ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*
Η διαφοροποίηση της διδασκαλίας είναι η αναγκαία προϋπόθεση για βελτίωση των μαθησιακών αποτελεσμάτων. Όμως καθίσταται από πολύ δύσκολη έως αδύνατη για μεγάλα τμήματα με αριθμό μαθητών κοντά στο όριο των 25 μαθητών. Πλέον ανέφικτη καθίσταται η αποτελεσματική διδασκαλία σε μαθήματα με εργαστηριακή μορφή όπως η Επιστήμη και η Τέχνη. Πώς να συντονίσει αποτελεσματικά τη συνεργατική και ομαδική εργασία στην Επιστήμη ο δάσκαλος, σε μια τάξη των 25 μαθητών; Πότε να προλάβει να συντονίσει έξι υπέρ - τετραμελείς ομάδες παιδιών;
Για αντιμετώπιση του προβλήματος προτείνουμε την εργαστηριοποίηση μαθημάτων που στηρίζονται στην πειραματική και εργαστηριακή εργασία, με βάση ότι ισχύει στην Αγωγή Ζωής και το Σχεδιασμό &Τεχνολογία των Ε΄ και Στ΄ τάξεων. Ο διαμοιρασμός ενός τμήματος σε δύο ισάριθμα μικρότερα τμήματα οδηγεί σε βελτίωση των αποτελεσμάτων, εφόσον ο δάσκαλος μπορεί να εξατομικεύσει περισσότερο τη διδασκαλία του και να βοηθήσει καλύτερα τα παιδιά.
Προτείνουμε την εργαστηριοποίηση της Επιστήμης και της Τέχνης με Βάση τις ακόλουθες προδιαγραφές:
Επίμετρο
Η εργαστηριοποίηση μαθημάτων εφαρμόστηκε στη Μέση Εκπαίδευση με άριστα αποτελέσματα και πρέπει να εφαρμοστεί στη Δημοτική για τον ίδιο λόγο. Πέραν της βελτίωσης της διδασκαλίας που είναι το κύριο ζητούμενο, μια θετική παρενέργεια του μέτρου είναι η αύξηση των ευκαιριών απασχόλησης των νέων δασκάλων.
Μέλος ΔΣ ΑΚΙΔΑ 2017-2020