Εμπειρίες στη Σχολή Μοριακής Ιατρικής Κύπρου: Τα τρία C της επιτυχίας στο FameLab


ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΠΕΧΛΙΒΑΝΙΔΟΥ*

Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018, έκανα το μάστερ μου  πάνω στην Ιατρική Γενετική το οποίο είχε σχέση με την Επιληψία. Τα πειράματά μου έλαβαν χώρα στα εργαστήρια της Νευρολογικής Κλινικής Β, όπου και συνεχίζω το διδακτορικό μου υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Σάββα Παπακώστα και της Supervisor μου, Δρος Ιωάννας Κουσιάππα.
Πρόσφατα έλαβα μέρος στο FameLab, το οποίο είναι ένας παγκόσμιος διαγωνισμός επικοινωνίας και μετάδοσης της επιστήμης, όπου οι διαγωνιζόμενοι πρέπει  να παρουσιάσουν ένα οποιοδήποτε έγκυρο επιστημονικό θέμα της επιθυμίας τους μέσα σε 3 λεπτά. Σκοπός του διαγωνισμού είναι η διάδοση της επιστήμης με τρόπο απλό, ξεκάθαρο και κατανοητό προς το ευρύ κοινό. Η πρώτη ημιτελική φάση του διαγωνισμού έγινε στις 19 Απριλίου στο χώρο του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Από τους 13 συμμετέχοντες περάσαμε δέκα στην τελευταία φάση του διαγωνισμού, τον τελικό της Κύπρου, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στις 15 Μαΐου στις εγκαταστάσεις του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου. Ο/Η διαγωνιζόμενος/διαγωνιζόμενη που κατέκτησε την πρώτη θέση θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στην παγκόσμια φάση του FameLab που θα πραγματοποιηθεί αρχές Ιουνίου στην Αγγλία.  
Στην φάση του ημιτελικού παρουσίασα το θέμα με τίτλο: O εγκέφαλός μας είναι πλαστικός! Ήθελα να μεταφέρω στο κοινό την ιδιαίτερη ικανότητα της λεγόμενης νευρωνικής πλαστικότητας του εγκεφάλου μας να τροποποιεί τη δομή και τη λειτουργία του με σκοπό να προσαρμοστεί σε διάφορες καταστάσεις. Ένα καθημερινό παράδειγμα είναι η εκμάθηση μιας δραστηριότητας όπως το πλέξιμο, μέσα από την επαναλαμβανόμενη πρακτική εξάσκηση. Ένα δεύτερο παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει η προσαρμοστικότητα της κίνησής μας και ομιλίας μας μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, όπου ο εγκέφαλος μας έχει την ικανότητα να μεταφέρει μια συγκεκριμένη δραστηριότητα από την ανατομικά και συνάμα λειτουργικά τραυματισμένη περιοχή, σε μια άλλη διαφορετική ανατομική περιοχή, η οποία με αυτό τον τρόπο αποκτά μια νέα επιπρόσθετη λειτουργική ταυτότητα. 
Το θέμα μου στην τελική φάση είχε τον ακόλουθο τίτλo: Εντερικό μικροβίωμα εναντίον ανθρώπινου εγκεφάλου. Έκανα λόγο για τη σύνδεση και την επικοινωνία που υπάρχει ανάμεσα στη μικροβιακή χλωρίδα του εντερικού μας συστήματος και του εγκεφάλου μας και πως η διατάραξη της ισορροπίας αυτής είτε μέσω της ελάττωσης είτε μέσω της διαφοροποίησης ορισμένων εντερικών βακτηρίων και μυκητών, μπορεί να έχει επίδραση στον τρόπο που επικοινωνούν οι νευρώνες οδηγώντας σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις όπως η κατάθλιψη  και  ο νευροεκφυλισμός. 
Διάλεξα αυτά τα δύο θέματα επειδή μου αρέσουν και μπορούν να έχουν μία σύνδεση (πιο μελλοντική) με το θέμα του διδακτορικού μου. Ανήκουν μέσα στα ερευνητικά μου ενδιαφέροντα που θέλω να διερευνήσω επαγγελματικά αν μου δοθεί η ευκαιρία. Και αν δεν μου δοθεί? Θα προσπαθήσω να δημιουργήσω εγώ τις κατάλληλες συνθήκες! 
Η 2η θέση είναι μια νίκη που δεν περίμενα. Είμαι πολύ χαρούμενη και περήφανη διότι απέδειξα στον εαυτό μου ότι όλα είναι δυνατά  αρκεί να το θέλει κάποιος πολύ και να αγαπάει αυτό που κάνει. Μου αρέσει να μαθαίνω αλλά πιο πολύ μου αρέσει να μοιράζομαι αυτά που μαθαίνω με τους ανθρώπους, και μελλοντικά θα ήθελα να συνδυάσω αυτό το πάθος με το επάγγελμά μου ώστε να μπορέσω κάποια στιγμή να διδάξω. Αυτός ο διαγωνισμός μού έδωσε την πίστη και την πεποίθηση πως ίσως και να έχω την ικανότητα μετάδοσης της γνώσης. Το διασκέδασα και μου έδωσε μια γενικότερη αισιοδοξία, ελπίδα και έμπνευση για να συνεχίσω να δραστηριοποιούμαι με την έρευνα και κουράγιο για να συνεχίσω ακόμα πιο δυναμικά με το διδακτορικό μου. Ήταν μια αναγνώριση και μια ώθηση για να μην τα παρατήσω ποτέ, ακόμα κι αν φοβάμαι. Ήταν και είναι μια απόδειξη πως πολλές φορές αυτό που μας αρέσει και θέλουμε να κάνουμε ίσως να είναι, η μάλλον να νομίζουμε πως είναι δύσκολο και τρομακτικό, όμως με πείσμα, υπομονή και θέληση μπορούμε να υπερνικήσουμε τους φόβους μας και να το διεκδικήσουμε και τελικά να το καταφέρουμε!
Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού και κυρίως λίγο πριν ανέβω στη σκηνή υπήρξα αρκετά αγχωμένη, όμως αυτό που με καθοδήγησε ήταν η ψυχραιμία μου και η επιθυμία μου να μοιραστώ με τον κόσμο το επιστημονικό θέμα που είχα επιλέξει και προετοιμάσει να παρουσιάσω. Μέσα από την πρακτική εξάσκηση και τις επαναλήψεις, η αυτοπεποίθησή μου αυξήθηκε και φυσικά βελτιώθηκε και ο τρόπος που παρουσίαζα και αλληλοεπιδρούσα με το κοινό κατά τη διάρκεια των 3 λεπτών πάνω στη σκηνή. Είχα κίνητρο, και γι’ αυτό είχα και τα ανάλογα αποτελέσματα.  
Ο λόγος που με κινητοποίησε να δηλώσω συμμετοχή στο FameLab είναι η αγάπη και ο ενθουσιασμός που τρέφω για την επικοινωνία και τη διάδοση της επιστήμης και της γνώσης στο ευρύ κοινό. Καθώς συμπλήρωνα την αίτηση συμμετοχής μου, οι στόχοι που είχα μέσα στο μυαλό μου ήταν να καλλιεργήσω την ικανότητά μου να δίνω ομιλίες μπροστά σε ένα μεγάλο κοινό καθώς και να γνωρίσω νέους φίλους- ερευνητές που να μοιράζονται την ίδια αγάπη για τη μετάδοση της επιστήμης, όπως εγώ. Επίσης, ήθελα να αντιμετωπίσω το φόβο της ‘έκθεσης’ μπροστά σε άγνωστο κόσμο και νομίζω πως τα κατάφερα!
Το FameLab είναι ένα μικρό ταξίδι που έχει να προσφέρει πολλές ξεχωριστές εμπειρίες στους διαγωνιζόμενους όπως το να μοιραστούν με τον κόσμο τα επιστημονικά τους ενδιαφέροντα, να αποκτήσουν νέους φίλους, να δικτυωθούν και να δημιουργήσουν όμορφες αναμνήσεις. Όσον αφορά τους φοιτητές που σκέφτονται να λάβουν μέρος στο επόμενο FameLab, αυτό που χρειάζεται να έχουν υπόψιν τους είναι τα “3 C” του συγκεκριμένου διαγωνισμού:                                                                                                

  • Content, η αλλιώς το κείμενο το οποίο πρέπει να απαρτίζεται από αρχή, μέση και τέλος. 
  • Clarity, η γνωστή σαφήνεια.                                                                                  
  • Charisma, το χάρισμα, το ταλέντο δηλαδή της μετάδοσης.  

Με βάση τα παραπάνω κριτήρια πορεύθηκα και εγώ και φυσικά το πιο σημαντικό ήταν πως μέσα από το δημιουργικό άγχος, κατάφερα να βρω τον εαυτό μου, κάτι το οποίο θεωρώ πως είναι δυνατόν να συμβεί και στους επόμενους διαγωνιζόμενους. Τέλος, η πιο σημαντική συμβουλή πέραν της πρακτικής εξάσκησης και της αναζήτησης της ταυτότητάς τους, προτείνω σε όλους τους φοιτητές να το τολμήσουν, να λάβουν μέρος και να απολαύσουν όλη τη διαδικασία ακόμα και αν φοβούνται γιατί στο τέλος όλοι είναι νικητές!

*Διδακτορική φοιτήτρια Σχολής Μοριακής Ιατρικής Κύπρου
Νευρολογική Κλινική Β




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










543