Επίθεση κατά της ΔΗΚΙ


ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΙΩΣΗΦ*

        Μας έγινε πλέον συνήθεια στη ΔΗ.ΚΙ. η κίτρινη γραφίδα του κύριου Θέμη Πολυβίου σε βαθμό, που να μη μας ξαφνιάζει πια. Τώρα τα έβαλε, δυστυχώς, με στέλεχος της ΔΗΚΙ Λευκωσίας. Βεβαίως δε λησμόνησε και  την προσφιλή του τακτική : γενική επίθεση κατά της ΔΗΚΙ.

                Σύμφωνα με τα γραφόμενα  του κύριου Πολυβίου,το εν λόγω στέλεχος της ΔΗΚΙ  διαδίδει ότι ο ίδιος( ο κ. Πολυβίου) δε δικαιούται  να είναι μέλος του νέου ΚΔΣ της ΟΕΛΜΕΚ. Φίλε μου, είναι πραγματικότητα ότι το καταστατικό  απαγορεύει  την  τρίτη συνεχόμενη θητεία. Και να λέχθηκεκάτι τέτοιο (που δε θα το επιβεβαίωνα), γιατί να ενοχλεί; Εγώ είμαι τρεις θητείες εκτός και δε με ενόχλησε ποτέ, βρήκα τρόπο να προσφέρω, το ίδιο εύχομαι και σε σένα. Τόση πικρία γιατί;

                Σού φταίξαμε πάλι ως Κίνηση(είπαμε γενική επίθεση) διότι κινήσαμε, λες, κομματικούς μηχανισμούς, πιέσαμε συναδέλφους να υποβάλουν υποψηφιότητα, είμαστε κομματική Κίνηση και τόσα άλλα. Θα σε ικανοποιούσαμε, φίλε, αν  παραδεχόμασταν ότι είμαστε κομματική Κίνηση; Αν είναι  έτσι,να το πράξουμε μήπως και ηρεμήσεις πλέον!

                Εσένα, όμως, τί σε ενδιαφέρει; Εσύ βεβαίως είσαι ανένταχτος. Προσωπικά ως πρόεδρος της Κίνησης  είμαι απλό στέλεχος σε πολιτικό κόμμα, εσύ τί είσαι ή τί ήσουν, απλό μέλος κι εσύ;  Βεβαίως στη δική σας περίπτωση η συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων σας είναι ανένταχτοι(!). Με υποχρεώνεις να πάω πίσω με τη μνήμη και να θυμηθώ τότες, πριν λίγα χρόνια, όταν επιλέξατε πρόεδρο της Κίνησής σας ανέντακτο συνδικαλιστή, αλλά όταν <δεν συμμορφώθηκε προς τας υποδείξεις>  πήρατε την Κίνηση και τον καθαιρέσατε από πρόεδρο κι ο άνθρωπος για χρόνια διεκδικούσε την «ακομμάτιστηκίνηση», αλλά μιας και ήταν μόνος και δεν μπορούσε παρ’ όλες τις προσπάθειές του να βρει τους  ομοϊδεάτες  ανένταχτους, αναγκάστηκε σε φυγή. Γι’ αυτό, φίλε, λέω αρκεί.

Προσωπικά δεν απέκρυψα  ποτέ την  ιδιότητα του μέλους σε συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα και ούτε δέχομαι ότι αυτό είναι αμάρτημα και στίγμα,  εσύ;  Το κακό βεβαίως είναι να είσαι υποχείριο σε κομματικές εντολές και υποδείξεις και ευτυχώς εμείς της ΔΗΚΙ  έχουμε αποδείξει το ακριβώς αντίθετο, οσάκις χρειάστηκε, με τις αποφάσεις και τις πράξεις  μας και όχι με λόγια!

                Εμείς  προσπαθήσαμε να πείσουμε συναγωνιστές να βάλουν υποψηφιότητα, ενώ σε σας έκαναν ουρά οι ενδιαφερόμενοι, πού τέτοια τύχη σε μας(!). Βεβαίως η πραγματικότητα δε σας δικαιώνει μιας και είναι γνωστές οι πιέσεις, που ασκήσατε (και εσύ προσωπικά)σε πρώην και νυν υποψήφιους άλλων Κινήσεων (κυρίως της  ΔΗΚΙ, γιατί άραγε;) να μπουν στο δικό σας ψηφοδέλτιο. Χρησιμοποιήσατε κάθε μέσο και τρόπο, εκθέτοντας ανθρώπους και φιλίες για μια υποψηφιότητα. Μέχρι και σήμερα στα ενημερωτικά φυλλάδια, που διανέμετε, υπάρχει υποψήφιος, που δε σας υπέβαλε γραπτή υποψηφιότητα, ενώ την ίδια στιγμή είναι υποψήφιος της ΔΗΚΙ. Γιατί όλα αυτά; Στο ενημερωτικό-εκλογικό φυλλάδιό σας δεν αφήσατε βασικό  στέλεχος της ΔΗΚΙ, που να μην το έχετε διασύρει. Μούδίνεται η εντύπωση μιας οργανωμένης και στοχευμένης επίθεσης. Φίλε Θέμη, αν ήσουν τόσο εργατικός, ομιλητικός και δραστήριος και κατά την περίοδο που πέρασε σαν (και το υπερτονίζω) πρόεδρος και γραμματέας της Οργάνωσης, θα είχαμε σήμερα πολύ περισσότερα να επιδείξουμε και δε θα ήμασταν  εκεί που βρισκόμαστε σήμερα!

 Για τις κομματικές παρεμβάσεις τι να πω; Ή εμείς πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε ερασιτέχνες σ’ αυτό, ή ότι εσύ απέκτησες  θαυμαστές ντετεκτιβικές  ικανότητες (!).Βεβαίως, μπορώ να σκεφτώ και μια τρίτη διάσταση «η αλεπού στον ύπνον  της εθώρεν πετεινάρκα».

                Όμως, ας σοβαρευτούμε, φίλε, διότι οι εκλογές θα παρέλθουν σε μία εβδομάδα και θα χρειαστεί να βρεθούμε στο ίδιο τραπέζι, ως συνδικαλιστές, για το κοινό καλό. Ας μη μετατραπούμε κι εμείς σε πολιτικάντηδες,  που από τη μια τσακώνονται για τα μάτια των ψηφοφόρων και από την άλλη <χαριεντίζονται>, αν και πολύ φοβούμαι  ότι αυτό επιδιώκεις, προβολή να είναι και όποια κι αν είναι        

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Κίνησης Καθηγητών

ΥΓ: Φίλε πρόεδρε της ΟΕΛΜΕΚ ως εκ της θέσεώς σου θα έπρεπε να επαγγέλλεσαι και να δρας υπέρκινησιακά, με συναίνεση και συλλογικότητα και όχι πρώτος και αναίτια, με το παραμικρό, να δημιουργείςπολεμικό κλίμα. Δυστυχώς, αυτό κάνεις και όχι για πρώτη φορά!




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter











155