ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΟΥ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ*
Ζούμε στην εποχή της σαπίλας που έχει κυριεύσει τα πάντα. Μας παρασέρνει όλους το κακό «σαν το κύμα, και μη έχοντας πιο κάτου, άλλο σκαλί να κατρακυλήσεις πιο βαθιά στου Κακού τη σκάλα», ολοένα και βρισκόμαστε πιο χαμηλά, χωρίς δυνατές αντιστάσεις, χωρίς ηθικό έρμα. Γινόμαστε μάρτυρες ανήθικων σκηνών στα Μ.Μ.Ε., απεικόνιση της σάπιας πραγματικότητας: να σέρνουν τα σκυλιά πίσω από τα αυτοκίνητά τους μέχρι θανάτου, να εξαγοράζουν λεπτά απόλαυσης από σώματα ανήλικων ψυχών, πουλώντας τους τον αργό θάνατο, να χαρίζουν εκατομμύρια ευρώ σε έχοντες και κατέχοντες, αλλά να φυλακίζουν τον άνεργο πατέρα για ένα κομμάτι χαλούμι που έκλεψε για να ταΐσει τα παιδιά του, οι τράπεζες να κλέβουν το υστέρημα του μόχθου μιας ζωής. Ζούμε, δυστυχώς, την απόλυτη ηθική πτώση στο βωμό του κέρδους.
Συνέπειες, άμεσες ή έμμεσες, της έλλειψης ή απομάκρυνσης από τις αξίες και τα ιδανικά που μας κράτησαν ζωντανούς ως Έλληνες Κύπριους σ’ αυτό το μαρτυρικό νησί, ενωμένους δια μέσου της ελληνικής γλώσσας μας, του ελληνικού πολιτισμού μας, των ηθών και των εθίμων μας, της απαράμιλλης αυταπάρνησης των ηρώων μας που έδωσαν και το αίμα τους για τα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης. Η Πίστη στο Θεό και η Αγάπη στο συνάνθρωπο και στον πάσχοντα, η Αφοσίωση και ο Σεβασμός προς την Πατρίδα, αποτελούν τα εχέγγυα για επιστροφή στον ηθικό δρόμο.
Αποτελούν κοινό πλαίσιο, όμως, μόνο για όσους έχουν νοιώσει τις αξίες αυτές. Γιατί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανώνυμος εκπαιδευτικός(!) , η Αγάπη και ο Σεβασμός προς την Πατρίδα χαρακτηρίστηκαν εθνικιστικές φανφάρες, η δε Πίστη στο Θεό και η Ελληνο-Ορθόδοξη Παιδεία χαρακτηρίστηκαν ως μισαλλοδοξία, που μοίρασε την Κύπρο.
Τα πιο πάνω σχόλια με προβλημάτισαν, και με προβληματίζουν ακόμη. Όχι τόσο επειδή τα σχόλια αυτά προέρχονταν από ανώνυμο (!) προφίλ, αλλά διότι πίσω από το ανώνυμο προφίλ, κρύφτηκαν δεκάδες στελέχη συνδικαλιστικών οργανώσεων, αφού κανείς δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει στα όσα τραγικά σχολιάζονταν, αμαυρώνοντας το όνομα και τη θυσία των ηρώων του Κυπριακού Αγώνα. ΚΑΝΕΝΑΣ εκτός από τέσσερα (4) στελέχη μίας συγκεκριμένης συνδικαλιστικής οργάνωσης. Έστω, κι αν κλήθηκαν να τοποθετηθούν και να παραθέσουν τις απόψεις τους, επέλεξαν την αποχή: «Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε και τις απόψεις εκπροσώπων όλων των παρατάξεων πάνω στο συγκεκριμένο post... Γιατί έχω δει ότι μπήκαν στο γκρουπ αρκετοί από αυτούς…». Ούτε και σε δεύτερη πρόσκληση ανταποκρίθηκαν! Παρά μόνο χαρακτηρίστηκαν οι τέσσερις (4), ως «ξεπερασμένοι»!
Είναι αναγκαίο στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, να βλέπουμε τον άλλο στα μάτια και να μιλάμε ξεκάθαρα: έχουμε χρέος, ως Έλληνες Κύπριοι εκπαιδευτικοί, όχι μόνο να διατηρήσουμε ζωντανές τις αξίες και τα ιδανικά της φυλής μας, αλλά και να τις διδάξουμε με τα έργα και τις πράξεις μας. Δηλώνουμε πως διακρίνουμε τη διαφορά των ενεργειών που χαρακτηρίζουν τον εθνικισμό (μίσος προς τους άλλους) με αυτές του πατριωτισμού (αγάπη προς τους γύρω μας).
Ως υποψήφιοι γενικοί αντιπρόσωποι της ΠΑΔΕΔ δηλώνουμε ευθαρσώς ότι θα αγωνιστούμε σκληρά, χωρίς να φειδόμαστε κόπου, για να διαφυλάξουμε ό,τι μας παρέδωσαν οι άνθρωποι του χρέους. Ότι θα αγωνιστούμε ακόμη πιο σκληρά για να διατηρήσουμε και να μεταλαμπαδεύσουμε τις αξίες αυτές στα σχολεία και στα παιδιά της Κύπρου, σεβόμενοι τη διαφορετικότητα και τις αντίθετες πεποιθήσεις.
Αυτός είναι και ο λόγος συμμετοχής μου στη συγκεκριμένη ομάδα. Διότι πιστεύω ότι είναι η μόνη ομάδα η οποία οργανωμένα και ομόφωνα εργάζεται για να διατηρήσει τις αξίες αυτές.
Γνωρίζοντας τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας κάποιων «πονηρών», παραθέτω τους δήθεν προβληματισμούς τους:
- Είναι οι εκλογές αυτές, εκλογές αξιών;
- Είναι ο ρόλος μιας συνδικαλιστικής ομάδας να μιλά για Ελληνοχριστιανική παιδεία;
- Ποιες θέσεις αναφέρεις για την υποστήριξη των συναδέλφων που έμειναν χωρίς δουλειά;
- Πώς διασφαλίζεις ότι δεν θα «παίρνεις γραμμή» από το κόμμα;
Η απάντηση στους λίγους αυτούς «πονηρούς», οι οποίοι κρύβονται πίσω από τα σχόλια ανώνυμου, είναι απλή. Το ήθος και οι αρχές ανθρώπων με αξίες, τους επιβάλλει να είναι πρώτα σωστοί στα μάτια του Θεού και έπειτα στα μάτια των ανθρώπων. Η οικογένεια της ΠΑΔΕΔ – Πρωτοπορία είναι ομάδα εκπαιδευτικών με ήθος και αξίες. Η αναφορά στις αξίες αυτές θα ήταν κενολογία χωρίς την ύπαρξη ως καθολικής αξίας, της αξία της Οικογένειας. Και για εμάς, οικογένεια και σπίτι μας είναι ολόκληρη η ομάδα των εκπαιδευτικών. Θα εμπιστευόσασταν την οικογένειά σας στα χέρια ανθρώπων χωρίς αξίες και αρχές;
Χρειαζόμαστε επειγόντως ανορθωτικό κίνημα για διαφύλαξη της ελληνικότητας, της ιστορικής μνήμης και της εκκλησιαστικής συνείδησης. Οι εκπαιδευτικοί ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να πρωταγωνιστήσουμε στην ιστορία, «για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί, θα αιστανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά! Τα φτερά, τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!».
*Υποψήφιος Γενικός Αντιπρόσωπος ΠΑΔΕΔ- Πρωτοπορίας
