Η εξασφάλιση του Β’ Βραβείου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί αποτέλεσμα «συστηματικής δουλειάς». Αυτό διαπιστώνει ο απόφοιτος του ΤΕΠΑΚ Γεώργιος Σταύρου με το πέρας των σπουδών του, αφού για τέσσερα χρόνια συνδύαζε οικογένεια – εργασία αλλά και φοίτηση στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Το Paideia-News συνάντησε τον απόφοιτο του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Γεωπληροφόρησης, του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, με πτυχίο Τοπογράφου Μηχανικού και Μηχανικού Γεωπληροφόρησης, στην τελετή αποφοίτησης, που πραγματοποιήθηκε στις 19 και 20 Ιουνίου.
Μέσα από την εμπειρία του ο Σταύρου θίγει το πρόβλημα της έλλειψης καθηγητών στο ΤΕΠΑΚ λέγοντας ότι «το ΤΕΠΑΚ πρέπει να βρει λύσεις για το θέμα των καθηγητών που του λείπουν και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα λόγω της οικονομικής κρίσης.»
Ακολουθεί η συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Ερ: Γιατί επέλεξες το ΤΕΠΑΚ για τις σπουδές σου;
ΑΠ: Βασικά, επειδή ο κλάδος που προσέφερε για Τοπογράφους Μηχανικούς και Μηχανικούς Γεωπληροφορικής είχε σχέση με τη δουλειά μου. Έχω τελειώσει το Ανώτατο Τεχνολογικό Ινστιτούτο πριν είκοσι χρόνια, και επειδή δούλευα σαν Τοπογράφος στην Αρχή Ηλεκτρισμού, ήθελα να αναβαθμίσω το πτυχίο μου. Η ευκαιρία δόθηκε με τη δημιουργία του κλάδου αυτού στο ΤΕΠΑΚ.
Ερ.: Σκοπεύετε να συνεχίσετε σε μεταπτυχιακό επίπεδο;
ΑΠ: Θα ήθελα να κάνω κάτι σε σχέση με τον κλάδο μου, αλλά δεν προσφέρεται στο ΤΕΠΑΚ, άρα αντιλαμβάνεστε, λόγω εργασίας δεν θα ήθελα να φύγω εκτός Κύπρου αυτή τη στιγμή. Το ΤΕΠΑΚ δυστυχώς δεν μπορεί να προσφέρει τον κλάδο μου σε μεταπτυχιακό επίπεδο, εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης του τόπου, άρα θα περιμένω. Ίσως στα επόμενα χρόνια αν ξεκινήσει ο κλάδος μπορεί να ενδιαφερθώ.
Ερ: Πως ήταν η εμπειρία φοίτησης στο ΤΕΠΑΚ;
ΑΠ: Αρκετά καλή. Η έλλειψη των καθηγητών που έχει τώρα το ΤΕΠΑΚ λύνεται προσωρινά με τον ερχομό καθηγητών ψηλού επιπέδου από την Ελλάδα, οι οποίοι όχι μόνο κάλυψαν τα κενά, αλλά προσέφεραν και πολύ ψηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Το ΤΕΠΑΚ πρέπει να βρει λύσεις για το θέμα των καθηγητών που του λείπουν και αυτό δεν μπορεί να συνεχίσει για πολύ ακόμα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Η φοίτηση στο ΤΕΠΑΚ όμως άξιζε τον κόπο.
Ερ: Θα προτείνατε το ΤΕΠΑΚ στους νέους υποψήφιους φοιτητές και για ποιους λόγους;
ΑΠ: Ένα Νομίζω έχει πολλά να δώσει, γιατί διατηρεί και μια εφαρμοσμένη προσέγγιση προς την επιστήμη. Δηλαδή έχει και καλοκαιρινές εκπαιδεύσεις στη βιομηχανία που βοηθά το φοιτητή να μπει και να εγκλιματιστεί καλύτερα με τον επαγγελματικό χώρο στον οποίο θα δράσει στο μέλλον. Άρα, ναι, θα το πρότεινα. Ουσιαστικά ενισχύοντάς το βοηθά και στην εξέλιξη του ίδιου του Πανεπιστημίου. Οι καλού επιπέδου φοιτητές θα ανεβάσουν και το επίπεδο και θα ανέβει και το Πανεπιστήμιο περισσότερο στο μέλλον.
Ερ: Πως νιώθετε για την απόκτηση του Β΄ Βραβείου από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας;
ΑΠ: Δεν είναι κάτι που το περιμένεις. Έρχεται κάποια στιγμή ένα τηλέφωνο που σου λέει ότι απλά είσαι πρώτος. Δεν επιδίωξα ή περίμενα κάτι τέτοιο. Εντάξει ήταν μια συστηματική δουλειά και μετά από τόσα χρόνια πείρας στη δουλειά, η πείρα συνέτεινε στο να είσαι πιο σωστός φοιτητής. Αφιερώθηκα στην σπουδή και το αποτέλεσμα ήρθε μόνο του.
Ερ: Πόσο δύσκολο είναι να εργάζεσαι και να είσαι φοιτητής παράλληλα;
ΑΠ: Πολύ! Ειδικά όταν η βάση σου είναι Λευκωσία και πρέπει να πηγαινοέρχεσαι καθημερινά. Υπήρχαν μέρες που πήγαινα δουλειά Λευκωσία, ερχόμουν πανεπιστήμιο και γύριζα πίσω Λευκωσία. Είχα ευτυχώς την στήριξη από τους προϊσταμένους μου και εγώ προσπαθούσα να καλύψω τις ώρες μου σε άλλο χρόνο και περιόρισα τις άδειές μου όσο μπορούσα. Οι καλοκαιρινές άδειες ήταν ξεχασμένες τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η οικογένειά μου με στερήθηκε αλλά φέτος επιτέλους θα μπορούμε να πάμε μαζί διακοπές.
