Εσείς αφήνετε να σας ρίχνουν στάχτη στα μάτια;

ΤΗΣ ΑΣΤΕΡΩΣ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑ*   

Γράφω με αφορμή την επικείμενη αλλαγή που τροχοδρομείται όσο αφορά την πρόσληψη εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία.

Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα λέγοντας πως είναι ΟΥΤΟΠΙΑ σε μια εποχή που υπάρχει παγοποίηση προαγωγών και καθόλου μόνιμες θέσεις στη μέση εκπαίδευση, να επιχειρείται εισαγωγή και δεύτερου καταλόγου διορισίμων.

Τα στατιστικά λένε μέχρι το 2019 θα υπάρξουν ελάχιστες  ΜΟΝΙΜΕΣ θέσεις και μόλις  το 2019 γύρω στις 76 μόνιμες για καμιά 20αριά ειδικότητες! Και ερωτώ τη σεβαστή προϊστάμενη αρχή: Εφόσον είμαστε 550-600 συμβασιούχοι στη μέση και καλύπτουμε τις ανάγκες των σχολείων, ποιός ο λόγος να παράξει το νέο σχέδιο-μάλιστα εδώ και τώρα!-κι άλλους συμβασιούχους; Μήπως για να βολεύονται κάποιοι;

Στο όνομα του δήθεν εκσυγχρονισμού μάχεται ο έντιμος υπουργός της παιδείας να κάνει βεβιασμένες κινήσεις και χωρίς μελέτη, που οπωσδήποτε απαιτείται και επιβάλλεται σε τόσο σοβαρά ζητήματα. Μάλιστα δεν αφορούν ΨΥΧΡΑ μόνο την παιδεία, αλλά αγγίζουν κι άλλες  κοινωνικές, οικονομικές και ανθρωπιστικές πτυχές. Με ποιο δικαίωμα   κύριε  υπουργέ  διαταράσσεται τον ύπνο και τη ψυχική ηρεμία τόσων συμβασιούχων συναδέλφων αγχώνοντας τους για άλλη μια φορά πως ίσως μείνουν άνεργοι;

Με το πρόσχημα εισροής νέου αίματος στη δημόσια εκπαίδευση το νέο σχέδιο προνοεί  τα εξής,  για τα οποία εγώ εδώ επιχειρηματολογώ αποδεικνύοντας  το ΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ τους – ίσως χωρίς πρόθεση, τέτοια όμως ,και αυτό  δεν παύει από το να θυματοποιεί κάποιους;

1. Εξετάσεις: Αν και διαφωνώ κάθετα πως από  μια εξέταση κρίνεται η αξία ενός εκπαιδευτικού σε βάθος χρόνου (ίσως μετά το 2019 για ευνόητους διαφανείς λόγους) όλοι οι εταίροι ( υπουργείο παιδείας, επιτροπή εκπαιδευτικής υπηρεσίας, εκπαιδευτικές οργανώσεις, διευθυντές σχολείων κ.τ.λ.) να συναποφασίζουν  για το ωφέλιμο ή το αχρείαστο μιας τέτοιας διαδικασίας. Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως διασφαλίζεται το αδιάβλητο των εξετάσεων, φανταστείτε το κόστος τους . Στις  εξετάσεις θα παρακάθονται 35.000 χιλιάδες υποψήφιοι για 100/150 μόνιμες θέσεις όταν και εφόσον υπάρξουν! Η βιασύνη διεξαγωγής εξετάσεων με κάνει καχύποπτη.
2. 20 μονάδες για διδακτορικό: Είμαι υπέρμαχη απόκτησης μεταπτυχιακών τίτλων και υπέρ της δια βίου μάθησης,, αλλά στη μέση εκπαίδευση ένας κάτοχος διδακτορικού μπορεί να παρασύρεται από την ειδική  γνώση του και να εμβαθύνει σένα σημείο και όλο να εμβαθύνει ... Αποτέλεσμα αυτού , να μην καλύπτει την ύλη του!!! Αυτό θα είναι εις βάρος των μαθητών. Μάλιστα οι υπερβολικές σε ύψος μονάδες που αποδίδονται στο διδακτορικό με κάνουν να υποψιάζομαι τα αυτονόητα! Υπενθυμίζω πως στο υφιστάμενο κατάλογο αποδίδεται άλφα ΛΟΓΙΚΗ αξία σε κάθε διδακτορικό. Ακόμη πως είναι  δυνατόν το νέο σχέδιο πρόσληψης  να αμφισβητεί από τη μια τόσο πολύ το πρώτο πτυχίο( διότι βάζοντας εξετάσεις το αμφισβητεί!) κι από την άλλη να αποδίδει υπέρμετρη αξία σε ένα διδακτορικό;
3. Μέχρι δέκα μονάδες για προϋπηρεσία: Το προτεινόμενο νέο σχέδιο προνοεί 10 μονάδες για προϋπηρεσία  10 χρόνων  κάποιου εκπαιδευτικού και 10 μονάδες για προϋπηρεσία  18 χρόνων κάποιου εκπαιδευτικού. Ε ναι!!! Διότι όταν προνοεί μέχρι δέκα μονάδες  για προϋπηρεσία είναι πασιφανές πως ο εκπαιδευτικός με τα 18 χρόνια παίρνει επίσης δέκα μονάδες, όσες δηλαδή και ο συνάδελφος του  που δούλεψε 8 χρόνια λιγότερό του!!! ΕΛΕΟΣ .... Και ερωτώ τον έντιμο υπουργό της παιδείας , αυτό  είναι ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟ;   Επιπλέον εδώ φοβάμαι πολύ πως ανοίγεται ένα μεγάλο παράθυρο απάτης, διότι ο καθένας θα προσκομίζει  εύκολα  τα σχετικά αποδεικτικά  για ψεύτικη προϋπηρεσία του (δείτε παρακαλώ  παράδειγμα Α παρακάτω) ή το αντίστροφο (δείτε παράδειγμα Β παρακάτω), δηλαδή θα αδυνατεί να προσκομίσει , που και  πάλι είναι άδικο για αυτόν. Γιατί να χάνει μονάδες με συνεπακόλουθο να χάσει και τη δουλειά του ακόμα, μια που οι θέσεις είναι ελάχιστες; Και εξηγούμαι αμέσως: Παράδειγμα Α: Αν υποθέσουμε πως ο Χ συνάδελφος δούλευε ως οδηγός στο σχολικό του ιδιωτικού σχολείου του μπαμπά του και προσκομίσει ένα αποδεικτικό προϋπηρεσίας σε τάξη του εν λόγο ιδιωτικού,  ποιός θα πάρει χαμπάρι; Εγώ σας λέω ο πατέρας του, τού έβαζε κοινωνικές ασφαλίσεις ωσάν να υπηρετούσε ως δάσκαλος! Παράδειγμα Β: Αν ο Ψ συνάδελφος δούλεψε πράγματι το 1998 σ’ ένα φροντιστήριο, που έκλεισε σήμερα, πως θα δικαιολογήσει την έγκυρη πείρα του; Ξέρετε κάποτε οι  συνάδελφοι εξαναγκάζονταν να δέχονται εργοδότηση και χωρίς καταβολή κοινωνικών ασφαλίσεων για ένα κομμάτι ψωμί!!!
4. Μέχρι 10 μονάδες για σχετικό μάστερ και 5 μονάδες για μη σχετικό: Ερωτώ το εξής εύλογο απλοϊκό ερώτημα; Ποιός θα κρίνει εκ του ασφαλούς πως ένα μάστερ είναι σχετικό ή μη σχετικό; Κι είναι ένα μάστερ στη όποια διοίκηση μη σχετικό σε  σχέση με ένα  άλλο , ας πούμε στην εκπαιδευτική διοίκηση, αν το δεύτερο αποκτήθηκε από λιγότερου κύρους πανεπιστήμιο; Κι είναι ένα μάστερ στα παιδαγωγικά σχετικό και δεν είναι ένα στη  διαχείριση διαπροσωπικών σχέσεων; Η σχετικότητα θα καθορίζεται κι από αθέμιτα κριτήρια διότι στη Κύπρο ζούμε!
5. Δέκα μονάδες για το έτος απόκτησης πρώτου πτυχίου: ΠΡΟΣΟΧΗ! Αυτή η πρόνοια καταργείται το 2019 δηλαδή την χρονιά που θα αρχίσει να έχει μόνιμες θέσεις! Κι είναι αυτό τυχαίο; Και είναι έτσι που εξασφαλίζονται οι συμβασιούχοι και δη οι μεγαλύτεροι στην ηλικία εκπαιδευτικοί ή έτσι ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ ΠΑΡΑΦΟΡΑ; πχ. Αν ο Α συνάδελφος το 2019 έχει πίσω του 20 χρόνια διδασκαλίας θα ακυρωθούν αυτόματα κι θα ισοβαθμεί με εκείνον που θα βγει από το πανεπιστήμιο το 2019! Έλεος και πάλι    ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΗ. Στην ειδικότητά μου,  κάναμε γύρω στους 25 προϋπηρεσιακή. Δουλεύουμε με σύμβαση γύρω στους 23-ήδη ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ  2- Το όποιο νέο σχέδιο συναποφασιστεί μετά από ΣΟΒΑΡΗ ΜΕΛΕΤΗ και ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙ ΠΑΡΑΘΥΡΑ στρέβλωσης και παράφορης αδικίας να εφαρμοστεί σε ανάλογο βάθος χρόνου. Για την κάθε ειδικότητα ας δοθεί διαφορετικός χρόνος,  ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΝ  ΠΡΩΤΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ  ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ. Αν πχ  για την ειδικότητα των μαθηματικών απαιτούνται  8 χρόνια για απορρόφηση όλων των συμβασιούχων και εξασφάλιση μόνιμης εργοδότησης τους ας ισχύσει το όποιο νέο σχέδιο συναποφασιστεί σε 8 χρόνια , αν για την ειδικότητα των αγγλικών απαιτούνται 5 χρόνια ας ισχύσουν τα 5 χρόνια και ούτω καθεξής.
   Εν κατακλείδι, από την παραπάνω ανάλυσή μου, ένας κοινός νους,  δεν είναι δύσκολο να καταλάβει πόσο δε διασφαλίζει το προτεινόμενο σχέδιο του υπουργού της παιδείας την είσοδο των καλύτερων στη δημόσια εκπαίδευση και ούτε έτσι ποσώς δε βελτιώνεται το κυπριακό δημόσιο σχολείο(!)  Να εισαχθεί  νέο αίμα  στα σχολεία, κατ’ εμένα φλούδα ελπίδα –απειροελάχιστες θέσεις για τόσο όγκο υποψηφίων – και το χειρότερο δεν διασφαλίζεται  καθόλου το  ΑΔΙΑΒΛΗΤΟ. Όσο για ένα  συμβασιούχο δη αυτόν που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη μονιμοποίηση ΠΑΡΑΦΟΡΑ ΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ. Πώς δεν είναι;  Όταν εξισώνονται τα 18 χρόνια υπηρεσίας με τα 10, όταν ακυρώνονται οι  10 μονάδες του έτους απόκτησης του πρώτου πτυχίου το 2019; Και τέλος πως εξασφαλίζονται οι συμβασιούχοι (ας σημειωθεί πως όλοι καλύπτουν 70 με 200 χιλ πήγαινε έλα εδώ και 5 με 8 χρόνια που εργάζονται, συν το γεγονός πως εξαναγκάστηκαν να αφήσουν δουλειές ,επειδή θα διαγράφονταν αν δεν έδιναν εξετάσεις μόλις πρόσφατα ) που όλοι κόπτονται τις τελευταίες μέρες  πως  τάχα δεν θα περάσουν κι αυτοί στην ανεργία;  ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ , ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΒΟΥΛΕΥΤΗ, ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ, ΤΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ , ΤΟΥΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΜΑΣ να σταματήσουν το ΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΗΘΙΚΟ και να δουν καθαρά.