Το Δικηγορικό Γραφείο Ανδρέα Σ. Αγγελίδη έστειλε στον πρόεδρο του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κύπρου την ακόλουθη επιστολή, με αντίγραφο στον κ. Μιχάλη Πιερή και στο Paideia News.
Πρόεδρο
Συμβουλίου Πανεπιστημίου Κύπρου
Λευκωσία
ΦΑΞ: 22-894470
Ημερ.: 22.11.2017
Κύριε,
Θέμα: Α.Ε. 139/11 Ελευθέριου Παπαλεοντίου ακύρωση 24.10.2017
Επανέρχομαι στην από 25/10/17 επιστολή μου, παρά το γεγονός ότι ουδεμία ενημέρωση είχα, για να αναφερθώ σε ένα μεταγενέστερο της Δικαστικής απόφασης γεγονός το οποίο δημιουργεί μια εξαιρετικά σοβαρή κατάσταση αναφορικά προς τα Άρθρα 35,30,146 και 150 του Συντάγματος.
2. Συγκεκριμένα τούτο έχει σχέση με την επισυνημμένη ανάρτηση 17.11.17 για την οποία με πλήρη και πρόσθετη επιφύλαξη των δικαιωμάτων του πελάτη μου κύριου Ελευθέριου Παπαλεοντίου παρατηρώ ότι:
2.1. Το κείμενο της ανάρτησης αυτής θα πρέπει να ερευνηθεί για το εάν είναι, όντως του Καθηγητή κύριου Μιχάλη Πιερή.
2.2. Εάν ναι τότε προκύπτουν δύο σοβαρά ζητήματα από το περιεχόμενο του:
Παραπέμπω ενδεικτικά στην υπόθεση στην προσφυγή 560/93 Γεώργιος Λ. Σάββα ν. ΚΟΑ ημερομηνίας 8.9.1994 στην οποία αναφέρθηκε από τον Έντιμο Δικαστή Κωνσταντινίδη ότι:
«Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η πεισματική, όπως τη χαρακτηρίζει εμμονή του Διοικητικού Συμβουλίου στον ίδιο διορισμό "χωρίς να δίνει λογαριασμό για την απόφαση του αυτή" συνιστά ότι χαρακτηρίζεται ως "δυστροπία" της Διοίκησης έναντι του ακυρωτικού αποτελέσματος.
Παραπέμπει δε στην ανάλυση του φαινομένου από το Βάσσο Ρώτη (Βλέπε Τόμος Τιμητικός του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1979, Τόμος 1 σελ. 343) ως
ιδιαιτέρως χαρακτηριστική. Μεταφέρω εδώ ένα από τα αποσπάσματα (σελ. 363) που επικαλέστηκε ο αιτητής:
"... την αίτηση ακυρώσεως, ύστατο και σίγουρο καταφύγιο στο Κράτος
Δικαίου των άδικου μένων από την Διοίκηση που υποσκάπτει ανεπανόρθωτα η δυστροπία της Διοικήσεως, που βλέπει τις ενέργειες της να ανατρέπονται χαρακτηριζόμενες ως μη νόμιμες, να συμμορφωθεί στα αποφασισθέντα. Δυστροπία που κρύβει ένα επικίνδυνο δεσποτισμό της Διοικήσεως, ασυμβίβαστο προς κάθε έννοια νομιμότητας και Κράτους Δικαίου. Στην περίπτωση αυτή διαπιστώνεται, με τις υπάρχουσες από τις κείμενες διατάξεις δυνατότητες παρακάμψεως της αντιδράσεως, η έλλειψη αποτελεσματικότητας της ακυρώσεως.
Έλλειψη η οποία δεν οδηγεί μόνο σε αδιέξοδο και σε απόγνωση τους διοικούμενους, δημιουργεί σ' ευρείς κύκλους της κοινής γνώμης εκτιμήσεις και πεποιθήσεις διαλυτικές που εξασθενίζουν την επιρροή και φθείρουν το κύρος και το γόητρο της Διοικητικής Δικαιοσύνης"».
2.3. Πρόσθετα είναι φανερό ότι, η ανάρτηση αυτή «επέλεξε» την πρωτόδικη μη δεσμευτική απόφαση ως δήθεν ορθή, αντί της τελεσίδικης και δεσμευτικής απόφασης του Εφετείου που ανέτρεψε την πρώτη.
2.4. Προχωρεί χωρίς λόγο ή αφορμή σε ανοίκειους, προσβλητικούς, βάναυσους και δυσφημιστικούς χαρακτηρισμούς περί τον Εφεσείοντα, έξω και από τα πρακτικά του ουσιώδους χρόνου, που επιβεβαιώνουν απόλυτα, κακεντρεχώς και κακόπιστα, αυτό που έκρινε το Εφετείο δηλαδή τη μεροληπτική στάση του.
2.5. Καταλήγει δε σε δικό του αβάσιμο συμπέρασμα, χωρίς να γνωρίζει πλήρως τα λεχθέντα ως επιχειρήματα αλλά και με όχι ορθή θεώρηση της απόφασης του Εφετείου, σε δήλωση ότι στην ουσία δεν θεωρεί ότι απαιτείται ενεργός συμμόρφωση προς το ακυρωτικό αποτέλεσμα.
Αντίγραφο
2. Παιδεία News