ΤΗΣ ΡΕΒΕΚΚΑΣ ΣΙΕΚΚΕΡΗ*
Είναι σχεδόν με τρόμο που άναυδος ο κλάδος των Αγγλικών στα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης παρακολουθεί τα τεκταινόμενα γύρω από τις εξελίξεις για το Νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα. Η επιμονή τόσο του Υπουργείου όσο και της ΟΕΛΜΕΚ (αλήθεια τώρα για ποια ΟΕΛΜΕΚ μιλούμε;) για αποκοπή 2,5 περιόδων από το μάθημα των Αγγλικών είναι τουλάχιστον ύποπτη. Παρακολουθούμε, λοιπόν , τους δύο βασικούς παίκτες, το Υπουργείο Παιδείας, από την μια, και την διχασμένη πλέον ΟΕΛΜΕΚ, από την άλλη , να παίζουν αυτό το παιχνίδι σαν δύο παίκτες πινγκ πονγκ που ρίχνουν ο ένας στον άλλο τόσο γρήγορα το ‘ καυτό’ μπαλάκι που χάνεις τον λογαριασμό στις πάσες. Ένα παιχνίδι που ενίοτε παίρνει την μορφή «παζαριού» και «διχόνοιας» ανάμεσα στους κλάδους που προσπαθούν ο καθένας να περισώσει ότι περισώζεται .
Και η παιδεία; H παιδεία της ουσίας; Tι γίνεται με αυτήν; Ποιο θα είναι το μέλλον του σημερινού και αυριανού μαθητή του δημόσιου σχολείου που καλείται να σηκώσει στους ώμους του αυτές τις αλλαγές για το «καλό» του; Θα έχει τα εφόδια για να αντεπεξέλθει σε μια τόσο ανταγωνιστική Ευρωπαϊκή πλέον κοινωνία; Θα έχει τις βασικές εκείνες δεξιότητες και γνώσεις που θα του εξασφαλίσουν μιαν ευκαιρία εργοδότησης και περαιτέρω εκπαίδευσης: Eιλικρινά, ρίχνοντας απλά μια ματιά στα Νέα Ωρολόγια Προγράμματα αρκεί για να σηκώσει κανείς τα χέρια ψηλά.
Για να αλλάξω θέμα, θα ήθελα απλά να αναφερθώ σε μια «ενοχλητική» μου συνήθεια να παίρνω κομμάτια της καθημερινότητας μου και του τώρα και να τα βάζω στο μεγάλο πάζλ της κοινωνίας. Εντελώς τυχαία παραβρέθηκα χτες σε μια εκδήλωση υπό την αιγίδα του Υπουργού Παιδείας για τa «Junior Achievements Awards». Μια εντυπωσιακή εκδήλωση που στόχο είχε, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, να ενθαρρύνει την νεανική επιχειρηματικότητα. Συμμετείχαν παιδιά της Β΄ Λυκείου και Τεχνικών Σχολών από όλη την Κύπρο. Πραγματικά η εφευρετικότητα, η πρακτικότητα και η παρουσίαση των προϊόντων των παιδιών αυτών εντυπωσίασε, όχι μόνο εμένα, αλλά και όλους τους παρευρισκόμενους. Δράττομαι της ευκαιρίας για να πω και ένα μεγάλο «μπράβο» τόσο στα παιδιά όσο και στους καθηγητές τους. Μακάρι τέτοια πράγματα να τα βλέπαμε πιο συχνά.
Εκείνο όμως που ήταν το πιο σημαντικό για μένα είναι το ότι το 80% των παρουσιάσεων των προϊόντων των παιδιών ήταν στα …. Αγγλικά. Τα logo, το έντυπο υλικό και οι ίδιες οι παρουσιάσεις ήταν στα Αγγλικά. Έβλεπες παιδιά της Β Λυκείου να ανεβαίνουν στην σκηνή και ενώπιον 300 και ίσως περισσότερων ατόμων, να κάνουν την σκηνή δική τους και με πολύ μπρίο , ζωντάνια και χιούμορ να εκθειάζουν το προϊόν τους στα Αγγλικά. Τα σχόλια για το πόσο σημαντικά είναι τα Αγγλικά τον 21ο αιώνα μετά από την εκδήλωση αυτή του «JUNIOR ACHIEVEMENTS» περιττεύουν. Άλλες αποδείξεις για τη σημαντικότητα της Αγγλικής γλώσσας δεν χρειάζονται.
Και επειδή ο έντιμος Υπουργός Παιδείας κ.Καδής ήταν παρών στην εκδήλωση , απευθύνομαι για ακόμη μια φορά στο πρόσωπό του. Δεν είναι εκλιπαρώντας που απευθύνομαι στον κύριο Υπουργό. Είναι με την αξιοπρέπεια ενός κλάδου που παλεύει ενάντια σε πολλές αντιξοότητες και δυσκολίες μέσα στα σχολεία. Το ίδιο κάνουν και όλοι ανεξαιρέτως οι συνάδελφοι των κλάδων της Μέσης Εκπαίδευσης.
Μήπως υποτιμήσατε κύριε Υπουργέ τη σημασία της διδασκαλίας των Αγγλικών στο δημόσιο σχολείο; ‘Ησασταν εκεί και είδατε πόσο ωραία τα παιδιά εκφράστηκαν στην πρώτη ομιλούμενη γλώσσα παγκοσμίως. Σύντομα οι νικητές του «JUNIOR ACHIEVEMENTS» θα πάνε στην Γερμανία να παρουσιάσουν το προϊόν τους και να διαγωνιστούν ανάμεσα σε πολλές άλλες χώρες. Σε ποια γλώσσα , μήπως, θα παρουσιάσουν αυτό το προϊόν;
Έντιμε κύριε Υπουργέ, θέλετε να είστε εσείς αυτός που θα αποκόψει τις γέφυρες της εκπαίδευσης στην Κύπρο με την Ευρώπη τον 21ο αιώνα ; Ίσως δεν σας πληροφόρησαν οι σύμβουλοι σας ότι η συμμετοχή των Κύπριων μαθητών σε Ευρωπαϊκά Προγράμματα όπως το Erasmus, E-twinning, Ambassador και Εuropean Parliament έχει πάντοτε σθεναρούς υποστηρικτές τους καθηγητές της Αγγλικής γλώσσας. Χωρίς αυτούς πολλές φορές η συμμετοχή μας στα εν λόγω προγράμματα θα ήταν αδύνατη.
Μην δώσετε επίσης φτερά στην παραπαιδεία. Μην ισχυρίζεστε ότι τα ΚΙΕ μπορούν να καλύψουν τη γνώση της Αγγλικής γλώσσας. Ο πιο ουσιώδης χρόνος μάθησης είναι ο πρωινός χρόνος. Ο χρόνος του δημόσιου σχολείου. Και εμείς εδώ και χρόνια αντί να αναβαθμίσουμε το δημόσιο σχολείο, γείραμε την πλάστιγγα υπέρ της φροντιστηριακής μάθησης. Αυτό γίνεται , όχι επειδή οι καθηγητές δημόσιας εκπαίδευσης δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά επειδή οι καθηγητές σε όλα τα μαθήματα δουλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Π.χ είναι διαφορετικό να έχεις απέναντι σου μια τάξη των 25 από το να έχεις απέναντι σου μια τάξη των 15.
Σήμερα ο κλάδος μας περνά την χειρότερη κρίση από τον καιρό της ένταξης του μαθήματος στα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης. Νιώθει προδομένος και μόνος. Οι σύμμαχοι του καλά καλά δεν μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αυτή που έπρεπε να είναι ο υπέρτατος σύμμαχος του , δηλαδή η ΟΕΛΜΕΚ κωφεύει. Πάντοτε εμείς οι καθηγητές πιστεύαμε ότι ο κύριος λόγος για να είμαστε στην ΟΕΛΜΕΚ είναι για προστασία μας, είτε προσωπική είτε του κλάδου. Ρωτώ: Αισθάνεστε συνάδελφοι των Αγγλικών, συμβασιούχοι και μη, προστατευμένοι μετά από όλη αυτή την υπόσκαψη των συμφερόντων του μαθήματος μας; Σε πρώτο πλάνο φεύγουν 45 από εμάς και είμαστε ο κλάδος που μετρά τις περισσότερες ζημιές από αυτήν την αφύσικη καταστροφή . Οι προφορικές δεσμεύσεις και τα ευχολόγια δεν ικανοποιούν ούτε και τους πιο αφελείς από εμάς. Βλέποντας αυτό το αλαλούμ των συναντήσεων επί συναντήσεων «ναι» τρομάζουμε.
Ναι, υπάρχει , πλέον, τρόμος ανάμεσα μας… Και πόνος και άδικο..Η παιδεία του μέλλοντος να τρέφει τα προσωπικά συμφέροντα του παρόντος. Οι υποψήφιοι άνεργοι να μην κοιμούνται τις νύχτες. Άλλοι να σηκώνουν αδιάφορα τους ώμους με το γνωστό: «Αν διαμαρτυρηθούμε τι θα γίνει δηλαδή;» Kai oι γέφυρες, οι γέφυρες που τόσο έντονα πρόβαλε εκείνη η εκδήλωση του «JUNIOR ACHIEVEMENTS» να κόβονται με μια ψαλιδιά..
Πήγαινε στην Ευρώπη, αυριανέ πολίτη και νυν μαθητή με τα τρύπια παπούτσια της οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής εξαθλίωσης . Πήγαινε στην Ευρώπη… αν μπορείς… Και μίλα…. Αν σε αφήσουν να μιλήσεις….. Μίλα στα ΑΓΓΛΙΚΑ.
*Καθηγήτρια Αγγλικών
