι στην εμπορική ιατρική. Βεβαίως και το κράτος οφείλει να τηρήσει τις δεσμεύσεις του, η δε Κυβέρνηση δεν μπορεί να οχυρωθεί πίσω από λάθη της προηγούμενης Κυβέρνησης. 

Τεράστιο προτέρημα να είναι οι πρώτοι φοιτητές και οι πρώτοι απόφοιτοι της Σχολής

ΕΡ: Τι συμβουλή θα δίνατε στους καινούργιους φοιτητές της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κύπρου;

ΑΠ: Να αγαπήσουν την Σχολή, να προσμετρήσουν το τεράστιο προτέρημα, να είναι οι πρώτοι φοιτητές και οι πρώτοι απόφοιτοι της Σχολής και να διαβάζουν. Να  μελετούν ό,τι σχετίζεται με την επιστήμη. Στα Ελληνικά, αλλά και σε άλλες γλώσσες. Τίποτε δεν πάει χαμένο, όλα αποδεικνύονται  χρήσιμα  κάποια στιγμή. Και να μην ακούνε όσους τους λένε πως η Σχολή στο ξεκίνημα της, μπορεί να αποτύχει ή ότι  δε θα βγάζει καλούς γιατρούς κλπ. Από τους ίδιους εξαρτάται αν θα είναι καλοί γιατροί.

Ο καλός γιατρός γίνεται πάνω από το ανθρώπινο σώμα

ΕΡ: Ποια είναι τα συστατικά της επιτυχίας μιας Ιατρικής Σχολής;

ΑΠ: Δεν υπάρχει συνταγή. Γενικά πιστεύω πως μια Ιατρική Σχολή πρέπει να είναι αυστηρή και να διδάσκει στον φοιτητή τη διαγνωστική και θεραπευτική σκέψη οικοδομώντας επάνω σε καθοριστική μελέτη του ασθενούς και την αξιολόγηση των συμπτωμάτων. Ο καλός γιατρός γίνεται πάνω από το ανθρώπινο σώμα κι όχι επάνω στην οθόνη του υπολογιστή. Άλλωστε οι μεγαλύτεροι γιατροί του κόσμου δεν γνώριζαν τι είναι ο υπολογιστής.  Οι δάσκαλοι πρέπει να μάθουν τους φοιτητές μας  να στηρίζονται  στην κλινική προσέγγιση του ασθενούς, την προσεκτική παρατήρηση, την ψηλάφηση, την ακρόαση, την καθ’ όλα διαγνωστική προσέγγιση. Να μη χρειάζονται παρά ελάχιστες εργαστηριακές εξετάσεις για να βγάζουν την πρώτη διάγνωση. Στην συνέχεια, και σταδιακά θα οικοδομηθεί η περαιτέρω ιατρική έρευνα και θα καταξιωθεί συν τω χρόνω η Σχολή μας.

«Οικονομικά κέρδη» από τη λειτουργία της σχολής

ΕΡ: Μπορεί πληθυσμιακά η Κύπρος να στηρίξει την ίδρυση μιας τέτοιας σχολής ή θα είναι μια ακόμα σχολή που θα παράγει άνεργους επιστήμονες;

ΑΠ: Η Ιατρική Σχολή, δε γίνεται για να παράγει μαζικά γιατρούς. Ή μάλλον, δε γίνεται μόνο για να παράγει γιατρούς. Η Ιατρική Σχολή έχει πάντα στόχο να συνιστά ένα καμίνι παραγωγής έρευνας, ιατρικής επιστημονικής σκέψης. Αποτελεί τον πυρήνα αναβάθμισης των ιατρικών συστημάτων, της αύξησης της εμπιστοσύνης των ασθενών στο σύστημα, τον μαγνήτη προσέγγισης ασθενών από το εξωτερικό.

Λένε, αν χρειαζόμαστε δέκα γιατρούς τον χρόνο, θα δίνουμε δέκα υποτροφίες για πανεπιστήμια του εξωτερικού, που είναι πολύ πιο φθηνή μέθοδος, και θα τους έχουμε. Αυτό είναι σκοταδισμός.  Κανένας νέος που θέλει να σπουδάσει ιατρική δεν πρόκειται να σταματήσει να θέλει να γίνει γιατρός  επειδή το επιτόπιο Πανεπιστήμιο, δεν του προσφέρει αυτή τη δυνατότητα. Και πολλοί νέοι που διαπρέπουν δεν είναι ανάμεσα στους πρώτους δέκα που παίρνουν τις υποτροφίες. Και κανείς δε δεσμεύει το κράτος ή την πολιτεία να απορροφά όλους τους αποφοίτους μιας σχολής. Μπορούν να εκστρατεύσουν ανά τον κόσμο και να κατακτήσουν την επιστήμη.

Να σας πω και το άλλο. Η Μάλτα, ένα μικρότερο κράτος από εμάς με το μισό πληθυσμό περηφανεύεται για την καλύτερη ή ίσως μια από τα καλύτερες ιατρικές σχολές της Ευρώπης. Μια ανάλογη σχολή στην Κύπρο θα αποτελεί πόλο έλξης πολλών φοιτητών από την περιοχή μας. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι «οικονομικά κέρδη» από τη λειτουργία της Σχολής και η ανακούφιση των δημοσίων οικονομικών από αναστροφή του ρεύματος εκροής ασθενών προς το εξωτερικό, που δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μετά την πάροδο πενταετίας τουλάχιστον, όταν επισυμβεί, θα αποτελέσει  μια δραματική τομή στην κοινωνία μας και στην ανάπτυξή της. Ερευνητικά κονδύλια, προσδοκούμε ότι θα αρχίσουν να στηρίζουν τη Σχολή ευθύς εξ’ αρχής.

Τρεις ιατρικές σχολές είναι υπερβολή, αλλά ο επιστημονικός ανταγωνισμός θα δώσει λύση

ΕΡ: Εκτός από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου λειτουργεί η Ιατρική του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, ενώ λειτουργεί από φέτος και η Ιατρική του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Πώς βλέπετε τη  λειτουργία των τριών Σχολών στην Κύπρο;

ΑΠ: Ναι, τρεις ιατρικές σχολές είναι υπερβολή. Αλλά βεβαίως, ο επιστημονικός ανταγωνισμός θα δώσει λύση. Βεβαίως, οι ιδιωτικές ιατρικές σχολές μπορεί να προσελκύουν φοιτητές από άλλα μέρη του πλανήτη, ωστόσο, τίθεται σοβαρά ένα πρόβλημα κλινικής εκπαίδευσης όλων αυτών των παιδιών, ειδικά αν δεν μιλούν τα ελληνικά για να μπορούν να έχουν προσπέλαση στην μεγίστη πλειοψηφία των ασθενών. Πιστεύω πως, οι ξένοι φοιτητές πρέπει να διδάσκονται εντατικά την Ελληνική για να μπορούν να συνεννοούνται με τους ασθενείς και το προσωπικό. Όπως συμβαίνει και με τους αλλοδαπούς νοσηλευτές.

Δαπάνη 6-7 εκατομμυρίων για τα έξοδα λειτουργίας κάθε έτους

ΕΡ: Λέγεται ότι τα έξοδα για την ίδρυση και λειτουργία της Σχολής ισούνται σχεδόν με τα έξοδα ενός ολόκληρου Πανεπιστημίου. Εσείς τι απαντάτε σε αυτό το δίλημμα;

ΑΠ: Υπάρχει η δέσμευση του Πρυτάνεως ότι τα καθ έκαστον έτος έξοδα λειτουργίας δε θα υπερβαίνουν τα 6-7 εκατομμύρια, μεγάλο μέρος των οποίων θα καλύπτεται από δίδακτρα αλλοδαπών φοιτητών. Βεβαίως, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι με το κράτος ευρισκόμενο στα όρια της διάλυσης και της οικονομικής κατάρρευσης, δεν είναι δυνατόν να δαπανώνται αλόγιστα 100 εκατομμύρια και πλέον για τη λειτουργία μιας  νέας πανεπιστημιακής σχολής,  όποια και αν είναι αυτή. Πλην όμως, τούτο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα διότι τα έξοδα λειτουργίας της Σχολής κατά το πρώτο έτος δε θα υπερβαίνουν τα 2, 5 εκατ., από τα οποία το 1,5  θα διατεθεί για την αναβάθμιση των κτιριακών εγκαταστάσεων της νυν Νοσηλευτικής Σχολής.  Ακολούθως άλλα 2,5 εκατομμύρια  θα απαιτηθούν για το ακαδημαϊκό έτος 2014-2015 και άλλα τόσα για το επόμενο. Ακόμη και τώρα που λέγονται αυτά, υπάρχει πρόθεση του Πανεπιστημίου να μειώσει ακόμη περισσότερο τα έξοδα της Σχολής.

ΕΡ: Θα επηρεαστεί  η Ιατρική  Σχολή από την προσπάθεια  οικονομικής περισυλλογής με την μείωση του προϋπολογισμού του Πανεπιστημίου Κύπρου; 

ΑΠ: Ελπίζω πως όχι. Όταν λέμε ότι επενδύουμε στη γνώση δεν σημαίνει ότι πρέπει να οδηγούμεθα στην απόγνωση. Και όπως κάνουμε επενδύσεις σε άλλους τομείς, περιμένοντας οικονομική ανάκαμψη, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και στον τομέα της Παιδείας.

«Τόσον εγώ όσο και άλλοι φίλοι, είμαστε διατεθειμένοι να διδάξουμε άνευ αμοιβής»

8. ΕΡ: Λόγω της κρίσης μπορεί η Ιατρική Σχολή της Κύπρου να φέρει γνωστούς καθηγητές για να διδάξουν;

ΑΠ: Ελπίζω και πιστεύω ότι θα προσελκύσει φωτισμένους επιστήμονες που δεν θα έχουν ως μοναδικό κίνητρο την οικονομική τους αποζημίωση. Τόσον εγώ όσο και άλλοι φίλοι, είμαστε διατεθειμένοι να διδάξουμε άνευ αμοιβής.

 

Πρόνοια απορρόφησης των φοιτητών από τις ιατρικές σχολές της Ελλάδας

ΕΡ: Παρατηρείται ένας ενδοιασμός  από τους άριστους απόφοιτους των λυκείων μας να επιλέξουν την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου και επιλέγουν Ελλάδα ή άλλες χώρες στο εξωτερικό για τις σπουδές τους. Είναι ή όχι φυσιολογικό;

ΑΠ: Απόλυτα φυσιολογικό, διότι όλοι πάντα έχουμε φοβίες όταν πρόκειται να κάνουμε κάτι πάρα πολύ σοβαρό σε ένα ίδρυμα που βρίσκεται στο αρχικό του στάδιο. Νομίζω, η διαβεβαίωση πως, αν ο μη γένοιτο, κάτι δεν δουλέψει, ή αν κάτι πάει στραβά, ή αν άλλοι παράγοντες και τυχαία εμπόδια,  «καταργήσουν»  τη Σχολή, ή αναστείλουν την λειτουργία της,  θα υπάρξει πρόνοια απορρόφησης  όλων των φοιτητών μας από τις  επτά ιατρικές σχολές της Ελλάδας. Νομίζω ότι έτσι θα διασφαλιστούν τα εχέγγυα που χρειάζονται τα παιδιά για να ξε-φοβηθούν και να τολμήσουν.

Δεν μπορούσε να μη λειτουργήσει φέτος η Ιατρική Σχολή

ΕΡ: Εσείς θα προτείνατε την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου  τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της και γιατί;

ΑΠ: Βεβαίως, θα την πρότεινα για τους λόγους που σας ανέλυσα ήδη.  Αλλά, η λειτουργία της Ιατρικής, αφορά  και την αξιοπιστία του κράτους στο σύνολό του. Και την στάση του απέναντι στην νέα γενιά και δεν μπορεί να τεθεί σε οικονομική και μόνο βάση, με επίκληση της δεινής κατάσταση της οικονομίας μας. Και μάλιστα κάτω από το πρίσμα του μεγεθυντικού φακού μιας καθ’ υπερβολήν αντιπαλότητας  με τα δημόσια ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Σκοπός μου τώρα  δεν είναι να πείσω για την αναγκαιότητα ίδρυσης και λειτουργίας Ιατρικής Σχολή στο νησί μας, άλλωστε τούτο το έχω πράξει με δεκάδες άρθρα που δημοσίευσα κατά καιρούς στις εφημερίδες μας εδώ και μία εικοσαετία. Στόχος μου είναι να πείσω πως δεν μπορούσε να μη λειτουργήσει φέτος η Ιατρική. Πριν δύο χρόνια, έστω και με λειψά οικονομικά δεδομένα διαθέσιμα , είχα συμβουλεύσει να περιμένουμε λίγο ακόμα. Αλλά από την στιγμή που προκηρύχθηκαν οι εισαγωγικές εξετάσεις δεν μπορούσε να υπάρξει αναβολή.

Χρειάζονται να αλλάξουν αρκετά στον τρόπο λειτουργίας των νοσοκομείων

ΕΡ: Η νομοθεσία είναι κατάλληλα εκσυγχρονισμένη για την ίδρυση και λειτουργία μιας τέτοιας σχολής ή είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει;

ΑΠ: Χρειάζονται να αλλάξουν αρκετά στον τρόπο λειτουργίας των νοσοκομείων. Φυσικά και όποιο άλλο νομικό κώλυμα ή κενό υπάρξει, θα πρέπει να διαφοροποιηθεί. Υποψιάζομαι κάποια κενά, ειδικά σε θέματα βιοηθικής, αλλά θα τα επιλύσουμε.




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










303